Γράφει η Mαρία Mαρή, θεατρολόγος
Το έργο είναι βασισμένο σε μία αληθινή ιστορία την οποία η συγγραφέας Ηρώ Κισσανδράκη φέρνει στη σκηνή με άμεσο τρόπο προτρέποντας τον θεατή να κάνει τους κατάλληλους συνειρμούς και να προβληματιστεί για το μέλλον ενός κοινωνικού συνόλου που περιχαρακώνει κάποια μέλη του για οποιονδήποτε λόγο.
Αμερική. Κεντάκι 1957. Η Λιζ (Χρύσα Κοτταράκου) και ο Λουκ Κόμπς (Δημήτρης Τσιγκριμάνης), δυο αδέρφια, ζουν απομονωμένα σε μια φάρμα εξαιτίας μιας σπάνιας κληρονομικής ασθένειας, η οποία είναι κάπως εμφανής στο πρόσωπό τους, που έχει αποχρωματιστεί και φαίνεται μπλε, σχεδόν διάφανο αφήνοντας εμφανείς τις φλέβες τους. Οι γονείς τους δεν ζουν και εκείνοι βρίσκονται υπό την κηδεμονία του κυρίου Σμιθ (Γιώργος Αλεβιζάκης), που διαλέγει οικονόμους για να τους φροντίζει σε μια φάρμα απομακρυσμένη από την πόλη. Η προηγούμενη οικονόμος μυστηριωδώς και ανεξήγητα απεβίωσε και τώρα ο Σμιθ επιλέγει μια νέα, εχέμυθη καινούργια οικονόμο (Ηρώ Κισσανδράκη) για να τους φροντίζει.
Το έργο με τον εγκλεισμό του θυμίζει τον « Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου.
Ένας εγκλεισμός λόγω κάποιας ιδιαιτερότητας, μόνο και μόνο για να προφυλαχτούν τα δυο αδέλφια από μομφές, λοιδορίες, κατακραυγή σε μια κοινωνία που δεν είναι ώριμη να δεχτεί το διαφορετικό.
Οπωσδήποτε ο εγκλεισμός δεν μπορεί να ελέγξει, ούτε να τιθασευτεί τη νεανική φύση. Οι σπάνιες επισκέψεις του κηδεμόνα, δεν αρκούν για να εκπληρώσουν την έλλειψη τρυφερότητας, την αγάπη, τη φροντίδα και τη μέριμνα που είναι βασική ανάγκη σε μια οικογένεια. Το γεγονός ότι τα δυο παιδιά δεν αντιλαμβάνονται γιατί θα πρέπει να είναι απομονωμένοι είναι μια ακόμα πληγή. Ντρέπονται να φανούν. Φοβούνται ότι οι άλλοι θα τρομάξουν αν τους δουν. Όπως όμως στον «Φαντασμένο» της Ζωρζ Σαρή έτσι και εδώ μόνο η αντιμετώπιση και η αποδοχή της πραγματικότητας οδηγεί στην αληθινή ευτυχία.
Η πραγματικότητα εισχωρεί μόνη της, χωρίς να μπορεί κανείς να την αποτρέψει. Η ελευθερία είναι δικαίωμα και τα ένστικτα δεν ελέγχονται.
Ο Γιώργος Αλεβιζάκης υποδύεται τον κύριο Σμιθ, μυστηριώδης κι αυτός, λιγομίλητος κλείνει τη δουλειά με την καινούργια οικονόμο με αριστερή χειραψία, κάνει τον πανδοχέα, που εμφανίζεται κυρίως με ένα εκφραστικό χέρι και τον ρομαντικό νεαρό που φλερτάρει τη Λίζ.
Οι Λιζ (Χρύσα Κοτταράκου) και ο Λουκ Κόμπς (Δημήτρης Τσιγκριμάνης), τα δυο αδέρφια, φορούν σε όλη την παράσταση μπλε μάσκες, αλλά η κίνηση του σώματός τους και του κεφαλιού τους είναι τόσο εκφραστική που πραγματικά ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις του ρόλου τους. Οι εκπληκτικές μάσκες της εικαστικού Μάρθας Φωκά, πράγματι είχαν τον κυρίαρχο ρόλο.
Η πρωτότυπη μουσική του έργου από τον Γιώργο Μιζήθρα δημιουργεί την κατάλληλη εκείνη ατμόσφαιρα μυστηρίου που συμβαδίζει με την έξυπνη κίνηση (Γιάννα Μελλά) και σκηνοθεσία (Ηρώ Κισσανδράκη) για αυτή την μαύρη κωμωδία.
Ένα ενδιαφέρον κείμενο με μια ευφυέστατη σκηνοθεσία και τα δυο της Ηρώς Κισσανδράκη.
Ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Ηρώ Κισσανδράκη
Κινησιολογία: Γιάννα Μελλά
Σύλληψη – Δραματουργία: Ηρώ Κισσανδράκη
Μουσική Σύνθεση: Γιώργος Μιζήθρας
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννα Μελλά
Φωτογραφίες – Trailer: Χρήστος Συμεωνίδης
Σκηνικά: Alexandra Kal
Κοστούμια: Ηρώ Κισσανδράκη
Κατασκευή Κοστουμιών: Atelier Tsiouni
Ηθοποιοί: Δημήτρης Τσιγκριμάνης,
Χρύσα Κοτταράκου, Γιώργος Αλεβιζάκης,
Ηρώ Κισσανδράκη
Οργάνωση Παραγωγής: Καίτη Αυγουστάκη
Παραγωγή: URBAN THEATRE
