Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ.
Kατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η κατάρρευση του πλανήτη ήταν πολεμική, πράγμα που είχε συμβεί πλειστάκις στο παρελθόν. Ο πλανήτης μας τώρα καταρρέει πνευματικά και ανεπανόρθωτα.
Η εκδήλωση των τραγουδιών της Eurovision το κατέδειξε με εκκωφαντικό και βάρβαρο τρόπο στο Τορίνο. Πέστε μου μια μελωδία ή ένα τραγούδι που θα τραγουδάτε μετά δέκα χρόνια στο σπίτι σας ή με την παρέα σας κάποιο καλοκαιρινό βράδυ δίπλα στην αμμουδιά. Θα τραγουδήσει κανείς όπως το paroles-paroles της Δαλιδά ή τον Μανώλη Tραμπαρίφα του Νίκου Γούναρη; Κανένα από τα τραγούδια της τραγικής Eurovision δεν θα ξεπεράσει σε χρόνο τους δύο μήνες και δεκαπέντε δευτερόλεπτα.
Και για μεν λαούς της Ευρώπης μπορεί να είναι τραγικό, για μας τους Έλληνες είναι επίσης και ντροπιαστικό. Σκέψου πως πήγαμε στο Τορίνο να τραγουδήσουμε με τη βαρβαρική γλώσσα των Άγγλων, να πούμε τραγούδι όχι με τα χείλη μα με τις αμυγδαλές του φάρυγγα, καθ’ ότι τα Αγγλικά δεν έχουν χειλικόλεικτες λέξεις παρά μόνον φαρυγγικές. Μιλάνε με τον λαιμό και τον σβέρκο, σε λίγο και εφ’ όσον προοδεύσουν, θα μιλάνε πιθανόν με το συκώτι και το πάγκρεας· θα αντιλαμβανόμαστε τη φωνή τους με το στηθοσκόπιο ή με υπερήχους του ήπατος και της χοληδόχου κύστεως· ίσως και ένα τρίπλεχ καρδιάς να είναι χρήσιμο για τους κριτές των τραγουδιών υπό την επιμέλεια της αγγλικής γλώσσας.
Έλα όμως που εμείς οι Έλληνες θέλουμε να ακούμε φωνή, δηλαδή το φως του νοός, και δεν αρκούμαστε στα υπερηχογραφήματα της καρδιάς και της ακτινογραφίες στομάχου. Όπως πάμε, σε λίγο θα τραγουδάμε σφυριχτά και από τα σημεία αφόδευσης. Έλα μου ντε που εμείς έχουμε τους ήχους του στόματος και όχι του οισοφάγου. Οι πρόγονοί μας αυτά τα ξεχώρισαν και μας όρισαν να φυλάμε Θερμοπύλες στο μυαλό και το στόμα.
Εμείς βλέπετε, είχαμε προγόνους του μυαλού και όχι της κοπής δέντρων. Την επεξεργασία της ξυλείας την αναθέσαμε στους ξυλοκόπους του Έσσεξ και της Ουαλίας. Δεν είχαν χρόνο ο Αριστοτέλης και ο Επίκουρος να εξερευνήσουν της φωνητικές ικανότητες του στομάχου και του πυλωρού, τους περίμεναν οι εξερευνήσεις των καλύκων του μυαλού και η εκφορά του έναρθρου λόγου για την προώθηση ιδεών όπως η Δημοκρατία και η Φιλοσοφία.
Τώρα τι δουλειά είχαμε εμείς να συναγωνισθούμε με τους άξεστους σε τραγουδάκια και χορευτικά μαϊμούδων, ένας Θεός του Ισραήλ το ξέρει· οι δικοί μας θεοί σηκώσαν τα χέρια ψηλά. Είναι ολοφάνερο πώς οι βαρυποινίτες που πήγαν με τον Κολόμβο στην Αμερική επέβαλαν τελικά τους χορούς των ουρακοτάγκων και τις άναρθρες κραυγές των μαϊμούδων στην παγκοσμιότητα με τη δική μας σύμφωνη γνώμη.
Είμαι βέβαιος πως η Eurovision δείχνει ξεδιάντροπα τον δρόμο της πολιτισμικής κατάρρευσης και την εικόνα των πολέμων που έρχονται, αλαλάζοντας τραγουδάκια της πλάκας και της οργής.
Έλληνες όπου γης, είμαστε υπεύθυνοι ως ηγήτορες του παγκόσμιου πολιτισμού για την αηδία που τραγουδήσαμε στο Τορίνο και συμπαρασύραμε την ανθρωπότητα στο γιγάντιο slalom συντριβής του Ελληνισμού στη βραχώδη και βλαχώδη γλώσσα των αγελαδοτρόφων του Λονδίνου.
