Η κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου τον μαύρο Αύγουστο του 1922 αποτελεί τη μεγαλύτερη πληγή που γνώρισε ως τώρα ο νεότερος Ελληνισμός. Μέσα από το φωτογραφικό αρχείο που ανέσυρε από τις αποθήκες του Δήμου Νέας Σμύρνης, κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, 100 και πλέον χρόνια πίσω, όταν τίποτα δεν προμήνυε τη μεγάλη καταστροφή.
«Η φλόγα της μνήμης μένει άσβεστη. Όχι για άλλον λόγο. Αλλά ως ένδειξη σεβασμού στα έργα των προγόνων μας. Οι χάρτες που παρουσιάζονται μας δίνουν μια ιδέα για τις επαρχίες της Μικράς Ασίας και τα ονόματά τους στα ελληνικά ούτως ώστε να κατανοούμε αμέσως σε ποιο σημείο εστιάζει κάθε φορά το υλικό που χρησιμοποιούμε.
Η αρχή γίνεται με φωτογραφίες από την επαρχία της Γαλατίας και την Άγκυρα, σημερινή πρωτεύουσα της Τουρκίας. Γαλατία ονομαζόταν κατά την αρχαιότητα, η περιοχή στα υψίπεδα της κεντρικής Μικράς Ασίας. Πήρε την ονομασία της από το μεταναστευτικό ρεύμα κελτικών φυλών Γαλατών κατά τον 3ο αιώνα π.Χ.: μια ομάδα περίπου 10.000 Κελτών πολεμιστών με δούλους και γυναικόπαιδα που διέσχισαν τη Θράκη και κατευθύνθηκαν προς
τη Μικρά Ασία, έπειτα από έκκληση του βασιλιά του ελληνιστικού κράτους της Βιθυνίας, Νικομήδη Α΄ Φιλέλληνα, στη διαμάχη ενάντια στον αδερφό του. Τελικώς, η πληθυσμιακή αυτή ομάδα εγκαταστάθηκε στις περιοχές της ανατολικής Φρυγίας και Καππαδοκίας στην κεντρική σημερινή Ανατολία, στην περιοχή όπου πήρε και το όνομά τους.
Πηγές:
Π. Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία τ. Δ’, εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2006.
Θ. Πιτταρά, Θεόδοτος Αγκύρας, εκδ. ΚΕ.Π.Ε., Αθήνα 2010
Γεωργίου Κλεάνθους Σκαλιέρη, Λαοί και φυλαί της Μικράς Ασίας: Μετά πινάκων και χαρτών, Αθήνα, 1922, ανατύπωση, Αθήνα, Ρήσος, 1991».
