Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ
Είναι υποχρέωση, πρώτα των πολιτικών και ύστερα των πολιτών, να αναπτύσσουν τις πόλεις τους προς πολλαπλές κατευθύνσεις. Αυτή η υποχρέωση – ανάγκη δεν αφορά μόνον τον ελληνικό χώρο αλλά και τον παγκόσμιο. Στην πόλη πρέπει να δημιουργούνται υποδομές, οικοδομές, αναδομές και υπόγεια. Όπου σταθείς θα πρέπει να υπάρχει συνεχής οργασμός, οικοδομικός και ανθρώπινος.
Στη Σουηδία για παράδειγμα δημιούργησαν στο Gοteborg τη μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία Volvo και στη Στοκχόλμη την επίσης γιγάντια βιομηχανία φορτηγών αυτοκινήτων Scania-Vabis. Τα περίφημα ρουλμάν SKF ίδρυσαν το 1907 και εξακολουθούν να παράγονται στη μικρή πόλη Säve Strandgata, κοντά στο Goteborg. Θεωρούνται τα καλύτερα ρουλμάν του κόσμου και γι’ αυτό τα εμπιστεύονται τα αεροπλάνα και οι κατασκευαστές σιδηροδρομικών συρμών σε όλη την υφήλιο.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Σε κάτι που να μοιάζει προχώρησαν και οι ΗΠΑ. Πουλάνε με μεγάλη επιτυχία πολιτικά και πολεμικά αεροσκάφη σε όλον τον κόσμο.
Εμείς ακολουθήσαμε άλλη εξυπνότερη και ευκολότερη τακτική, απλώς τα κονομήσαμε με άλλον ευμορφότερον τρόπο. Η μεγάλη μας κίνηση ήταν ο διορισμός της σφριγώσας ελληνικής νεολαίας στο απαστράπτον Δημόσιό μας. Να σε τυφλώνει από την πρώτη ματιά και να πέφτεις ξερός. Κατόπιν, ως έξυπνος λαός που είμαστε από το 1981 και μετά, αναπτύξαμε τη μόρφωση σε κάθε επίπεδο, μέχρι το αλλίπεδο που υπήρχε στον Πειραιά για να σε περνάνε απέναντι οι περαματάρηδες, εξ ου και η λέξη Πειραιεύς. Εγκαταστήσαμε σε κάθε πόλη και χωριό κι από ένα πανεπιστήμιο ή ημιπανεπιστήμιο, ΤΕΙ όπως το αποκάλεσαν, και αρχίσαμε τη γνώση. Προσλάβαμε χιλιάδες καθηγητές ικανούς να διδάξουν ακόμη και ολόκληρη την Κίνα του 1.5 δισεκατομμυρίου ανθρώπων και ξεχυθήκαμε στα βάθη της γνώσης. Γράμματα να δεις που μάθαιναν τα παιδιά· να το βλέπεις και να απορείς για τις οφθαλμολογικές σου επιτυχίες. Σε σημείο να υπάρχουν μέχρι και εκλάμψεις φωτός.
Τα επαγγελματικά αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα και ίσως ακαριαία. Εξοπλίστηκαν όλες οι πιτσαρίες με τις νοστιμότατες πίτσες Margarita και άλλες ποικιλίες με ντελιβεράδες πανεπιστημιακούς πτυχιούχους, που από μήνα σε μήνα μίκραιναν τον χρόνο παράδοσης του εδέσματος στον απαιτητικό πελάτη. Ολοφάνερο, έπιανε τόπο η γνώση και το πτυχίο.
Τώρα για να πετύχουμε ακόμη περισσότερο εντυπωσιακά αποτελέσματα, έχει πέσει η άποψη να ενισχύουμε συνεχώς τις πόλεις με αδύναμο φοιτητικό δυναμικό, και να μεταθέτουμε αδιάλειπτα σχολές από την μια πόλη στην άλλη. Στερείται έστω και δέκα φοιτητών η Λειβαδιά; Αρπάζεις τους αυριανούς ντελιβεράδες από το Κιλκίς και τους πηγαίνεις στη Βοιωτία. Είδες κάτι αδύναμο στη Φλώρινα; Παίρνεις τους φοιτητές (αυριανούς ντελιβεράδες είναι το σωστό) από την Τρίπολη και τους εγκαθιστάς στη Δεσκάτη Γρεβενών. Οι κινήσεις θα πρέπει να είναι συνεχείς και αποφασιστικές για να τονωθεί και η αγοραστική δύναμη των μεταφορέων. Να μείνει κάτι σε όλους!
Παράλληλα αν οι καθηγητές πλεονάζουν, αραίωσέ τους, στείλτους για δουλειά κάθε Τρίτη, δεν είναι απαραίτητη η παρουσία και κάθε μέρα. Θα πρέπει να υπάρχει ποιότητα ζωής για τους διδάσκοντες, και θανάτου για τους φορολογούμενους. Αυτούς, έτσι κι αλλιώς τους έχουμε σε κατάλληλο μέρος ανηρτημένους. Άντε από κει τους κλέφτες!
