Μία γυναίκα, γέννημα θρέμμα Νεοσμυρνιώτισσα, η οποία χρόνια δραστηριοποιείται σε συλλόγους γονέων σχολείων της πόλης, αποφάσισε να κατέβει στον πολιτικό στίβο, στο πλευρό της υποψήφιας δημάρχου και επικεφαλής του συνδυασμού «Νέα Σμύρνη, μόνο Μπροστά», Δήμητρας Νάνου. Η αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων και εργαζόμενη στην Ελληνικό Μετρό, Φανή Σωτηροπούλου, απαντά στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ και την Έλενα Φυντανίδου για τους λόγους που την ώθησαν να ασχοληθεί ενεργά με τον Δήμο της πόλης της. Μιλά για τα προβλήματα της Νέας Σμύρνης, για τον ρόλο της γυναίκας στην πολιτική, και καλεί όλους τους πολίτες να ασχολούνται ουσιαστικά με τον τόπο τους. Όπως λέει: «Δεν υπάρχει μαγικό χέρι. Υπάρχουμε εμείς».
Κυρία Σωτηροπούλου, πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;
Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω στο μυαλό μου την πολιτική με τη στενή του όρου έννοια. Είμαι Νεοσμυρνιώτισσα, λατρεύω την πόλη μου και θέλω να προσφέρω απ’ όπου μπορώ και με όποιον τρόπο μπορώ. Αυτό άλλωστε προσπαθώ να κάνω εδώ και πολλά χρόνια. Όπου υπάρχει ανάγκη, είμαι εκεί. Χρόνια δραστηριοποιούμαι στους συλλόγους γονέων των σχολείων όπου φοιτούν τα παιδιά μου και μέσα από εκεί άλλοτε με δράσεις, άλλοτε με εκδηλώσεις προσπαθώ να ευαισθητοποιήσω και να κινητοποιήσω τον κόσμο με γνώμονα πάντα το καλό. Θα μου πείτε, αφού το κάνεις ήδη γιατί επέλεξες να κατέβεις στις εκλογές. Διότι έχω αντιληφθεί ότι μία πιο οργανωμένη, συγκροτημένη προσπάθεια μπορεί να φέρει πιο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα και να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Όταν λέτε κακώς κείμενα, τι εννοείτε; Ποια προβλήματα εντοπίζετε στην πόλη; Τι πρέπει να αλλάξει;
Μακάρι το πρόβλημα που υπάρχει στην πόλη να είναι μόνο ένα. Τι να πρωτοπώ; Την καθαριότητα; Την ασφάλεια στους δρόμους της πόλης και στην πλατεία όπου συγκεντρώνονται πολλοί έφηβοι και νέοι άνθρωποι όλο το 24ωρο; Τα σχολεία, όπως το 6ο νηπιαγωγείο που παραμένει κλειστό με ευθύνη της υφιστάμενης Δημοτικής Αρχής ή το 14ο νηπιαγωγείο με τα σοβαρά κτιριακά ζητήματα; Τη στάθμευση; Την πρόσβαση για τα άτομα με αναπηρία; Τα πεζοδρόμια; Και μιλάω και ως αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων και ως εργαζόμενη περισσότερα από 20 χρόνια στο Τμήμα Μελετών της Ελληνικό Μετρό (πρώην Αττικό Μετρό), όπου ασχολούμαστε μεταξύ άλλων με τις διαμορφώσεις των επιπέδων οδού στα σημεία που βρίσκονται οι σταθμοί του Μετρό. Αυτό που με εξοργίζει είναι η διαπίστωση ότι η πόλη μου, μία από τις ομορφότερες περιοχές του Λεκανοπεδίου για την οποία όλοι οι Νεοσμυρνιώτες είμαστε υπερήφανοι, είναι την τελευταία τριετία παρατημένη. Ένα πανέμορφο λουλούδι, αν μου επιτραπεί η έκφραση, μοιάζει μαραζωμένο. Και γι’ αυτό το ανεξήγητο κατάντημα, αποκλειστική ευθύνη έχει η ανύπαρκτη, επί της ουσίας, Δημοτική Αρχή της πόλης. Πρέπει αυτή η κατάσταση να αλλάξει άμεσα, πριν είναι πολύ αργά. Πρέπει όλοι μαζί να κάνουμε το παν για να ξαναφτιάξουμε την πόλη μας, για εμάς, κυρίως όμως για τα παιδιά μας, για τις επόμενες γενιές. Θεωρώ αδιανόητο στην πόλη, όπου μεγάλωσα και ζω, να φοβάται ένας έφηβος να κυκλοφορεί μόνος ή με παρέα όταν σκοτεινιάζει. Θεωρώ απαράδεκτο να μην έχουμε καλά σχολεία και δη νηπιαγωγεία να στείλουμε τα παιδιά μας. Θεωρώ τραγικό να μην λάμπουν οι δρόμοι, τα πεζοδρόμιά μας, τα πάρκα μας, το στολίδι της πόλης μας που είναι το Άλσος και το διαμάντι μας, η Πλατεία. Δύο σημεία που προσελκύουν ανθρώπους από όλη την Αττική. Από την άλλη θεωρώ απαράδεκτο Νέα Σμύρνη να είναι μόνο η πλατεία και το Άλσος. Με αφορμή την υποψηφιότητα μου περπάτησα την πόλη μας από άκρη σε άκρη και είδα ότι σε σημεία μακριά από το κέντρο της, είναι αφημένη στη μοίρα της…
Σας ακούω έντονη, με οργή θα έλεγα.
Μα είμαι. Γι’ αυτό αποφάσισα να ασχοληθώ με τα του Δήμου μου πιο ενεργά, πιο οργανωμένα. Γιατί πρέπει να μπει επιτέλους ένα τέλος στην κατηφόρα κι αυτό θα γίνει μόνο όταν όλοι αποφασίσουμε να κοιτάξουμε πέρα από τον εαυτό μας. Και καλώ όλο τον κόσμο, όλους τους κατοίκους και τους δημότες της Νέας Σμύρνης, να αρχίσουν να ασχολούνται με τα του οίκου τους. Να μην τα περιμένουν όλα έτοιμα. Δεν υπάρχει μαγικό χέρι. Υπάρχουμε εμείς.
Γνωρίζω ότι είχατε προτάσεις, προσεγγίσεις να το πω καλύτερα, από διάφορες παρατάξεις. Εσείς επιλέξατε τη Δήμητρα Νάνου. Γιατί;
Διότι είναι παλιά Νεοσμυρνιώτισσα, εδώ γεννηθεί, εδώ έχει μεγαλώσει, εδώ έχει πάει σχολείο. Ωστόσο, κατά κάποιον τρόπο είναι νέο αίμα στα πολιτικά δρώμενα της περιοχής, κάτι το οποίο δίνει ελπίδα. Και – θα συμπληρώσω – είναι γυναίκα. Όταν συζήτησα μαζί της, ένιωσα ότι έχουμε τις ίδιες ανησυχίες και σκέφτηκα ότι αν αποφασίσω να κατέβω στις εκλογές, θα είναι μαζί της. Με ενοχλεί που η πολιτική, είτε αυτή αφορά την Αυτοδιοίκηση είτε την Κεντρική Κυβέρνηση, ανδροκρατείται. Δεν καταλαβαίνω, ή δεν θέλω να καταλάβω, γιατί οι άνδρες μπορούν να έχουν χρόνο για να ασχοληθούν με τον τόπο τους και οι γυναίκες όχι. Και με ενοχλεί το γεγονός ότι οι άνδρες βρίσκουν συνήθως χρόνο σε βάρος των γυναικών. Δεν είμαι απαραίτητα φεμινίστρια, ακόμη κι αν αυτά που λέω ακούγονται ως τέτοια. Δεν θεωρώ όμως αποκλειστικό μου καθήκον τη φροντίδα του σπιτιού, παράλληλα με τη δουλειά μου, μόνο και μόνο επειδή είμαι γυναίκα. Βεβαίως και θα φροντίσω το σπίτι μου και την οικογένειά μου, το οποίο κάνω με μεγάλη αγάπη, καθώς αποτελούν προτεραιότητά μου. Παράλληλα με την εργασία μου όμως, έχω όμως κι άλλες ανησυχίες. Όσοι με γνωρίζουν, το ξέρουν αυτό. Με άλλα λόγια θέλω να πω ότι όλοι ζούμε στον ίδιο τόπο, έχουμε τα ίδια δικαιώματα, και αν θέλουμε να προσφέρουμε πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε.
Πριν κλείσουμε, πείτε μου τι είναι αυτό που αγαπάτε στην Νέα Σμύρνη;
Η Νέα Σμύρνη (γέλια). Καταρχάς, αγαπώ την ιστορία της η οποία θεωρώ ότι δεν έχει αξιοποιηθεί στο βαθμό που θα έπρεπε. Η Νέα Σμύρνη αδιαμφησβήτητα είναι ένα ιστορικό και πολιτιστικό κέντρο, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στο κέντρο της Αθήνας και στο παραλιακό μέτωπο, με την υπέροχη θάλασσα του Σαρωνικού την οποία έχω την τύχη να απολαμβάνω χειμώνα – καλοκαίρι. Μου αρέσει η υπέροχη Πλατεία της και το Άλσος της, όπου μπορούμε να αθληθούμε, να διασκεδάσουμε, να ξεφύγουμε… Μου αρέσει που, αν και μόλις δύο βήματα από το κέντρο της Αθήνας, έχει πράσινο. Μου αρέσει που, παρότι είναι πυκνοκατοικημένη περιοχή, είμαστε ακόμη γειτονιά. Μου αρέσει που οι Νεοσμυρνιώτες συνεχίζουμε να μένουμε εδώ – οι περισσότεροι τουλάχιστον – και βρισκόμαστε στην Πλατεία χωρίς να έχουμε δώσει ραντεβού. Μου αρέσει που έχουμε δυνατούς αθλητικούς ομίλους με τον Πανιώνιο μας να βρίσκεται στην κορυφή της καρδιάς μας, στα γήπεδα του οποίου κυκλοφορώ και αθλούμαι από μικρό παιδί μαζί με τον πατέρα μου. Μου λείπουν τα παλιά μας στέκια και με ενοχλεί η τάση όλων των πόλεων, μη εξαιρουμένης της πόλης μου, να γίνονται απρόσωπες. Μπορεί να ακούγομαι υπερβολική, αλλά όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν την αγάπη μου για τη Νέα Σμύρνη. Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ειδήσεις από τη Νέα Σμύρνη στο amarysianotia.gr
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολουθήστε μας στο Twitter
