Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ
Η μαθητιώσα νεολαία και η φίλαθλη τοιαύτη ξέρει καλά να ξεχωρίζει τις αξίες από τις απαξίες. Δεν έχει την ίδια γεύση το αρνάκι φρικασέ με τα ρεβύθια φούρνου. Στη ζωή μας πρέπει να αναγνωρίζουμε με μια ματιά τους ανθρώπους που προσέφεραν από αυτούς που δεν εισέφεραν στο ταμείο ούτε μία δραχμή. Ανθ’ ημών ο Γουλιμής είχε πει ο Χαρίλαος Τρικούπης και θεωρήθηκε ρήση μοναδική και πνευματώδης. Τι λες βρε Χαρίλαε, που αν ζούσες σήμερα θα τραβούσες το στήθος σου να το κάνεις ματζούνι προς τέρψιν του φάρρυγγά σου.
Διάβαζα τις προάλες το αριστούργημα του Εμίλ Ζολά «Η ταβέρνα». Αυτό ατυχώς συνέβαινε σε υπαίθριο χώρο καφενείου. Έχω αυτή τη λόξα και πότε-πότε διαβάζω από κανένα μυθιστόρημα κάποιου γνωστού συγγραφέα, και εφ όσον φυσικά έχω ολοκληρώσει την ενημέρωσή μου για τις τελευταίες τάσεις της μόδας και τις προτελευταίες αναφορές στις μετακινήσεις των άσσων-μάγων του επίσκυρου από ομάδα σε ομάδα. Ο επίσκυρος είναι η πρώτη ονομασία που έδωσαν οι Αρχαίοι Έλληνες σ’ αυτό που οι Εγγλέζοι ονομάζουν Foot ball-ποδόσφαιρο. Οι μεγαλύτερες αναφορές βέβαια γίνονται στους καλύτερους και τους ταχύτερους, σ ‘ αυτούς που έχουν θέσει προτεραιότητα στη ζωή τους να διαγράψουν και να εξευτελίσουν γραφιάδες του τύπου Αισχύλος, Σοφοκλής, Ντοστογιέφσκι, Ζολά και Όσκαρ Ουάιλντ.
Την ώρα που διάβαζα την Ταβέρνα του Ζολά ρωτήθηκα δις, από διαφορετικούς ανθρώπους τι διάβαζα. Απάντησα πως διάβαζα ένα αριστούργημα του Ζολά, και σε ερώτημα δικό μου αν γνώριζαν τον συγκεκριμένο συγγραφέα, απάντησαν ευθαρσώς πως όχι, δεν τους ήταν γνωστός.
Αλλά εν πάσει περιπτώσει, ποιος είναι αυτός ο καραγκιόζης ο Ζολά που πρέπει να γνωρίζουμε, την ώρα που στην πιάτσα κυκλοφορούν διάττοντες αστέρες όπως ο Μαροκινός Youssef El-Arabi, αναγνωρισμένος για τα φαλτσαριστά φάουλ και τα άψογα κόρνερς. Ουδεμία σύγκριση με τον Ζολά, ούτε σκέψη αφού μάλιστα με εκατό ευρώ ο φιλόστοργος πατέρας βγάζει ένα εισιτήριο προπόνησης για το πολύτιμο φιλομαθές βλαστάρι του, ενώ για να αγοράσει την «Υπόθεση Ντρέυφους» του Ζολά θα σπαταλήσει άσκοπα ακόμη και επτά ευρώ για να το διαβάσει μέσα σε έναν μήνα; Τελείως άσκοπα, διότι ποιος νοιάζεται σήμερα για τον Συνταγματάρχη Εστερχάζυ ως προδότη του γαλλικού στρατού όταν ο αιώνιος εχθρός μας Παναθηναϊκός είναι έτοιμος να αποκτήσει έναν ακόμη παικταρά όπως τον Σαρλίγια και τον Γκατσίνοβιτς; Ο μη γένοιτο! Προσοχή, οι καιροί ου μενετοί.
Επιτέλους, σταματήστε να ασχολείστε με τους τυχάρπαστους Καζατζάκηδες, Τολστόι, Γκόγκολ και Αριστοφάνηδες. Το μέλλον μας είναι πλέον χτισμένο απάνω στις μεταγραφές και όχι στις συγγραφές. Αν θέλεις να νοιώσεις ανάταση ψυχής, αγόρασε και εσύ ένα διαρκείας υπέρ της αγαπημένης σου ομάδας και μη σπαταλάς τα χρήματά σου σε βιβλία και ανθολόγια, πεταμένα λεφτά. Κοντά στην ομάδα σου θα νοιώσεις υπερηφάνεια και ελάφρυνση του βάρους της παρεγκεφαλίδας σου.
Όχι πια σκοτούρες και αγωνίες για το αποτέλεσμα της Κυριακής, σημασία έχει η καθημερινή μας ξεγνοιασιά και τα θαλάσσια μπάνια, ο κάθε Ζολά μόνον εγκεφαλικά μπορεί να προσφέρει, ο El Arabi αποτελεσματική θεραπεία και απέραντη υπνηλία!! Κοιμηθείτε βαθιά και ροχαλήστε όσο θέλετε, δεν ενοχλείτε κανέναν.
