Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης*
Τα περί ηθικής και δικαίου αίσθηµα οι αρχαίοι πρόγονοί µας τα µάθαιναν εις τις τραγωδίες και κωµωδίες, όπου τα θέατρα ήσαν των διαστάσεων 6.000 έως και 20.000 επισκεπτών και πάντα κατάµεστα, καθότι µόνο εις την απλότητα της ζωής ευρίσκεται ο πλούτος της γνώσης και της σοφίας. Αλλά και εις τα γυµναστήρια µε το «Ευ Αγωνίζεσθαι», που είναι το βασικό πνεύµα για την ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας µε το κτίσιµο και την διάπλαση ελεύθερων, ολοκληρωµένων και υπεύθυνων πολιτών σωµατικά και πνευµατικά. Πολιτών οι οποίοι είχαν ισόρροπη ανάπτυξη εις τον νου, εις την ψυχή και εις το σώµα. Ο αθλητικός στίβος έγινε επίσης για το άτοµο σχολείο αξιών, υψηλού ήθους και αρετής, συγκρατώντας το από το να υπερβεί τα όρια του. Σηµαντική είναι επίσης και η πολύ πλούσια και φιλοσοφηµένη Ελληνική γλώσσα, η µοναδική και Μητέρα όλων των γλωσσών εις την Παγκόσµια Ιστορία, από την οποία αντλούσαν επίσης όλα τα εργαλεία της Μάθησης, της Γνώσης και της Παιδείας. Μερικά παραδείγµατα:
Καλός, κακός – ηθικός, ανήθικος – δηµοκρατία, δικτατορία – πόλις, πολιτική , πόλεµος (ο πόλεµος είναι η συνέχιση της πολιτικής, όµως µε άλλα µέσα!). Ο Εφέσιος Φιλόσοφος Ηράκλειτος είπε: «Πόλεµος πατήρ πάντων» και «τα πάντα ρει».
Εκ των ανωτέρω, εις την ζωή ο άνθρωπος, αλλά η κοινωνία και η Πολιτεία οφείλουν να βάζουν το ΗΘΟΣ πάνω από όλα. Μόνο τότε δύναται να εµβαθύνει κανείς εις το βαθύ νόηµα της ζωής και την αξία πολλών εννοιών, όπως π.χ. του Κόσµου, της ανθρωπογεωγραφίας, της αγάπης προς τον άνθρωπο, την οικογένεια, την Πατρίδα, την βαθιά πίστη, τον σεβασµό και εκτίµηση των άλλων ανθρώπων, το περιβάλλον, την φύση ως οίκο των ανθρώπων. Η Ηθική είναι βαθιά έµφυτη πράξη, ενώ αντιθέτως ο Νόµος εφήµερος και καταστροφικός. Τουτέστιν η ευγνωµοσύνη για να επιτευχθεί απαιτεί σφυρηλάτηση, καθότι δεν εµπεριέχεται αυτή εις την ανθρώπινη καρδιά. Εν κατακλείδι η ενδυνάµωση αυτής της έννοιας της συναισθηµατικής Νοηµοσύνης και της Ενσυναίσθησης. ∆ιότι ο αγνός και αληθινός άνθρωπος είναι η συνείδηση της κοινωνίας και της ανθρωπότητας. Αργότερα ο Ελβετός παιδαγωγός και µεταρρυθµιστής της Εκπαιδεύσεως Johann-Heinrich Pestalozzi (1746-1827) που έγινε γνωστός ως «ο Πατέρας της Σύγχρονης Παιδαγωγικής» είπε : «Μάθηση µε το κεφάλι, το χέρι και την καρδιά»!
Ο Μάνος Χατζιδάκις (1925-1994) είπε: «Σκοπός είναι να ζεις την Παιδεία σου χωρίς να την διαφηµίζεις. Να βλέπεις και να σκέφτεσαι χωρίς να κοινοποιείς τις εσωτερικές διεργασίες που πραγµατοποιούνται µέσα σου. ∆εν µπορούν αυτές να αποτελούν τίτλους έπαρσης και αυτοπροβολής. ∆ιότι έτσι αυτόµατα αυτοαναιρούνται».
Για να επιστρέψουµε όµως εις το δηµιουργικό µεγάλο παρελθόν, πρέπει να απαλλαγούµε πρώτα από το καταστροφικό παρόν και το Χάος που είναι δικό µας δηµιούργηµα. Για αυτό, µη κόβεις το χέρι της Ιστορίας που σε ταΐζει! Εις την απλότητα της ζωής ευρίσκεται ο πλούτος της γνώσης και της σοφίας. Ο Κόσµος είναι το κόσµηµα της ζωής µας, ας µην το καταστρέφουµε.
Υποσηµείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν. Ρεθύµνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαµένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονοµικές Επιστήµες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη, όπου διέµενε επί πολλά χρόνια, και από εκεί ταξίδευε και γνώρισε συνειδητά και πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης. ∆ιετέλεσε επι 5 έτη υπάλληλος του Κοινοβουλίου της Οµοσπόνδου ∆ηµοκρατίας της Γερµανίας εις την Βόννη, και εν συνεχεία επέστρεψε εις την Ελλάδα και σπούδασε Ιστορία, Πολιτιστική Κληρονοµιά και Αρχαιολογία εις την Αθήνα. ∆ιετέλεσε επι 30-ετίας ∆ιπλωµατούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια. Ο Κόσµος είναι το κόσµηµα της ζωής µας, ας µην το καταστρέφουµε
