Γράφει η Στέλλα Πριόβολου Ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομότιμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, κοσμήτορας Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας Παρασκευής.
Η Ελλάδα, που πλήττεται από τη λιτότητα χρόνων και την πρωτοφανή πανδημία απροσδιόριστης διάρκειας, βρίσκεται και πάλι στο έλεος του καύσωνα και πολλαπλών πύρινων μετώπων. Συμπολίτες μας βλέπουν να καίγεται το σπιτικό τους, να καταστρέφεται σε δευτερόλεπτα η περιουσία τους και να αυτοκτονούν ακόμη από απόγνωση… Άλλοι, έγκλειστοι εξαιτίας της επικινδυνότητας της ατμόσφαιρας, παρακολουθούν αποχαυνωμένοι στα κανάλια της τηλεόρασης από πρωίας μέχρι νυκτός τις φλόγες να σαρώνουν τα πάντα και πυροσβέστες και εθελοντές να τρέχουν πίσω τους ανήμποροι να σταματήσουν την οργή της φύσης, που τόσο ανόητα περιφρονήθηκε και τώρα εκδικείται!
Η κλιματική αλλαγή ξεκίνησε το 1960 και πριν από περίπου μισό αιώνα, το 1974, απόρρητη μελέτη για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης προειδοποιούσε για την εμφάνιση μιας νέας εποχής ακραίων καιρικών συνθηκών, οι οποίες θα οδηγούσαν σε μαζικά κύματα μεταναστών και πλήθος παγκόσμιων αναταραχών… και η παγκόσμια αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο! «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»;
Οι ειδικοί σήμερα επισημαίνουν ότι η κλιματική αλλαγή αυξάνει την πιθανότητα και την ένταση των κυμάτων καύσωνα παντού, αυξάνει την πιθανότητα και την ένταση της ξηρασίας σε ορισμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου, και αυξάνει την πιθανότητα και την ένταση των συνθηκών πυρκαγιάς σε πολλά μέρη.
Στην κοσμογονική αυτή αλλαγή με την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων και των τραγικών συνεπειών τους, καθοριστικό ρόλο παίζει η ανθρώπινη απρονοησία. Τα χειρότερα είναι μπροστά και οι ειδικοί προειδοποιούν ότι χρειάζονται επειγόντως μέτρα ώστε να προετοιμαστούν οι κοινωνίες για ένα πολύ διαφορετικό μέλλον. Χρειάζονται σχέδια για να τροποποιηθεί το αστικό περιβάλλον ώστε να είναι πιο κατάλληλο για θερμότερο κλίμα, που ήδη βιώνουμε σήμερα, και την αύξηση θερμοκρασίας που αναμένεται.
Ο ομ. καθηγητής – ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός σε άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τα παθήματα πότε θα γίνουν μαθήματα;» αναφερόταν στην αδιαφορία μας για τους κινδύνους που επί χρόνια μάς απειλούν και έκανε μάλιστα χρήση της λαϊκής ρήσης «πάμε γυρεύοντας για να τα κάψουμε όλα». Επισήμανε ότι το δόγμα «άπαξ δάσος πάντα δάσος» θα πρέπει να συμπληρωθεί και με τη λέξη «βιώσιμο δάσος» και ο σχεδιασμός των αναδασώσεων είναι επιτακτικό να γίνει με βλάστηση η οποία δεν έχει εμπρηστικές ιδιότητες τόσο μεγάλες όσο το μείγμα που βλέπουμε σε πολλές μεσογειακές χώρες και κυρίως στη χώρα μας. Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός του πώς και πού θα φυτευτούν ασφαλή για το οικοσύστημα και τους ανθρώπους φυτά -συμβούλευε- και χρειάζεται ευρύτερη παιδεία και γνώση, χρειάζεται συστράτευση όλων των ειδικών και προπαντός νέα νομοθεσία.
Απαραίτητη, εξάλλου, για την επιτυχία της όλης αυτής προσπάθειας είναι η στήριξή της από τους πολίτες και, επομένως, η επιμόρφωση και ενημέρωση των πολιτών από τους αρμοδίους.
Θα συνετιστούμε, επιτέλους, ή θα μετατρέψουμε σε πραγματικότητα την επιστημονική φαντασία του Philip K. Dick; Ο Aμερικανός συγγραφέας, σε μια ατμοσφαιρική ιστορία του, προβλέπει την κατάληψη του πλανήτη από τόσο υψηλή θερμοκρασία, ώστε να υπάρχει ανάγκη ειδικής στολής με «ψύκτρες» για την κυκλοφορία των ανθρώπων, ακόμη και ναρκωτικών για… ψευδαισθήσεις προκειμένου να επιβιώσουν!
Ας διαψεύσουμε, λοιπόν, τη φαντασία του συγγραφέα και ας ενεργοποιηθούμε μην αναμένοντας παθητικά την… Αποκάλυψη!
