Ο υποψήφιος της ΝΔ για την Περιφέρεια Αττικής, Νίκος Χαρδαλιάς, παραμένει μέχρι αυτή τη στιγμή παράλληλα και στη θέση του Υφυπουργού Άμυνας.
Το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί ένα πολιτικό και θεσμικό ατόπημα και προκαλεί έκπληξη και εύλογα ερωτήματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Και αυτό όχι μόνο διότι ουδείς εγγυάται ότι οι ανέσεις και τα κυβερνητικά πλεονεκτήματα που παρέχει στον κ. Χαρδαλιά η θέση στο Υπουργείο Άμυνας δεν χρησιμοποιούνται για προεκλογικούς σκοπούς.
Αλλά διότι για ακόμη μία φορά η ενασχόληση με την αυτοδιοίκηση αντιμετωπίζεται ως «πάρεργο» από υποψηφίους-εντολοδόχους που πριν από λίγες ημέρες ούτε που τους περνούσε από το μυαλό να ασχοληθούν με τα της Περιφέρειας Αττικής, αλλά αποφάσισαν να ενεργοποιηθούν εκτελώντας εντολές άνωθεν…
Το επιτακτικό ερώτημα λοιπόν που προκύπτει από την κομματική καραμπόλα στην Αττική είναι απλό: θέλουμε περιφερειάρχη που να νοιάζεται για τα προβλήματα των πολιτών ή κομματάρχη που θα έχει ως προτεραιότητα το συμφέρον του κόμματος και όχι των πολιτών;
Η απερχόμενη διοίκηση της Περιφέρειας ως πιστή εντολοδόχος του κυβερνώντος κόμματος – πέραν της ασύλληπτης λεηλασίας του δημοσίου χρήματος – προξένησε πολλαπλή ζημία στην Αττική και στους πολίτες της.
Δεν ανέδειξε ποτέ κακώς κείμενα (κενά στα ζητήματα πολιτικής προστασίας), δεν σήκωσε ποτέ τη φωνή ή το ανάστημα απέναντι σε κυβερνητικά λάθη ή παραλείψεις, δεν διεκδίκησε θεσμικά τίποτα, δεν πήρε αποφάσεις και δεν άσκησε αρμοδιότητες (με πιο τρανό αυτό της αντιμετώπισης της αισχροκέρδειας) που θα έφερναν σε δύσκολη θέση το κόμμα.
Το ζήτημα λοιπόν για την Αττική δεν είναι να αλλάξει όνομα στη μαρκίζα αλλά να αλλάξει ριζικά πλεύση και λειτουργία. Να παύσει να αποτελεί τον μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης.
Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνον από μία παράταξη που έχει αποδεδειγμένα εχέγγυα ανεξαρτησίας (όχι ιδεολογικής ουδετερότητας), κοινωνική πολυσυλλεκτικότητα και πλουραλισμό, συνέπεια, συνέχεια και αποδεδειγμένο έργο στην Αττική όπως η παράταξή μας.
Ψήφισε για τον τόπο σου και όχι για το κόμμα σου.
