Γράφει η Αιμιλία Λυμπεράκη – Besson.*
Η δημοσίευση του π.δ. 77/2023, με την κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας Φύλου και την σύσταση στο νέο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποτελεί ορατό πλήγμα για όλες/όλους και όσες/όσους αγωνίζονται για την έμφυλη ισότητα και τα δικαιώματα της γυναίκας, που η σημερινή κυβέρνηση εντελώς υποκριτικά υποκρινόταν.
Οι τρέχουσες αλλαγές εξαφανίζουν επιπλέον τον όρο «ισότητα των φύλων» από την ονομασία των διοικητικών δομών του κράτους. Ο στόχος της ισότητας των φύλων κυριολεκτικά “θάβεται” στην πολιτική ατζέντα της σημερινής κυβέρνησης, που φαίνεται ότι θα κινηθεί σε συντηρητικότερες κατευθύνσεις απ’ ότι η προηγούμενη. Άλλωστε, αυτό φάνηκε και από την ελάχιστη συμμετοχή γυναικών στη νέα σύνθεση της Κυβέρνησης!
Η μεγάλη ειρωνεία είναι η καθυστερημένη σύσταση Ομάδας Διοίκησης Έργου στο Υπουργείο Παιδείας με συμμετοχή της υποφαινόμενης για την κατάρτιση του action plan 2021-2025 Ισότητας Φύλου και η οραματική διάσταση αλλαγής νοοτροπίας και κουλτούρας στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο τομέα Παιδείας, ως εφαρμογή Ευρωπαϊκών Πολιτικών.
Πώς θα φέρουμε στην επιφάνεια τις ανισότητες σε σχέση με τις γυναίκες; Πως θα το κάνουμε αν η πολιτεία εξαφανίζει το θέμα της ισότητας των φύλων;
*-Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού (Μέλος ΟΔΕ Ισότητας Φύλου)
– Εμπειρογνώμονας ΕΚΔΔΑ – Ισότητα Φύλου
– Εμπειρογνώμονας ΔΕΠΙΣ Πεντέλης
– Mέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Παρατηρητηρίου Ισότητας Κύπρου (ΠΙΚ), από το 2012
– Μέλος της Ερευνητικής ομάδας σε Παγκύπρια Έρευνα της στάσης των εκπαιδευτικών απέναντι στην έμφυλη βία
