Γράφει ο Άρης Δημητρίου
Η εμπειρία από την απλή αναλογική, αναφορικά με την λειτουργία και την αποτελεσματικότητά της λόγω των συσχετισμών των δυνάμεων και της σύνθεσης των δημοτικών συμβουλίων που προέκυψαν με την εφαρμογή της, ίσως και αποδειχτεί καταλυτικός παράγοντας για τις ζυμώσεις, που ήδη έχουν ξεκινήσει στους δήμους ενόψει των επόμενων εκλογών στην Αυτοδιοίκηση.
Το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα, για πολλούς, αποτέλεσε την «λυδία λίθο» για τις ειλικρινείς προθέσεις των παρατάξεων να συμβάλλουν στην βελτίωση των υποδομών της κάθε πόλης και της καθημερινότητας των πολιτών, ή να παραμείνουν προσκολλημένες σε μικρο-παραταξιακές αγκυλώσεις, εξυπηρετήσεις τοπικών συμφερόντων, και κομματικές… πολιτικές παροτρύνσεις.
Σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή της, δια των αποτελεσμάτων της στην πράξη, μέσα από την διαδικασία της λήψης αποφάσεων για έργα, δράσεις και παρεμβάσεις σε κάθε τοπική κοινωνία, έφερε αρκετούς που κατέρχονται στον στίβο των εκλογών για την Αυτοδιοίκηση, ενώπιον των ευθυνών τους απέναντι στους πολίτες τους οποίους θέλουν να εκπροσωπούν.
Παρά το γεγονός ότι απομένουν 11 μήνες μέχρι την διεξαγωγή των εκλογών, σε δήμους και Περιφέρειες, τα πράγματα φαίνεται ότι αλλάζουν, ακόμη και σε αυτό το στάδιο της πρώιμης προεκλογικής προετοιμασίας.
Ήδη από τώρα, διαπιστώνεται μια εντονότερη κινητικότητα στελεχών παρατάξεων προς συνδυασμούς που θα διεκδικήσουν με αξιώσεις τις διοικήσεις των δήμων τους, καθώς και την σαφή πρόθεση παρατάξεων να συσπειρωθούν υπό κοινή σημαία έναντι- κατά κύριο λόγο- των συνδυασμών που βρίσκονται τώρα στην διοίκηση των δήμων.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια και αφού πρώτα οι συνδυασμοί κατάφεραν να πετάξουν από πάνω τους τον φανερό – έστω – μανδύα των κομματικών τους προτιμήσεων και να διαχωρίσουν την θέση τους από τα κόμματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, οι συμμαχίες δεν είναι κάτι σπάνιο.
Όμως, τα προβλήματα λειτουργίας ολόκληρου του μηχανισμού, λόγω της απλής αναλογικής, εκτιμάται ότι θα συντελέσουν στην διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού τοπίου στην Αυτοδιοίκηση, δεδομένου ότι οι διεκδικητές της διοίκησης των δήμων δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν συνθήκες ανάλογες με αυτές που έχουν καταγγελθεί την τελευταία τριετία.
Τα πρώτα σημάδια αυτής της αλλαγής είναι και εμφανή, και επίσημα.
Για παράδειγμα στον Δήμο του Ζωγράφου, δεν είναι λίγα τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου που αν και ανήκαν σε άλλη παράταξη από την διοικούσα ψήφιζαν τις προτάσεις της για να στηρίξουν τα έργα που έπρεπε να γίνουν. Η συνεργασία αυτή οδήγησε και στην δημιουργία μίας μεγαλύτερου εύρους παράταξης υπό τον νυν δήμαρχο κ. Θώδα που θα κατέβει στις ερχόμενες εκλογές.
Ανάλογη είναι και η κινητικότητα στον Δήμο του Αλίμου, όπου μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, ανακοίνωσαν σχεδόν επισήμως της απόφασή τους να μην διεκδικήσουν την δημαρχεία τρεις- τουλάχιστον- επικεφαλής συνδυασμών. Τα στελέχη τους διασπάστηκαν πηγαίνοντας, άλλα με την πλευρά Κονδύλη και άλλα με τον νέο σχηματισμό «Εμείς στον Άλιμο» που πιθανότατα θα είναι και ο κύριος αντίπαλος της σημερινής διοίκησης.
Τέλος, να μην ξεχνάμε και τον παράγοντα ‘βουλευτικές εκλογές’ οι οποίες θα έχουν προηγηθεί και θεωρείται βέβαιο ότι τόσο το αποτέλεσμά τους, όσο και οι συμμαχίες που ενδεχομένως προκύψουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα επηρεάσουν και τους υποψηφίους, και τους ψηφοφόρους.
Το σίγουρο είναι ότι οι ζυμώσεις έχουν ξεκινήσει, αλλά η εικόνα για τον κάθε δήμο θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει από τις αρχές του επόμενου έτους…
