Γράφει ο Φώτης Καρύδας, δημοσιογράφος αναλυτής
Κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία δύο χρόνια στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος. Στην αρχή, οι αλλαγές ήταν… αθόρυβες και η δυναμική τους φαινόταν από περιστατικά όπως αυτή της προσπάθειας εισβολής από τον Έβρο, το 2020, εκατοντάδες παράτυπων μεταναστών. Στη συνέχεια, οι αλλαγές φάνηκαν με πράξεις. Υπογραφές μνημονίων με όμορες χώρες, αμυντικές συμφωνίες με Γαλλία και ΗΠΑ και, ξαφνικά, η Ελλάδα από θεατής των εξελίξεων μετατράπηκε σε ένα σημαντικό πυλώνα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Με πολύ προσεκτικές και μετρημένες διπλωματικές κινήσεις, και ένα κυβερνητικό επιτελείο που γνωρίζει πολύ καλά τις ισορροπίες, η Ελλάδα αναφέρθηκε σε διεθνές επίπεδο. Έτσι φτάσαμε στην υπογραφή συμφωνίας με τη Γαλλία για άμεση στρατιωτική συνδρομή προς την Ελλάδα, και αντιστρόφως, σε περίπτωση απειλής, καθώς και στην αγορά 3+1 φρεγατών Belhara που θα βοηθήσουν στην ανανέωση του Πολεμικού μας Ναυτικού. Από την άλλη πλευρά, η πενταετής ανανεωμένη αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ ανύψωσε τις σχέσεις των δύο χωρών σε ένα νέο επίπεδο, στο οποίο, κατά το παρελθόν, δεν είχαν φτάσει ποτέ.
Ιδιαίτερα σημαντική όμως θεωρείται από τους ειδικούς η πολυεπίπεδη αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία. Μέσα από αυτήν δημιουργείται ένα νέο περιβάλλον σε σχέση με την προστασία της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ελλάδας και, φυσικά, ενισχύει το γεωπολιτικό αποτύπωμα της χώρας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Με αυτή τη συμφωνία επέστρεψαν οι ιστορικοί δεσμοί των δύο χωρών και η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχει αμυντική «ομπρέλα» στην Ελλάδα.
Μετά τη γαλλική, ήρθε και η αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Για πρώτη φορά η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε την τακτική των ίσων αποστάσεων με την Τουρκία. Μέσα από αυτή, η Ελλάδα αναδεικνύεται ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ στηρίζουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ζητούν να υπάρχει σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Μέσα από την επιστολή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, επιβεβαιώνεται de facto η άσκηση πλήρους κυριαρχίας και η στρατιωτικοποίηση της Ελλάδος στα νησιά της.
Η αμυντική συμφωνία που υπέγραψε η Ελλάδα με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σε συνδυασμό με τη γαλλική, είχε ως αποτέλεσμα να βρεθούν στα… κάγκελα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Τουρκίας. Στον τουρκικό Τύπο κυριαρχούν φράσεις όπως «απειλή πολέμου από την Ελλάδα», «οι ΗΠΑ και η ευνοούμενη της Ελλάδας», οι «εχθροί της Τουρκίας στο ίδιο καρέ» κ.λπ. Μόνο και μόνο ότι βρίσκεται σε τέτοιο… αμόκ ο Τύπος της γείτονος, δείχνει πως οι Τούρκοι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι από το γεγονός ότι η χώρα μας από την απάθεια -και χάρη στις ενέργειες της Κυβέρνησης- μετατρέπεται σιγά σιγά σε ένα ισχυρό κράτος της Μεσογείου.
Δυστυχώς σε… αμόκ βρέθηκε και μια μικρή μερίδα Ελλήνων που πραγματοποίησαν διαδηλώσεις προσπαθώντας να πείσουν το κοινό για επικίνδυνες συμφωνίες και για κινήσεις που εξυπηρετούν άλλα «σχέδια»… Το μόνο που δεν είπαν είναι ότι… συμφωνούμε με τα τουρκικά ΜΜΕ. Όλοι αυτοί λησμόνησαν -ή αγνόησαν για λόγους συμφέροντος- κάτι βασικό: Οι κινήσεις που κάνει η Ελλάδα δεν γίνονται για να απειλήσει. Η κυβέρνηση της χώρας έχει ως στόχο στο να επενδύσει στην ευημερία και τη σταθερότητα. Η απόκτηση αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων με σύγχρονη τεχνολογία αποτελεί έναν τρόπο για να σταματήσει οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια, πριν ακόμα αυτή… γεννηθεί. Αυτές οι κινήσεις ενισχύουν την ευρύτερη σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Μια σταθερότητα που είχε μπει σε κίνδυνο εξαιτίας της επεκτατικής τουρκικής πολιτικής.
Ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία έχουν και οι «τριγωνικές» συνεργασίες της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι, έχουμε Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος, Ελλάδα – Κύπρος – Ιορδανία. Έχουμε συμφωνίες με το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο… Συνεργασίες που ισχυροποιούν τον ρόλο της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που είχε χρόνια να ασκηθεί από τη χώρα μας, εάν είχε ασκηθεί και ποτέ…