Παρασκευή, 19 Απριλίου, 2024

Μαρία Καρπαθάκη: «Χρυσό μετάλλιο για μένα είναι να εμπνέω τους άλλους να αθληθούν»

Η παγκόσμια πρωταθλήτρια taekwondo και Αστυνόμος Α’ μιλάει για την πορεία της προς την κορυφή του κόσμου και πώς αυτή συμβαδίζει με τα υπηρεσιακά της καθήκοντα, τα οφέλη του αθλητισμού, το #metoo και τη δράση BeActive Hellas

Συνέντευξη ΞΕΝΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ

Έχει πολλά να πει, γιατί κάνει πολλά. Με αφετηρία το Ηράκλειο της Κρήτης, έχει αναδειχθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια στο taekwondo, στο οποίο έχει κατακτήσει πολλούς ακόμα τίτλους και μετάλλια, είναι αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας και συγκεκριμένα Αστυνόμος Α’, είναι και προπονήτρια. Όμως η λίστα με τις δραστηριότητές της δεν σταματά εδώ. Αν δεν την γνωρίζετε ήδη, αξίζει πραγματικά να σας την συστήσουμε μέσα από αυτή τη συνέντευξη.

«Εργάζομαι ως τμηματάρχης στην Υπηρεσία Φυσικής Αγωγής Αθλητισμού της ΕΛ.ΑΣ. Εκεί υπηρετούν διακεκριμένοι αθλητές και αθλήτριες και αντικείμενό της είναι να διευκολύνονται οι αθλητές προκειμένου να μην κάνουν τόσες υπηρεσίες όσο οι άλλοι συνάδελφοι ώστε να προπονούνται απρόσκοπτα προκειμένου να έχουν τις επιδόσεις που όλοι θέλουμε. Παράλληλα, έχουμε γυμναστές στο υπουργείο, στις κατασκηνώσεις ενώ γυμνάζουμε και τους δόκιμους στη σχολή Αξιωματικών», μας περιγράφει η Μαρία Καρπαθάκη, σαν μια πρώτη «επαφή» με την καθημερινότητά της.

«Ως Υπηρεσία διοργανώνουμε επίσης εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα, προκειμένου να μαζέψουμε χρήματα, τρόφιμα ή να επικοινωνήσουμε πράγματα για Οργανισμούς και δράσεις όπως το ΚΕΘΕΑ, το «Χαμόγελο του Παιδιού», η «Κιβωτός του Κόσμου».

Πώς προέκυψε η Αστυνομία ως επάγγελμα;

Δεν ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου. Άνοιξε η Πολιτεία τους ορίζοντες για τους διακεκριμένους αθλητές στα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις κι από τη στιγμή που πήρα το μετάλλιο, σκέφτηκα να πάω προς τη… στολή. Κι επειδή στο συγγενικό μου περιβάλλον είχα αστυνομικούς, επέλεξα την Αστυνομία.

Ποιο είναι αυτό που θεωρείτε ότι ταλαιπωρεί περισσότερο αυτή την εποχή την ελληνική κοινωνία;

Θεωρώ ότι ο κόσμος βλέπει πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη, ότι όλα γίνονται για τους λίγους και όχι για το κοινό καλό, ότι υπάρχει ανισορροπία, με αποτέλεσμα να υπάρχει έξαρση της βίας. Ο πολίτης λέει «γιατί εσύ και όχι εγώ; Άρα για να βρω το “δίκιο” μου θα πρέπει να επαναστατήσω» κι εκεί χάνεται το μέτρο.

Πάντως όλα ξεκινούν από την οικογένεια γιατί κι εγώ έχω αδικηθεί αλλά δεν βγήκα να κάνω κακό σε κάποιον. Την αποτυχία ή μία λανθασμένη απόφαση εναντίον σου πρέπει να την μετατρέψεις σε εμπειρία προς όφελός σου και να πας παρακάτω. Όταν με ρώτησαν πρόσφατα γιατί δεν πήγα στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ήταν απόφαση της Ομοσπονδίας αν και ήμουν πρωταθλήτρια στην κατηγορία, πήγε η δεύτερη) τους απάντησα ότι αποφασίστηκε από το Δ.Σ. να γίνει επιλογή καθώς δεν υπήρχαν αγώνες πρόκρισης για το Σίδνεϋ. Τους απάντησα ότι όφειλα, κάτι που έχω μάθει στη ζωή μου, να σέβομαι τις αποφάσεις των αρμοδίων. Και η αθλήτρια που πήγε, ονομάζεται Ολυμπιονίκης, βγήκε όγδοη και τώρα την έχω συνεργάτιδα. Είναι πολύ καλή αθλήτρια, άσχετα που την κέρδιζα εγώ. Δεν μπορώ λοιπόν, επειδή ζητάω τη δικαιοσύνη, να μην είμαι δίκαιη. Κοιμάμαι το βράδυ ήρεμη. Έχω σχέση με την εκκλησία, πιστεύω και αυτό μου δίνει δύναμη. Εξομολογούμαι, νηστεύω.

Έχετε πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης;

Στον βαθμό της καταγγελίας που έκανε η Σοφία Μπεκατώρου, όχι. Υπήρχαν περιστατικά στο υπηρεσιακό μου περιβάλλον αλλά εκείνη τη στιγμή αντέδρασα και είπα «αυτό που πάτε να κάνετε δεν το δέχομαι» και για καλή του τύχη, το σεβάστηκαν. Γενικά επειδή είμαι πολύ επικοινωνιακή, πολλές φορές αυτό παρεξηγείται, ότι μπορεί να θέλω κάτι άλλο. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Με έχει σώσει και το παρουσιαστικό μου που βγάζει μια δυναμική κι εκεί λίγο υπάρχει ένα μάζεμα. Δεν σας κρύβω βέβαια ότι αυτό μπορεί και να εξιτάρει.

Έχει ζητήσει βοήθεια κάποια γυναίκα από εσάς;

Ναι, κι έχω προσπαθήσει με τις αρμόδιες Υπηρεσίες να δούμε τι μπορεί να γίνει. Είμαι ανοιχτή στο να απευθυνθεί κάποιος άνθρωπος σε μένα και θέλω να το τονίσω αυτό. Πολλές φορές δεν μιλάμε στο οικογενειακό μας περιβάλλον, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν μιλάνε. Ντρέπονται, φοβούνται. Εν μέρει έχουν δίκιο γιατί δεν υπάρχουν άνθρωποι να ακούσουν, πάσχει η κοινωνία από αυτό. Θέλουν μόνο να πουν, δεν είναι καλοί ακροατές. Πρέπει να έχουμε την ευαισθησία να ακούσουμε και λίγοι άνθρωποι την έχουν.

Προτείνετε το taekwondo στις γυναίκες ως μέσο αυτοπροστασίας;

Γενικά προτείνω στις γυναίκες να ασχοληθούν λίγο με την αυτοάμυνα. Δεν είναι ότι θα βρεθούν σε μια δύσκολη στιγμή και θα ανταποκριθούν στο 100%. Όμως μέσα από τα μονοπάτια της προπόνησης αυξάνεται η αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου ώστε να αντιμετωπίσει τη βία ή τον φόβο. Ακόμα και να φας μια θα ανταποδώσεις, δεν θα κάνεις πίσω.

Τι είναι το taekwondo για εσάς;

Είναι όλη μου η ζωή. Ο μπαμπάς μου, ο οποίος «έφυγε» σε ηλικία 51 ετών έβλεπε μπροστά. Πήγε τα παιδιά του να μάθουν κρητικούς χορούς και γίναμε ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα στην Ελλάδα, χορεύαμε σε μεγάλες εκδηλώσεις. Βλέποντας όμως τι συμβαίνει τη νύχτα, είπε «τα παιδιά μου θέλω να τα γράψω σε μια πολεμική τέχνη». Έτσι βρεθήκαμε στο taekwondo. Εγώ ξεχώρισα από τον πρώτο μήνα, ήταν το άστρο. Ζήτησα να λάβω μέρος σε αγώνες, είδε και ο προπονητής ότι είμαι καλή και στους έξι μήνες πήρα το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο. Μόλις πήρα το μετάλλιο ο μπαμπάς μου πέθανε, είδε το μετάλλιο και μετά πέθανε, είναι φοβερό αυτό το πράγμα.

Μεγάλωσα μέσα στο taekwondo. Πέρα από τις αρχές και τις αξίες που πήρα από την οικογένειά μου, έχω πάρει άλλα τόσα από αυτό. Κι έχω δώσει πολλά και συνεχίζω να δίνω. Όλα όσα έχω πετύχει, τα μετάλλια που κατέκτησα, ήταν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Σταμάτησα το άθλημα 25-26 χρονών, επειδή δεν πήγα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, αλλιώς θα είχα καταφέρει πολύ περισσότερα. Όμως τώρα τα καταφέρνω από έναν άλλο τομέα. Δεν έχω φύγει μια ημέρα από τον αθλητισμό και προσπαθώ να δίνω εγώ το παράδειγμα.

Πώς σας φάνηκε η αθλήτρια του taekwondo που εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Τόκιο;

Η Φανή Τζέλη, είναι μόλις 19 χρονών, δεν τη γνωρίζω προσωπικά αλλά έχει πολύ καλό προπονητή και για την ηλικία της έχει πετύχει πάρα πολλά. Αν δείξει την κατάλληλη ωριμότητα και δεν επηρεαστεί από την επιτυχία, θα κάνει ακόμα περισσότερα πράγματα, θα έχει λαμπρό μέλλον.

Τι λείπει από την Ελλάδα στον τομέα του αθλητισμού;

Δεν προβάλλονται τα υγιή πρότυπα, για μένα εκεί είναι το λάθος. Δεν μπορεί να έχουν προβολή μόνο τα καλλιστεία, τα ριάλιτι, ένας τραγουδιστής που προβάλλει τα ναρκωτικά και μιλάει άσχημα για τις γυναίκες. Και να μην προβάλλεται μια καλή αθλήτρια, ένας καλός αθλητής που για να φτάσει εκεί που έχει φτάσει, έχει στερηθεί, ακολουθεί το ευ αγωνίζεσθαι, την ευγενή άμιλλα, αρχές και αξίες του αθλητισμού. Γίνονται γενικότερα -σπασμωδικά και επιλεκτικά- κάποια πράγματα, αλλά αυτό δεν είναι ικανό να ενεργοποιήσει τόσο πολύ τη νεολαία. Και πολλές φορές είναι λάθος των Ομοσπονδιών, γενικά του κρατικού μηχανισμού, που έχει μείνει πίσω όλο αυτό.

Τι είναι το BeActive Hellas;

Πρόκειται για μια δράση στην οποία με τοποθέτησε ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης. Είναι ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα που έχει στόχο να ενεργοποιήσει τους πολίτες να ασχοληθούν με την άσκηση. Λέει «σήκω από τον καναπέ, δεν με νοιάζει τι θα κάνεις, πήγαινε στο βουνό, κάνε ποδήλατο, κολύμπα, περπάτησε με έναν φίλο σου και συζήτα στο δρόμο». Στόχος είναι να σε ενεργοποιήσει για να έχεις καλύτερη ψυχολογία, να μην φτάνεις να έχεις κατάθλιψη και αύριο – μεθαύριο βρεθείς νοσηλευόμενος σε ένα νοσοκομείο.

Μέσα σε όλα αυτά προπονείστε κιόλας…

Ο στενός πυρήνας μου βλέπει τι κάνω και το χαρακτηρίζει «παράνοια». Εγώ τους έχω πει θα πεθάνω μέσα στο γυμναστήριο, γιατί στην προπόνηση φτάνω κάποιες φορές στο υπέρτατο όριο της καταπόνησης, αν και είναι λάθος στην ηλικία μου. Κάνω λοιπόν ότι έχω να κάνω και όπου μου ζητάνε να πάω, πηγαίνω. Η ώρα της προπόνησης όμως είναι ιερή. Δεν κάνω τίποτα μα τίποτα άλλο εκείνη την ώρα, το πρόγραμμα δεν αλλάζει. Μόνο αν τύχει εκείνη την ώρα να υπάρχει μια εκδήλωση όπου μπορεί να με βραβεύουν. Τότε θα δω πώς θα βάλω μέσα στη μέρα την προπόνηση. Δηλώνω λοιπόν κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει μέρα που να μην προπονηθώ, ακόμα και στις διακοπές. Είναι η ζωή μου όλη ο αθλητισμός.

Τι έχετε κερδίσει από το «οικοδόμημα» του αθλητισμού;

Πέραν ότι είναι τρόπος ζωής για εμένα, δεν στέκομαι στα μετάλλια που έχω κερδίσει, στέκομαι στο να εμπνέω τα παιδιά να ασκηθούν. Δεν λέω «έλα να κάνεις taekwondo», λέω «έλα να κάνεις όποιο άθλημα σου αρέσει· μην είσαι μόνο στο tablet ή στο κινητό». Για μένα αυτό είναι το καλύτερό μου μετάλλιο, το χρυσό μου μετάλλιο. Να μπορώ να επικοινωνώ με τον μικρότερο αλλά και τον μεγαλύτερο και να τον εμπνέω.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι το εξής: Έξι μήνες μετά τη φωτιά στο Μάτι με βράβευσαν σε μια εκδήλωση. Εκεί κλήθηκα να βραβεύσω δύο αδέρφια, παιδιά του δημοτικού, των οποίων το σπίτι είχε καεί ολοσχερώς. Τα παιδιά βρέθηκαν εξίμισι μίλια μέσα στη θάλασσα, να παλεύουν για εξίμισι ώρες να σωθούν μόνα τους, χωρίς τους γονείς τους και τα κατάφεραν. Κάποια στιγμή ζήτησα από τη μητέρα τους να τους μιλήσω και πράγματι πήρα το αγοράκι και άρχισα να του μιλάω. Την επόμενη ημέρα η μητέρα μού τηλεφώνησε και μου είπε ότι το παιδί εμπνεύστηκε από μένα και θέλει να του κάνω taekwondo. «Και στην Ορεστιάδα να ήσασταν, εγώ θα ερχόμουν για το παιδί», μου είπε. Τρία χρόνια τώρα, κάνω γυμναστική σε αυτό το παιδί, έρχεται από τη Νέα Μάκρη στο Περιστέρι κι έχω αναπτύξει μαζί του μια σχέση, όπου μου λέει τα πάντα. «Έχεις γίνει ο ψυχολόγος του παιδιού -μου λέει η μητέρα του- για μας είσαι οικογένεια». Αυτό για μένα είναι το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.

Έχετε κάποιο αδύναμο σημείο;

Λατρεύω τα ανίψια μου και τα βαφτιστήρια μου. Έχω έξι «παιδιά» μαζί με τόσα παιδιά που με αγαπάνε μέσα από το άθλημα. Όμως δεν είμαι επιρρεπής κάπου, σε θετικό ή αρνητικό. Το μόνο που δεν θα μπορούσα χωρίς αυτό, είναι η καθημερινότητά μου, με γεμίζει πάρα πολύ. Με κουράζει αλλά μου δίνει και ζωή. Αυτόν λοιπόν τον τρόπο ζωής που έχω επιλέξει δεν τον αλλάζω. Είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος.

Η Μαρία Καρπαθάκη δεν θα μπορούσε να κλείσει αυτή τη συνέντευξη χωρίς να ευχαριστήσει κάποιους ανθρώπους, γιατί αυτός ακριβώς είναι ο χαρακτήρας της.

«Ευχαριστώ την ΑΜΑΡΥΣΙΑ που με κάλεσε, την οικογένειά μου, την ηγεσία της Αστυνομίας γιατί με κρατάει σε αυτή την Υπηρεσία και μπορώ και κάνω τόσα πράγματα και να προάγω κι ένα άλλο προφίλ του αστυνομικού, γιατί κι εμείς έχουμε οικογένειες κι εμείς θέλουμε να γυρίσουμε σώοι σπίτι μας κι εμείς δεν θέλουμε να βλάψουμε κάποιον άνθρωπο, ίσα – ίσα να τον προστατεύσουμε. Ευχαριστώ τον υπουργό Αθλητισμού για την εμπιστοσύνη που μου έχει δείξει και την πρόεδρο της Ομοσπονδίας του Μοντέρνου Πένταθλου, Ντόρα Πάλλη, η οποία με τοποθέτησε στην επιτροπή Πιέρ Ντε Κουμπερτέν και φυσικά όλο τον κόσμο που με εμπιστεύεται, τα παιδιά, τους γονείς, τους συναδέλφους μου».

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ

*Αξιωματικός Ελληνικής Αστυνομίας

*Πρέσβειρα BeActive Hellas

*Προπονήτρια Εθνικής Ομάδας Taekwondo Eνόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας

*Διπλωματούχος Προπονήτρια της Γ.Γ.Α.

*Προπονήτρια Εθνικής Ομάδας Taekwondo Κωφών – Βαρήκοοων

*Διπλωματούχος Προπονήτρια ETU

*Μέλος της Επιτροπής Πιερ ντε Κουμπερτέν της Ομοσπονδίας Μοντέρνου Πένταθλου

*Υπεύθυνη Πολεμικών Τεχνών στην Αθλητική Ένωση Αστυνομικών Ελλάδος

*Μέλος της Πρωτοβάθμιας Πειθαρχικής Επιτροπής ΕΣΚΑΝ

*Μέλος των Πειθαρχικών Συμβουλίων της ΕΛ.ΑΣ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

spot_img
spot_img
spot_img

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ