Κείμενο* από τον Πέτρο Λινάρδο
Κάθε επέτειος αποκτά ιστορική πρόσθετη αξία όταν το γεγονός στο οποίο αναφέρεται δεν έχει απλώς αρχειακή σημασία αλλά το αποτύπωμά του είναι πάντα ευδιάκριτο και βαθύ στη συσχέτισή του με τις κοινωνικές εξελίξεις. Ο αθλητισμός είναι ευρύ πεδίο της αποτίμησης φαινομένων θεμελιακής μορφής και σημασίας στη ροή του χρόνου. Μια τέτοια επέτειο μάς θυμίζει με ένα εκτενές σημείωμα ο φίλος Κ. Κατσιγιάννης και πρόκειται για τα 100 χρόνια από τη διεξαγωγή των πρώτων διεθνών αγώνων γυναικών στον στίβο τον Μάρτιο του 1921.
ΜΝΗΜΗ ΠΕΤΡΟΥ ΛΙΝΑΡΔΟΥ
Η θεμελιακή για τις κατοπινές εξελίξεις και τη συνεχή μεγέθυνση -μέχρι την πλήρη εξίσωση με τον ανδρικό στίβο- είναι δημιουργία που οφείλεται σε μια Γαλλίδα, στη νεότητά της αθλήτρια της κωπηλασίας (γεννήθηκε στη Νάντη το 1884), την Αλίς Μιγιά. Από τα ιδρυτικά μέλη της Γαλλικής Ομοσπονδίας Γυναικείων Αθλημάτων με ανένδοτο σθένος και φλογερό ενθουσιασμό για την ένταξη των αγωνισμάτων στίβου αθλητριών στο ολυμπιακό πρόγραμμα. Αυτό έγινε πράξη το 1928 στο Άμστερνταμ. Η πρότασή της απορρίφθηκε από τη ΔΟΕ προεξάρχοντος του προέδρου Πιερ ντε Κουμπερτέν, που διαδέχθηκε τον μεγάλο Δημήτριο Βικέλα, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς του 1896.
Η Αλίς Μιγιά αγωνίστηκε σκληρά για την υπόθεση του στίβου των γυναικών. Διοργάνωσε, ως πρώτο χτύπημα στις δοξασίες του Κουμπερτέν και των περί αυτόν, τους πρώτους διεθνείς αγώνες γυναικών στο Μονακό το 1921 με την προσωνυμία «Γυναικεία Ολυμπιάδα» με πολλά αθλήματα (η μεγάλη μερίδα στον στίβο, με δέκα) και συμμετοχή 300 αθλητριών από πέντε χώρες. Το 1922 ιδρύεται με πρωτοβουλία της η Διεθνής Αθλητική Ομοσπονδία Γυναικών, που με τη σειρά της διοργάνωσε τέσσερις παγκόσμιους αγώνες γυναικών μεταξύ 1922 και 1934. Τον Κουμπερτέν διαδέχθηκε ο Βέλγος Ανρί ντε Μαγέ – Λατούρ (από το 1925 μέχρι το 1942).
Ο αγώνας της Μιγιά δικαιώθηκε το 1928 στο Άμστερνταμ με πέντε αγωνίσματα γυναικών (100 μ., ύψος, δισκοβολία, 800 μ. και 4 x 100 μ.).
Η μεγάλη ηθική ανταμοιβή της Aλίς Μιγιά ήταν ότι στους Ολυμπιακούς του 1928 επιλέχθηκε ως κριτής σε ανδρικά αγωνίσματα (κάτι πρωτοφανές για την εποχή).
Η πρωθιέρεια του στίβου γυναικών έφυγε από τη ζωή το 1957 και πρόσφατα τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση με το να ονομαστεί Στάδιο Αλίς Μιγιά το υπό κατασκευή στάδιο 8.000 θέσεων όπου θα διεξαχθούν τα αθλήματα μπάντμιντον και τάε-κβον-ντο στους Ολυμπιακούς του Παρισιού το 2024.
Επίμετρο: Θαυμαστής του αγώνα της Μιγιά ήταν ο πρόεδρος του Πανιωνίου ΓΣ Σμύρνης -και πρωτοπόρος σε πολλά- Δημητρός Δάλλας, ο οποίος ίδρυσε το 1926 το πρώτο τμήμα στίβου γυναικών. Η πρώτη Ελληνίδα, υπενθυμίζουμε, που έλαβε μέρος σε Ολυμπιακούς στον στίβο, το 1936, ήταν η «θρυλική», από την Κύπρο, Δομνίτσα Λανίτου.
* Εστάλη στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ προς δημοσίευση, λίγο πριν τον θάνατό του
