Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ.
Ο Σεραφείμ περπατούσε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, προσπαθώντας να διανύσει κάποια χιλιόμετρα και να βοηθήσει την υγεία του. Αυτός σαν γιατρός ξέρει καλύτερα από μας. Δίπλα του, μπρος και πίσω περπατούσαν και κάποιες άλλες χιλιάδες ανθρώπων για την υγεία τους κι εκείνοι ή για τις δουλειές τους. Όχι λίγοι, μιλάμε για χιλιάδες των χιλιάδων. Το ίδιο συνέβαινε την ίδια ώρα και στην οδό Πανεπιστημίου, στο Παγκράτι επί της οδού Φρυνίχου, στο Αιγάλεω, στην Κυψέλη και στο ονομαστό Μετς, που τόσες μάχες έδωσε ο Ναπολέων Βοναπάρτης μετά των συμμάχων του εναντίον του Στρατηγού Γκουντέριαν.
Καμία σχέση, όπως δεν έχει καμία σχέση η ορεινή Σιάτιστα με τις περίφημες γούνες της απέναντι στο γενναίο Κερατσίνι του δολοφονηθέντος Παύλου Φύσσα. Την ίδια ώρα, ένα ελαφρό αεράκι φυσούσε στην πλατεία Σπ. Δασίου στην Ορεστιάδα. Έχετε ποτέ ακούσει γι’ αυτή την πλατεία; Ούτε θα ακούσετε ποτέ, η προσοχή μας θα είναι πάντα στην πλατεία Βικτωρίας και την όμορη περιώνυμη οδό Φυλής. Ούτε για την πλατεία Γεωργίου Μόδη στη Φλώρινα. Αυτά τα μέρη βρε παιδί μου είναι πολύ μακριά, στου διαόλου τη μάνα βρίσκονται. Βρέ τι πάθαμε και τι μπελάς μας βρήκε μ’ αυτά τα μακρινά μέρη. Απορώ γιατί δεν τα δίνουμε να ησυχάσουμε. Ας κρατήσουμε του Ψυρρή και την πλατεία Αγάμων. Μη μας ζητάτε όμως να υπερασπιστούμε την κεντρική πλατεία Αμυνταίου, ούτε η μάνα της δεν την ξέρει πως τη λένε.
Κάποια στιγμή πρέπει να τα δώσουμε, να μη βρούμε κανέναν μπελά και με την Αλβανία. Έχουμε τα μεγάλα προβλήματα με την Τουρκία, να μη μπλέξουμε τώρα και με τα Σκόπια και τη Μεγάλη «Βόρεια Μακεδονία». Αυτή είναι μεγάλη, εμείς είμαστε μικροί, πρέπει να φυλαγόμαστε, άσε που κάνει κι ένα ψοφόκρυο τον χειμώνα εκεί, που να σου φρεύγουν τα τσαούλια. Μωρέ δρόμο από κει. Δεν είναι άσχημα να κινούμαστε με το τρόλεϋ, Παγκράτι – Κολιάτσου. Άντε το καλοκαίρι και καμιά μαριδίτσα στο Φάληρο και να έχουμε καλυμμένα όχι τα νώτα μας αλλά τα βορεινά μας.
Τι δουλειά έχουμε εμείς στην Καβάλα, και τη Νέα Καρβάλη; Άσε τους Καβαλιώτες να φάνε μόνοι τους τους κουραμπιέδες με το ολόκληρο αμύγδαλο, του Ιωσηφίδη και του Χρυσανθίδη. Εμείς κανονικά άραγμα στο Σύνταγμα και στην Πλάκα, όχι μακρύτερα. Γιατί να πάμε για μπάνια στην Ηρακλείτσα και την Ασπροβάλτα; Ακούω αυτά τα μέρη και ζαλίζομαι. Ξέρεις πόσες ώρες θέλεις για να πας με το αυτοκίνητο; Χάθηκε δηλαδή το Καβούρι και η Βάρκιζα; Μην απομακρύνεστε, όποια επίθεση και να δεχτούμε, να είμαστε έτοιμοι να κρυφτούμε στην Πατησίων και στην Αιόλου.
Πέραν αυτών των οδών, το Πολεμικό μας Ναυτικό δεν μπορεί να πλεύσει, ούτε καν να αποπλεύσει με το πνεύμα συντήρησης και αυτοσυντήρησης που έχουμε. Μωρέ θα τρυπώσουμε εμείς στο υπόγειο της πολικατοικίας μας στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ κι άντε να μας βρούνε οι Τούρκοι και οι Σκοπιανοί. Θα βάλουμε από πάνω και τα στρώματα για πλήρες καμουφλάζ, δεν πρόκειται ο αλβανικός στρατός να μας βρει, παρά μόνον την ώρα που θα βγούμε από τα υπόγεια Abri για να πάμε στο μανάβικο για avocado. Μέχρι τότε θα τους ξεγελάμε. Θα τους ταράξουμε στην κοροϊδία!
Έλληνες, περπατήστε ελεύθερα στους δρόμους της Αθηνας, εάν μας επιτεθεί ο κάθε γείτονας που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία θα τον αντιμετωπίσουμε στα οχυρά της Αττικής Οδού και στον Βοτανικό, δεν πρόκειται να μας πάρουν το γήπεδο του Παναθηναϊκού ούτε και το Καραϊσκάκη. Υπάρχουν αδιαπραγμάτευτες αξίες.
