Τρίτη, 5 Νοεμβρίου, 2024

ΝΑΤΟ και Ευρώπη

Γράφει η Ελένη Σαββάκη

Ομότιμη Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης, Μέλος Επιτροπής Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών (IHA, CHC, HANC, IΔ)

Το ΝΑΤΟ είναι κλινικά νεκρό ανέφερε πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, με αφορμή τα τελευταία περιστατικά μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας στη Μεσόγειο.

Tο ΝΑΤΟ αναστήθηκε, λένε πολλοί σήμερα, με τη συσπείρωση των κρατών – μελών του υπέρ της Ουκρανίας.

Τι σημαίνει αυτή η ανάσταση;

Εκ των μέχρι σήμερα γεγονότων φαίνεται ότι:

Το ΝΑΤΟ έχει εσωτερικές αντιφάσεις, γιατί περιλαμβάνει χώρες με συγκρουόμενα συμφέροντα, όπως είναι Γαλλία με Τουρκία και Ελλάδα με Τουρκία. Για παράδειγμα, παραμένει ατιμώρητη η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο που συνεχίζεται από το 1974 μέχρι σήμερα. Υπενθυμίζω την ανάρτηση του Dr. Mehmet Caman, σχετικά με τη μεροληπτική στάση της Δύσης και την υποκριτική στάση της Τουρκίας στον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο: «… πότε θα δείτε την αλήθεια ότι δηλαδή η Τουρκία ελέγχει το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας και άρα βρίσκεται στην ίδια θέση της Ρωσίας ως εισβολέας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο;» Πράγματι, πολλές οι κυρώσεις της Δύσης εναντίον της εισβάλλουσας Ρωσίας, καμία κύρωση της Δύσης εναντίον της εισβάλλουσας Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ δεν έχει πολλά περιθώρια λειτουργίας προς τα έξω. Απόδειξη ότι με την επεκτατική πολιτική του σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στη γειτονιά των Ρώσων (παραβιάζοντας αντίθετες υποσχέσεις της Δύσης) έστρεψε τον μισό πλανήτη (Κίνα, Αραβικές και Αφρικανικές Χώρες, Ινδία, Χώρες Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής) εναντίον του, τώρα με τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο. Βέβαια, ήταν εύκολο να στραφούν όλες αυτές οι χώρες εναντίον ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ. Δεν ξεχνούν τον εξευτελισμό τους ως αποικίες ευρωπαϊκών χωρών και τα βάσανά τους κάτω από δικτατορίες αμερικανικής έμπνευσης.

Το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να λειτουργήσει.

  1. Μέχρι σήμερα το ΝΑΤΟ λειτουργώντας επιθετικά (κι ας είναι στα χαρτιά μια αμυντική συμμαχία) απέναντι σε αδύναμες χώρες, άφησε πίσω του εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, και κατεστραμμένες υποδομές, με συνέπεια εκατομμύρια προσφύγων από Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία προς την Ευρώπη.
  2. Πιθανή εμπλοκή του ΝΑΤΟ εναντίον μεγάλων δυνάμεων θα προκαλούσε πυρηνικό πόλεμο και καταστροφή του πλανήτη.

Ας θυμηθούμε γιατί δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ. Δημιουργήθηκε ως στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης, και είχε νόημα όσο υπήρχε η στρατιωτική συμμαχία των κομμουνιστικών κρατών της Ανατολικής Ευρώπης (Σύμφωνο της Βαρσοβίας). Με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ το 1991, διαλύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Άρα μετά το 1991, το ΝΑΤΟ ως αμυντική συμμαχία δεν είχε λόγο ύπαρξης. Το ΝΑΤΟ είχε στόχο να κρατήσει «τους Αμερικανούς μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω, στην Ευρώπη», σύμφωνα με διατύπωση του πρώτου Γ.Γ. του ΝΑΤΟ λόρδου Hastings Ismay. Οι Γερμανοί δεν θα μπορούσε να είναι πιο πάνω, οι Ρώσοι είναι έξω με δική τους πλέον επιλογή, και οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να είναι πιο μέσα στην Ευρώπη. Άρα ούτε αυτόν τον λόγο ύπαρξης έχει το ΝΑΤΟ. Δυστυχώς, το ΝΑΤΟ εξελίχθηκε σε επιθετική από αμυντική συμμαχία.

Το ΝΑΤΟ λειτουργεί ως το μακρύ χέρι των ΗΠΑ στην Ευρώπη, και δεν θα πείραζε αν ήταν για το συμφέρον της Ευρώπης. Ο Ρωσο-Ουκρανικός πόλεμος αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται τη συμμετοχή χωρών – μελών της ΕΕ στο ΝΑΤΟ, εναντίον των συμφερόντων της Ευρώπης. Μικρές επιπτώσεις θα έχει ο πόλεμος στις ΗΠΑ (αν όχι κέρδος από την πώληση όπλων) και τραγικές συνέπειες στην Ευρώπη, οικονομικές, ενεργειακές και πιθανή επέκταση της σύρραξης σε γειτονικές χώρες της Ρωσίας, από όπου εισέρχονται τα πολεμοφόδια στους Ουκρανούς. Οι ΗΠΑ από μακριά, επί του ασφαλούς και με ενεργειακά αποθέματα, υποστηρίζουν με κάθε μέσο την επιθετικότητα της Ουκρανίας αδιαφορώντας:

α. αν σκοτώνονται Ουκρανοί χωρίς ελπίδα,

β. 
αν δημιουργούνται κι άλλα εκατομμύρια προσφύγων προς την σύμμαχο ΕΕ (κι όχι προς τις ΗΠΑ),

γ. 
αν υποφέρει ενεργειακά και οικονομικά η ΕΕ πολύ περισσότερο από τις ΗΠΑ, και

δ. 
αν κινδυνεύουν ευρωπαϊκές χώρες από επέκταση συμβατικού πολέμου ή/και από πυρηνικές επιθέσεις εξ αιτίας παροχής όπλων στους Ουκρανούς κατ’ εντολή των ΗΠΑ.

Ποιο θα μπορούσε να είναι το συμφέρον της Ευρώπης.Το συμφέρον της Ευρώπης θα μπορούσε να είναι η ένταξη της Ρωσίας στην ΕΕ, με τον ίδιο τρόπο που εντάχθηκαν Λετονία, Λιθουανία και Εσθονία, χώρες της τέως Σοβιετικής Ένωσης. Η Ρωσία ανήκει στην Ευρώπη γεωγραφικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά (από τον Τολστόι και τον Τσαϊκόφσκι μέχρι τα μπαλέτα Μπολσόι). Υπενθυμίζω ότι η Ρωσία επιθυμούσε να αποτελέσει τμήμα της Δύσης, αλλά η Δύση την αντιμετώπισε προσβλητικά. Υπενθυμίζω τις αγαθές σχέσεις Γαλλίας και Γερμανίας με τη Ρωσία πριν από τη Ρωσο-Ουκρανική σύρραξη. Ίσως οι αγαθές αυτές σχέσεις Γαλλίας/Γερμανίας με τη Ρωσία απογοήτευσαν τις ΗΠΑ, κι αυτός ήταν ένας λόγος για την προκληθείσα συσπείρωση των χωρών του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας.

Στην υποθετική περίπτωση ένταξης της Ρωσίας στην ΕΕ, η Ρωσία θα κάλυπτε την Ευρώπη ενεργειακά και στρατιωτικά και η Ευρώπη θα προστάτευε τη Ρωσία από την αναιτιολόγητη επιθετικότητα των Αγγλοσαξόνων εναντίον της. Επιθετικότητα που διαιωνίζεται φανατικά από τον 2ο ΠΠ, παρόλον ότι η Ρωσία ήταν η συμμαχική δύναμη που απελευθέρωσε την Ευρώπη από τη Ναζιστική Γερμανία.

Σε αυτή την υποθετική περίπτωση, οι ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ θα διαμορφώνονταν σε: Αμερική, Ευρώπη και Κίνα (κατ’ ουσίαν και όχι τύποις). Και όσο περισσότερες, και όσο ευρύτερες οι Μεγάλες Δυνάμεις τόσο λιγότερες οι εισβολές σε ανεξάρτητα κράτη, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι παραβιάσεις διεθνών συμφωνιών, τόσο καλύτερη η ισορροπία δυνάμεων και η ασφάλεια του πλανήτη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

spot_img
spot_img
spot_img

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ