Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ
Μα τι φυλή είναι κι αυτοί οι Εγγλέζοι! Γατόνια σχέτα. Παντού μπροστά και κυρίως στη γλώσσα. Να μη δούνε τίποτα Ελληνικό, το τροποποιούν και το αφομοιώνουν, το κάνουν ίδιο με την πρόσοψή τους. Σαγρέ, ρελιέφ, να σκονίζεται και να μην μπορείς ποτέ να το καθαρίσεις, αναλλοίωτο στον χρόνο, μέχρι την κατεδάφιση του σπιτιού.
Είδαμε κι εμείς τα χάλια μας με τον Λιγνάδη κι είπαμε να κρυφτούμε από τη ντροπή μας. Οι Εγγλέζοι όμως τίποτα, εκεί, να μας εκθέσουν σώνει και καλά. Ήταν βέβαια και μερικοί δικοί μας που θέλησαν να μας δείξουν τη μόρφωσή τους. Δεν γίνεται αλλιώς -είπαν- αυτό ήταν Rapism. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, τίποτα οι δικοί μας. Δώστου, πάρτου, τελικά το αποφασίσαμε κι εμείς και συμφωνήσαμε: rapism, έχετε δίκιο, πώς να το κάνουμε, το δίκιο πρέπει να αναγνωρίζεται. Rapism και τελείωσε.
Τώρα ποιος διάβολος με έβαλε εμένα να ανασκαλέψω τη μνήμη μου και να θυμηθώ τη φράση του Ευάγγελου Καλατζή «θα επιφέρωμεν ηχηρόν ράπισμα εις τα παρειάς του ξεμωραμένου γέροντος», εννοώντας τον Γεώργιον Παπανδρέου, δεν ξέρω· πάντως επρόκειτο περί διαβόλου με τη σουβλερή μύτη και τη στριφτή ουρίτσα, αναμφίβολα, δεν εξηγείται διαφορετικά. Ράπισμα θα επιφέρωμεν και από την άλλη έχουμε το εγγλέζικο rapism του Λιγνάδη. Εεεπ, σας πιάσαμε κλέπτοντας οπώρας, κουβέντα δεν θέλουμε αρχικλεφτρονάκια.
Δεν κλέψατε μόνον τις μετώπες του Παρθενώνα, κλέψατε και την έννοια του χαστουκιού-ραπίσματος, που είναι ούτως η άλλως βιασμός. Βρε τα λωποδυτάκια,τα αρπαχτούλια της τέχνης, της ιστορίας και της γλώσσας. Όλα δικά σας έε; Καλά, βγάλατε κι εκείνον τον αρχικλέφταρο τον Σαίξπηρ που για να γράψει τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα ξεπατίκωσε τη δόλια την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Τώρα και ο βιασμός του Λιγνάδη με ελληνικό όνομα; Συγκρατηθείτε λίγο, δεν θα σας μαλώσουμε αν είσαστε καλά παιδιά!
Τελικά αν μας δώσετε πίσω εσείς τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα και οι Γάλλοι την Αφροδίτη της Μήλου και την άπτερο Νίκη της Σαμοθράκης, δεν πειράζει, κρατείστε για να θαυμάζετε τη Γκουέρνικα του Πικάσο, έτσι για να ερχόμαστε κι εμείς καμιά φορά και να σκάζουμε στα γέλια με το γκαρίζον άλογο και τον άνθρωπο που είχε το μάτι στο αυτί. Κάτι πρέπει να μείνει και για το μελλοντικό χιούμορ της ανθρωπότητας, γιατί οι άνθρωποι εκτός από το πανανθρώπινο λίμπιντο της Αφροδίτης της Μήλου, χρειάζονται και το χιούμορ του επιπέδου των Ευρωπαίων ζωγράφων!
Βέβαια, αν μείνουν τίποτα κενά στους χώρους των Μουσείων σας γεμίστε τα με το τόξο του Robin Wood και άλλα αξιοθαύμαστα αντικείμενα, όπως το τσεκούρι που αποκεφάλισε την Anne Boleyn, και γράψτε απ’ έξω: «Μουσείο ειδών κυνηγίου και αποκεφαλισμών». Ουρές θα γίνονται από επίδοξους δολοφόνους για να τα δουν.
Πάντως το ότι οι Άγγλοι θεωρούν ως βιασμό ένα απλό χαστούκι, δεν το περίμενα. Στην πατρίδα μου λέμε βιασμό αυτό που συνήθως αναφέρεται στα γεννητικά όργανα των ανθρώπων. Μήπως τελικά οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ θεωρούν βιασμό και τη φτυσιά; Α, τους σιχασιάρηδες!
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολουθήστε μας στο Twitter
