Γράφει ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
Δημοσιογράφος – Δημοσιολόγος
Ο προ ολίγων ημερών απελθών του κόσμου τούτου Χρήστος Σαρτζετάκης ήταν πρότυπο Έλληνα δημοκράτη, ανθρώπου και δικαστού, που διακρίθηκε και ως πετυχημένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Από νέος στην ηλικία έως τον θάνατό του ήταν ένας άψογος δικαστής, με ό, τι αυτό σημαίνει ως δεοντολογία. Ουδέποτε κομματίσθηκε, που σημαίνει ότι ουδέποτε εντάχθηκε ή συνεργάσθηκε, ή ζήτησε την εύνοια κάποιου κόμματος. Ουδέποτε επίσης έδειξε ότι διέπεται από κάποια ιδεολογία, που εμμέσως να τον παρέσυρε σε μη δίκαιες αποφάσεις, ή σε φρασεολογία απάδουσα σε Έλληνα δικαστή. Αφιέρωσε το ακέραιο ήθος του και τις ικανότητές του στην Ελλάδα, στη Δημοκρατία και στην απονομή της Δικαιοσύνης.
Ο αείμνηστος πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποστήριξε με ατράνταχτα επιχειρήματα τα έναντι του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως δίκαια της ελευθέρας και αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, κάτι που δεν έκαμαν Μητροπολίτες της… Ορισμένοι από αυτούς, εμφορούμενοι από μίσος και φθόνο προς τον τότε Αρχιεπίσκοπο, θέλησαν να τον ταπεινώσουν και υπέσκαψαν την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Ελλαδικής Εκκλησίας…
Στο άρθρο – μελέτη του, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ενδοχώρα» (τ. 88, Οκτ. 2003 – Μάρτ. 2004) και μετά σε πολλές εφημερίδες, ο Χρ. Σαρτζετάκης σημειώνει τα εξής σημαντικά:
«Ελευθέρου ανδρός τα αληθή λέγειν, έστω με πόνον ψυχής… Ας υπομνησθή: (λέγονται) από άνθρωπον με αληθή εις την Ορθοδοξίαν πίστιν, ο οποίος, πρώτος αυτός, ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, χωρίς προηγούμενον, αλλά ούτε και συνέχειαν επανειλημμένως εξήρε δημοσίως την συμβολήν της Ορθοδοξίας εις την συντήρησιν της εθνικής μας κοινότητος. (Σημ. γρ. Ο αείμνηστος Κάρολος Παπούλιας και ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος εξήραν επίσης τη συμβολή της Ορθοδοξίας στη διατήρηση της ταυτότητας των Ελλήνων). Αλλά και ο οποίος είναι πρώτον Έλλην και ύστερα ό,τι δήποτε άλλο. Και αυτονοήτως προτάσσει τα συμφέροντα της κατατρεγμένης εθνικής μας ταυτότητος έναντι πάντων. Και φυσικά, έναντι ευτελών επιδιώξεων διοικητικής πρωταρχίας κενοδόξων εκκλησιαστικών ηγετών, εφ’ όσον αυταί, πολιτικόν σκοπόν υπηρετούσαι, καταφανώς βλάπτουν την Ελλάδα και τον Ελληνισμόν».
Στο εμπεριστατωμένο κείμενο του αείμνηστου Χρήστου Σαρτζετάκη απάντησε προσκείμενος στο Φανάρι θεολόγος, στον οποίο ανταπάντησε, καλώντας τον να αναλογισθεί μαζί με τους ομόφρονές του, ότι ο πολιτικός χαρακτήρας των πατριαρχικών θέσεων περί της κολοβομένης εδαφικά και με δυσβάσταχτα εκκλησιαστικά δεσμά Εκκλησίας της Ελλάδος «φανερούται και εκ του γεγονότος ότι η πλειονοψηφία των όσων εκ των λαϊκών έσπευσαν προς υποστήριξίν των είναι άνθρωποι ουδέποτε εκκλησιαζόμενοι, ξένοι προς την Εκκλησίαν και την Ορθοδοξίαν, κυρίως λόγω της δεδηλωμένης μαρξιστικής των ιδεολογίας, εντόνως δε υπό το πρίσμα αυτής πολιτικολογούντες. Και φυσικά δεν τους έπιασε κανένας καημός, δια να ασχοληθούν τώρα με την ενσκήψασαν εκκλησιαστικήν διαμάχην, εκτός μόνον υπηρετουμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων» («Απογευματινή της Κυριακής», 16 Νοεμβρίου 2003).
Σημειώνεται ότι εις ουδεμία άλλη Αυτοκέφαλη Εκκλησία έχουν επιβληθεί τόσο ταπεινωτικοί όροι όσο στην Εκκλησία της Ελλάδος, τις θέσεις της οποίας υποστήριξαν επίσης οι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Μιλτιάδης Έβερτ και Ιωάννης Βαρβιτσιώτης.
