Γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος: Βουλευτής Ανατολικής Αττικής και υπεύθυνος Τομέα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ
Η Μελίνα Μερκούρη ως υπουργός Πολιτισμού άνοιξε διάπλατα μια πόρτα υπερηφάνειας, ζητώντας να επιστρέψουν τα από τον λόρδο Έλγιν κλεμμένα κομμάτια από τον Ναό του Παρθενώνα στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Η οραματίστρια Μελίνα δεν μάσησε τα λόγια της. Δεν ωραιοποίησε τη διεκδίκησή της. (Και τη διεκδίκηση τη δική μας ως λαός και ως έθνος.) Ζήτησε ορθά κοφτά να επιστρέψουν τα κλεμμένα! Προφανώς εισέπραξε άρνηση. Όμως ο αγώνας είχε αρχίσει. Οι διεκδικήσεις ήταν συνεχείς. Σε ανώτερο επίπεδο τις ανέβασε ο Αλέξης Τσίπρας, όταν έθεσε το θέμα στον Βρετανό ομόλογό του.
Και μετά ήρθε η κυβέρνηση της ΝΔ. Και στις πρώτες μέρες της, ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε πως θα ζητήσουμε δανεισμό των μαρμάρων. Όλοι τότε θεωρήσαμε πως διατύπωσε την πρότασή του για δανεισμό εκ παραδρομής. Ή από άγνοια πάνω στο θέμα. Από τις πρώτες ανακοινώσεις μου ως τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν εκείνη που πληροφορούσε τον αρχηγό της ΝΔ πως εάν δεχθούμε να δανειστούμε τα μάρμαρα, είναι σαν να παραδεχόμαστε την κυριότητά τους από τους Βρετανούς.
Έκτοτε πέρασε ένα μεγάλο διάστημα σιωπής επί του θέματος. Μέχρι πρόσφατα, όταν εντάχθηκε το θέμα της επιστροφής των γλυπτών στο γενικότερο προεκλογικό κλίμα. Βεβαίως με πλήρη συσκότιση γύρω από τη μεγάλη ήττα μας, εάν με τις λύσεις που συζητά η κυβέρνηση κινδυνεύουμε να χάσουμε τους αρχαιολογικούς αυτούς θησαυρούς και με την υπογραφή μας. Γι’ αυτό και καμιά κυβέρνηση έως τώρα δεν τα δανείστηκε για να εκτεθούν στην Ελλάδα. Γιατί αυτός που δανείζει είναι και ο ιδιοκτήτης και όχι ο δανειζόμενος.
Η φρασεολογία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση τουλάχιστον μας φοβίζει. «Ωριμάζει η συζήτηση για την επιστροφή των γλυπτών», μας λένε. Και ακόμα πως «θα μπορούσε να προσφερθεί ένα πλαίσιο περιοδικών εκθέσεων στο Βρετανικό Μουσείο, προκειμένου να υποκαταστήσει ένα αναμφισβήτητα σημαντικό κομμάτι της μόνιμης συλλογής του». Δηλαδή, φοβάται ο κ. Μητσοτάκης μήπως μείνει χωρίς εκθέματα από την Ελλάδα το Βρετανικό Μουσείο! Και το άλλο; Το «σημαντικό κομμάτι της μόνιμης συλλογής του»; Δηλαδή, τα γλυπτά του Παρθενώνα, ως ανήκοντα στη μόνιμη συλλογή του, αποτελούν και περιουσιακό του στοιχείο!
Πόση κοροϊδία να αντέξει ένας λαός
Μας πληροφόρησε ο κ. Μητσοτάκης πως η πρωτοβουλία που έχει αναλάβει θα εκδηλωθεί σε βάθος χρόνου. Είναι φανερό πως πρόκειται για άλλη μια εξαγγελία που ποτέ δεν θα υλοποιηθεί. Αλήθεια, θα πάει η ΝΔ σε εκλογές έχοντας αναγνωρίσει εμμέσως πλην σαφώς την κυριότητα των γλυπτών στους Βρετανούς; Όχι βέβαια. Γι’ αυτό και την τοποθετεί σε βάθος χρόνου. Όμως η συντηρητική παράταξη ελπίζει πως σε βάθος χρόνου το θέμα της κυριότητος θα ξεχαστεί. Έτσι ελπίζει!
Πυκνά δημοσιεύματα του βρετανικού Τύπου εμφανίζονται ελαστικά στην τακτοποίηση, επιτέλους, της υπόθεσης των γλυπτών. Πολλοί μιλούν για επανένωση. Όμως, αλίμονο, ουδείς ξεκαθαρίζει τους όρους.
Και ενώ από μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο γράφων έχει επισημάνει από το καλοκαίρι του 2019 (τρία χρόνια τώρα) τον κίνδυνο για κατοχύρωση της κυριότητάς τους στους Βρετανούς, αν επιλεγεί η λύση του δανεισμού, ουδείς τον αρνείται κατηγορηματικά. Κάνουν σαν να μην το έχουν ακούσει ποτέ. Χρησιμοποιούν κάποιους άλλους όρους, αγωνιώντας να μη «θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη τη συλλογή του Βρετανικού Μουσείου»!
Δεν μπορώ να φανταστώ την αντίδραση της Μελίνας, αν μας βλέπει από κει ψηλά. Ένα είναι σίγουρο. Πως ο ελληνικός λαός, θα συνεχίσει να διεκδικεί την πατρογονική του κληρονομιά, στα χνάρια της Μελίνας και όχι στα θολά νερά του Κυριάκου.
