Πρωταγωνιστεί στην κωμωδία «Κάθε πέρσι και του χρόνου» που ανεβαίνει στο θέατρο «Αλάμπρα» σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου και μετάφραση Αλέξανδρου Κοέν. Παράλληλα, συνεχίζει με εντατικό ρυθμό τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς εποχής «Το κόκκινο ποτάμι» που προβάλλεται στο OPEN.
Ο Δημήτρης Μαζιώτης, σε ένα διάλειμμα των καθημερινών του υποχρεώσεων, μίλησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για τον ρόλο του στο έργο του Άλαν Αίκμπορν (το οποίο οι Times χαρακτήρισαν ως «ένα από τα καλύτερα αγγλικά θεατρικά έργα»), υπερασπίζεται με σθένος τον αγώνα των ηθοποιών για την κατάργηση του Προεδρικού Διατάγματος 85 και συγκλονίζει αποκαλύπτοντας ότι είχε ταξιδέψει με το τρένο που κόστισε τη ζωή σε δεκάδες συνανθρώπους μας, λίγες ημέρες πριν το μοιραίο δυστύχημα.
Συνέντευξη: Τάσος Μεργιάννης – Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Κάθε πέρσι και του χρόνου» στο Alhambra Art Theatre: Θα μας εισάγετε στην υπόθεση του έργου;
Το έργο εκτυλίσσεται μέσα σε διάστημα τριών ετών, σε τρία διαδοχικά πάρτι παραμονές Χριστουγέννων, σε τρεις κουζίνες τριών ζευγαριών. Του φιλόδοξου Σίντνεϊ και της υποταγμένης συζύγου του Τζέην, του αρχιτέκτονα Τζέφρεϊ και της στα όρια νευρικής κρίσης συζύγου του Εύα (ρόλοι τους οποίους υποδυόμαστε εγώ και η Βάσω Γουλιελμάκη) και του τραπεζίτη Ρόναλντ και της αλκοολικής συζύγου του Μάριον. Κατά τη διάρκεια των τριών ετών βλέπουμε τις διαφορές που προκύπτουν στα μέλη των τριών ζευγαριών.
Έχει σημασία ότι ο θεατής παρακολουθεί τις κουζίνες (το παρασκήνιο δηλαδή) και όχι το σαλόνι του κάθε σπιτιού. Ξεκινήσαμε τις παραστάσεις στις 24 Φεβρουαρίου και μπορώ να πω ότι η ανταπόκριση του κοινού είναι εξαιρετική.
Το έργο έχει χαρακτηριστεί «τραγικωμωδία». Κάπως έτσι δεν είναι και η ίδια η ζωή;
Σε πρώτο επίπεδο το έργο είναι κωμωδία. Σε δεύτερο, όμως, επίπεδο, ο θεατής βλέπει τη ματαιοδοξία και τον
ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των χαρακτήρων. Aξίζει να αναφερθεί ότι το έργο εκτυλίσσεται τη δεκαετία του ’70, σε μια εποχή που η θέση της γυναίκας δεν ήταν ίδια με σήμερα. Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό «τραγικωμωδία» το γέλιο εναλλάσσεται με το δάκρυ. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην εποχή μας, συνέβαινε πάντα.
Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι ενώ υπάρχουν εκατοντάδες θεατρικές σκηνές στην Αθήνα, φέτος οι περισσότερες είναι γεμάτες;
Στην Ελλάδα το θέατρο πάντα ανθούσε. Με δεδομένο ότι έχει περάσει και μια τριετία κατά την οποία ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας, είναι ολοφάνερο ότι ο κόσμος έχει ανάγκη όχι απλώς να βγει έξω, αλλά έχει ανάγκη το θέατρο. Φυσικά, επειδή οι συνθήκες είναι δύσκολες οικονομικά, επιλέγει το πού θα πάει. Αυτό που έχω να πω για τους συνάδελφους ηθοποιούς είναι ότι είναι ήρωες.
Γιατί το λέτε αυτό;
Επειδή δουλεύουν υπ’ αυτές τις συνθήκες (απλήρωτες πρόβες, απουσία συλλογικών συμβάσεων) και με αυτές τις απολαβές. Τους αξίζει τεράστια επιβράβευση για τον αγώνα που κάνουν.
Ποια είναι η άποψή σας για το Προεδρικό Διάταγμα το οποίο εξισώνει τα πτυχία δραματικών σχολών με αυτά των αποφοίτων Λυκείου;
Είναι μια τραγική απόφαση. Όπως τραγικό είναι το να στιγματίζεις ανθρώπους που έχουν ολοκληρώσει κρατικές σπουδές, αναγνωρισμένες από τα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού και να τους κατατάσσεις στην κατηγορία «απόφοιτοι Λυκείου». Και έχουμε σπουδάσει και έχουμε πάρει πιστοποίηση. Οπότε, αυτομάτως το σύστημα μάς κατατάσσει σε μια άλλου τύπου βαθμίδα εκπαίδευσης. Δεν είμαστε, λοιπόν, απλοί «απόφοιτοι Λυκείου».
Θεωρείτε ότι οι ηθοποιοί για κάποιο λόγο έχουν μπει στο στόχαστρο;
Στην Ελλάδα πάντα ο κλάδος του Πολιτισμού ήταν στο στόχαστρο. Και ο λόγος είναι ότι έχει τεράστια επιρροή στον κόσμο. Επιρροή ως προς το καλύτερο, γιατί σε βάζει σε μια διαδικασία σκέψης και σε βελτιώνει ως άνθρωπο. Και αυτός ήταν ο λόγος που σε μια από τις κινητοποιήσεις που έγιναν, είδαμε να πραγματοποιείται μια εικονική «κηδεία» του πολιτισμού έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ήταν μια «θεατρική» κίνηση για να καταδείξουμε τι σημαίνει για εμάς η εφαρμογή αυτού του Προεδρικού Διατάγματος.
Βλέπουμε έναν μεγάλο αριθμό φοιτητών σε δραματικές σχολές στους δρόμους. Γιατί θέλει τόσο πολύς κόσμος να ασχοληθεί με το θέατρο ενώ γνωρίζει ότι υπάρχει τεράστιο ποσοστό ανεργίας;
Κάποια παιδιά που βρίσκονται στην ηλικία των 18 μαγεύονται από τη «λάμψη» του επαγγέλματος, το φαίνεσθαι. Κάποιοι ενδεχομένως να θεωρούν ότι το να είσαι ηθοποιός είναι κάτι που γίνεται εύκολα. Τελικά, με το που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους, βλέπουμε ότι πολύ λίγοι απ’ όσους εισάγονται στις σχολές καταλήγουν να είναι ηθοποιοί. Από τη μια συνειδητοποιούν ότι είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα και από την άλλη ότι το ποσοστό της ανεργίας είναι πολύ μεγάλο. Σε μια χώρα μικρή όπως η Ελλάδα, δεν μπορούν όλοι αυτοί να απορροφηθούν στην αγορά εργασίας.
Εσείς για ποιο λόγο γίνατε ηθοποιός;
Αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου σε ΑΕΙ σε άλλον κλάδο και συγκεκριμένα στο Μαθηματικό Ιωαννίνων, στα 23 μου αποφάσισα πολύ συνειδητά να ξεκινήσω σπουδές σε δραματική σχολή. Χωρίς να έχω επιρροές από την οικογένειά μου, από μικρός μού άρεσε πολύ ο χώρος του θεάτρου. Στη συνέχεια έκανα μεταπτυχιακό με ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή.
Κάνατε τα χαρτιά σας ώστε να μονιμοποιηθείτε ως μαθηματικός;
Όχι, ποτέ δεν έκανα τα χαρτιά μου για να εργαστώ στο Δημόσιο. Δεν με ενδιέφερε κάτι τέτοιο. Το μεταπτυχιακό το έκανα από την αγάπη μου για τα παιδιά και επειδή όταν αποφοίτησα από τη σχολή (2010) είχε ξεκινήσει μια περίοδος αρκετά δύσκολη για το θέατρο και είπα να «εκμεταλλευτώ» τις άλλες γνώσεις μου για να βγάζω τα προς το ζην.
Έχετε συμμετάσχει σε δυο από τις καλύτερες τηλεοπτικές παραγωγές των τελευταίων χρόνων. Αναφέρομαι στις «Άγριες Μέλισσες» και το «Κόκκινο ποτάμι». Πρόσφατα το «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη έγινε η πρώτη ελληνική σειρά που μπήκε στην πλατφόρμα του Netflix. Ποιοι είναι οι λόγοι που η ελληνική μυθοπλασία ανθεί;
Ο λόγος είναι ότι έχουμε εξαιρετικούς ηθοποιούς, τεχνικούς αλλά και σκηνοθέτες. Εάν τους δοθεί η ευκαιρία μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα και φυσικά αυτά να σταθούν στο εξωτερικό. Και παλαιότερα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, απλώς τώρα υπήρξαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Είναι ένα ηχηρό μήνυμα προς τους παραγωγούς που λέει «εάν επενδύσεις σε κάτι καλό, αυτό μπορεί να γνωρίσει τεράστια επιτυχία».
Πώς πάνε τα γυρίσματα για το «Κόκκινο ποτάμι»;
Ολοκληρώνονται τα γυρίσματα για τον δεύτερο κύκλο ενώ θα υπάρξει και τρίτος κύκλος. Η ιστορία θα φτάσει μέχρι και την καταστροφή της Σμύρνης.
Σε λίγες ημέρες διεξάγονται οι βουλευτικές εκλογές. Με τι συναισθήματα θα μπείτε στο παραβάν;
Είμαι ενεργός πολίτης και παρακολουθώ τις εξελίξεις. Έχω την αίσθηση ότι και αυτές οι εκλογές θα διεξαχθούν στη σκιά μιας μεγάλης τραγωδίας. Θα πάω να ψηφίσω πολύ συνειδητά όπως πρέπει να κάνει κάθε πολίτης αυτής της χώρας.
Τι συναισθήματα σας προκάλεσε η είδηση του τρομακτικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη;
Εξοργίζομαι αλλά και ξαφνιάζομαι με τα παιχνίδια που μπορεί να παίξει η μοίρα. Η αλήθεια είναι ότι πριν από λίγο καιρό κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας «Μπάρμπαρα», ταξίδευσα με τη συγκεκριμένη αμαξοστοιχία. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη για γυρίσματα και δεν είχα άλλο τρόπο επιστροφής. Αυτό μάλιστα ήταν το πρώτο μου ταξίδι με τρένο!
Πώς ήταν το ταξίδι σας;
Υπήρχαν καθυστερήσεις, αλλά όλοι τις αποδώσαμε στην κακοκαιρία. Η σκέψη και μόνο ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί στον καθένα (και σε εμένα) αυτή η τραγωδία, με εξοργίζει… Να πηγαίνεις προς τον θάνατο χωρίς κανείς να παρακολουθεί επί 12 λεπτά προς τα πού κατευθύνεται αυτό το τρένο. Και όλα αυτά εν έτει 2023… Είναι κάτι τραγικό!
Τελικά μήπως όντως στην Ελλάδα «ζούμε κατά… τύχη»;
Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι αυτό. Η τύχη δεν μου αρέσει ως στάση ζωής. Επιλέγω να ζω με τις συνθήκες που έχω διαμορφώσει. Ως μαθηματικός είμαι άνθρωπος οργανωτικός και με τετράγωνη λογική. Δυστυχώς, όμως βλέπω ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργάνωση.
INFO
«Κάθε πέρσι και του χρόνου»
του Άλαν Αίκμπορν
Alhambra Art Theatre (Θέατρο Αλάμπρα)
Στουρνάρη 53 • Τηλέφωνο: 210 5220120
Μετάφραση: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΕΝ
Σκηνοθεσία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Βοηθός Σκηνοθέτης: ΕΛΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Μουσική: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ
Σκηνογράφος: ΝΙΚΟΣ ΚΑΣΑΠΑΚΗΣ
Ενδυματολόγος: ΕΒΕΛΥΝ ΣΙΟΥΠΗ
Φωτισμοί: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ
Φωτογραφίες: ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
Graphic design: ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΟΡΦΥΡΗΣ
Κομμώσεις: ΚΕΛΛΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Μακιγιάζ: MD PROFESSIONEL COSMETICS
Γυναικεία υποδήματα: FAVELA
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Δημήτρης Γκουτζαμάνης, Βάσω Γουλιελμάκη, Θάνος Καληώρας, Άννα Κουρή, Δημήτρης Μαζιώτης, Ιωάννα Πηλιχού
Παραγωγή: Alhambra Art Theatre Productions
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Παρασκευή: 21:00 • Σάββατο: 18:00 και 21.00 • Κυριακή: 18:00
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:
Παρασκευή: 17 ευρώ
Σάββατο, Κυριακή: 20, 15 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, παιδιά έως 12 ετών, ΑΜΕΑ)
προπώληση: ticketplus.gr
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΑΜΑΡΥΣΙΑ
