Γράφει ο Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος
Πρέσβης επί τιμής
Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου στα εγκαίνια του «Σπιτιού της Τουρκίας» στη Νέα Υόρκη από τον Τούρκο Πρόεδρο, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε ορισμένους κύκλους.
Ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος είναι Τούρκος υπήκοος, αντιπροσώπευε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος έχει κι αυτός την τουρκική υπηκοότητα. Η παρουσία του στην τελετή ήταν απαραίτητη για τη διατήρηση των λεπτών ισορροπιών που υπάρχουν στις σχέσεις Οικουμενικού Πατριαρχείου και τουρκικής κυβέρνησης.
Ο Ελπιδοφόρος είχε να σταθμίσει πολλά, κυρίως τις ενδεχόμενες επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει για το Πατριαρχείο η απουσία του. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αναφέρθηκε στην ομιλία του στο θέμα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθεριών στην Τουρκία ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει την ανάγκη επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Τα λόγια του αυτά μέσα στο στόμα του λύκου, μόνο ως σύμβολο θάρρους και πατριωτισμού θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει και να τον επαινέσει.
Επιπλέον, οι επικριτές του ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν προηγούμενες ομιλίες του στις επετείους της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και σε άλλες ομοειδείς περιπτώσεις. Ας κοιτάξουν επίσης και τη στάση του όταν οι Η.Π.Α. αναγνώρισαν τη γενοκτονία των Αρμενίων, που με περισσή τόλμη βγήκε μπροστά στην εκδήλωση μνήμης που έγινε.
Ας σταματήσουμε επιτέλους να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο χωρίς αποχρώντα λόγο. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταφέρουμε κάτι ως Έλληνες ώστε να ανακόψουμε τη φρενήρη κατακτητική όρεξη της Τουρκίας.
