“Η διάσωση ζωών είναι ύψιστο χρέος των λαών και δείγμα τού πολιτισμού και του ανθρωπισμού μας”
Γράφει ο Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης Δικηγόρος ε.τ
Η πρόσφατη ναυτική τραγωδία στη θαλάσσια περιοχή τής Πύλου, την «Τάφρο τής Μεσογείου» όπως είναι γνωστή, λόγω τού τεράστιου βάθους της – φτάνει τα 5.269 μέτρα- συντάραξε τους Έλληνες και ολόκληρο τον κόσμο για το εύρος τής απώλειας ανθρώπινων ζωών. Από τους 700 και πλέον που επέβαιναν στο μοιραίο σαπιοκάραβο διασώθηκαν μόνο οι 104 και όλοι οι υπόλοιποι, μεταξύ των οποίων περισσότερα από 100 παιδιά με τις μητέρες τους, χάθηκαν στη άβυσσο, αυτή που κατέληξε ο «υγρός τάφος τους». Ήταν όλοι τους πρόσφυγες από Αίγυπτο, Αφγανιστάν, Λιβύη, Πακιστάν και άλλες χώρες τής Αφρικής και Ασίας με προορισμό τους την Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή που, όμως, δεν έφτασαν ποτέ. Συγκλονίστηκε, επιπλέον, η Υφήλιος από την αδίστακτη δράση και την απανθρωπιά των συνδικάτων του εγκλήματος, των δουλεμπόρων και μερίδας διαβόητων ΜΚΟ που οδηγούν στον θάνατο από ξηρά και θάλασσα χιλιάδες ξεριζωμένους. Ήταν σπαρακτικές οι εικόνες των συγγενών, που, κρατώντας φωτογραφίες, αναζητούσαν τους δικούς τους, συζύγους, παιδιά κι αδέλφια. Ο θρήνος τους και οι κραυγές απόγνωσης μεταδίδονταν σε ολόκληρο τον κόσμο από τα μέσα ενημέρωσης, ελληνικά και διεθνή, που κάλυπταν τη μεγαλύτερη, ίσαμε σήμερα, ναυτική τραγωδία που έπληξε τη χώρα μας.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας τού ΟΗΕ, 110 περίπου εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάσθηκαν μόνο το έτος 2022 να εγκαταλείψουν άρον άρον τη γη των προγόνων τους και κατάντησαν πρόσφυγες και μετανάστες σε ξένες χώρες, χωρίς την προοπτική επιστροφής στα πάτρια. Πληθυσμοί που ξεριζώθηκαν λόγω τού πολέμου στην Ουκρανία, των εμφύλιων σπαραγμών σε χώρες ιδίως της Υποσαχάριας Αφρικής, της φτώχειας, των σεισμών, πλημμυρών και άλλων φαινομένων. Στην Ελλάδα, σύμφωνα πάντα με τον ΟΗΕ, το 2022 εισήλθαν 18.778 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ στις χώρες τής Ε.Ε. μόνο το έτος 2021 εισήλθαν 2.300.000 μετανάστες και κάθε χρόνο οι αριθμοί αυτοί αυξάνονται ανησυχητικά. Οι τραγωδίες που πολύ συχνά λαμβάνουν χώρα στο Αιγαίο, το Λιβυκό, το Ιόνιο, τη Μεσόγειο και τα χερσαία σύνορα δεν είναι ατυχήματα, είναι συνειδητά εγκλήματα πολύ καλά σχεδιασμένα και ως τέτοια οφείλουν να τα ερευνούν οι Διεθνείς Οργανισμοί, οι διεθνείς διωκτικές αρχές και Δικαστήρια και οι αρχές των κρατών που επιλαμβάνονται των ερευνών. Είναι αδιανόητο 700 και πάνω άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, να στοιβάζονται σαν σακιά και να κλειδώνονται μία εβδομάδα ολόκληρη χωρίς φαγητό, χωρίς νερό και τουαλέτες στα βρομερά και τρισάθλια αμπάρια και το κατάστρωμα ενός μικρού σαπιοκάραβου – σκέτης νεκροφόρας – η θανατερή πορεία τού οποίου ήταν προδιαγεγραμμένη αλλά και προσχεδιασμένη!! Από τέτοιον αμοραλισμό και απανθρωπιά διακατέχονταν οι νοσηροί εγκέφαλοι που αποφάσισαν και έδωσαν εντολή να πραγματοποιηθεί αυτό το χωρίς επιστροφή ταξίδι.
Ο Γενικός Γραμματέας τού ΟΗΕ, με αφορμή το τραγικό αυτό ναυάγιο, εξέφρασε τη λύπη του. «Κάθε άνθρωπος αξίζει ασφάλεια και αξιοπρέπεια», είπε στο μήνυμά του· είπε, δηλαδή, το αυτονόητο ο κ. Αντόνιο Γκουντέρες, πως: όλοι οι λαοί πρέπει, και δικαιούνται, να είναι ασφαλείς, αλλά και οι πενόμενοι και αδύναμοι (λαοί) πρέπει να δικαιούνται να ζουν με αξιοπρέπεια! ΟΦΕΙΛΟΥΝ, λοιπόν, τόσο ο ΟΗΕ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση με τους Οργανισμούς τους να κάνουν πράξη και αυτοί τα αυτονόητα, για να αποφύγει η ανθρωπότητα στο μέλλον τα χειρότερα, και κυρίως:
α. να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, να στηρίξουν τα αδύναμα κράτη ώστε να βελτιώσουν το επίπεδο των λαών τους στους ευαίσθητους τομείς, της Οικονομίας, Τεχνολογίας, Εμπορίου, Εργασίας, Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας, της Άμυνας και Ασφάλειας. Έτσι μόνο θα καταφέρουν να ορθοποδήσουν και να αναχαιτίσουν τις μεταναστευτικές ροές,
β. να βάλουν τέλος στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα αυταρχικά καθεστώτα και τις συγκρούσεις φατριών σε όποια κράτη ενδημούν παρόμοια φαινόμενα. Και
γ. να προβούν στη δίωξη των διεθνών δουλεμπόρων και όσων ΜΚΟ εκτρέπονται και εκφεύγουν των νομίμων καθηκόντων και της αποστολής τους.
Είναι καιρός να συνέλθουν, επιτέλους, από τον λήθαργο και τον «ωχαδελφισμό» τους η Ευρώπη και η Δύση, γιατί, όσο καθυστερούν ή αδιαφορούν, τόσο το κάθε “αύριο” θα ξημερώνει ακόμη χειρότερο για όλη την Υφήλιο. Όσο για την ηγεσία τής Ε.Ε., κρίσιμο και χρήσιμο θα ήταν να θυμάται πως μεγάλη μερίδα Διεθνών Μ.Μ.Ε. τής αποδίδουν σοβαρές ευθύνες για το πώς αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα το Μεταναστευτικό πρόβλημα και για το πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά τής Μεσσηνίας. Ο Τζον Φ. Κέννεντυ, 35ος Πρόεδρος και μεγάλη μορφή των ΗΠΑ, έστελνε μήνυμα στους επιγενομένους του πως: «εάν οι ελεύθερες κοινωνίες δεν δύνανται να βοηθήσουν τους πολλούς, οι οποίοι είναι πτωχοί, δεν θα μπορέσουν να γλυτώσουν τους ολίγους, οι οποίοι είναι πλούσιοι». Ο δε Κομφούκιος, αρχαίος Κινέζος διανοητής και φιλόσοφος (551-479 π.Χ.), με την σοφία που τον διέκρινε, μας συμβουλεύει πως: «αφού εσύ ο ίδιος επιθυμείς να στέκεσαι, βοήθα τότε και τους άλλους να το κατορθώσουν, αφού εσύ ο ίδιος επιθυμείς επιτυχία, βοήθα και τους άλλους να πετύχουν». Άμποτες να εισακουστούν.
