Γράφει η Μαρία Μ. Μόσχου, Αριστούχος Διδάκτωρ Τμήματος Μουσικών Σπουδών ΕΚΠΑ – Μουσικοκριτικός.
Την Κυριακή, 19 Νοεμβρίου 2023 εορτάστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα εβδομήντα χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών να αποτίει φόρο τιμής σε όλους τους εμπνευστές και οραματιστές του συλλόγου από την Αλεξάνδρα Τριάντη, τον Λάμπρο Ευταξία, τον Δημήτρη Μητρόπουλο έως τον Χρήστο Λαμπράκη. Την εν λόγο εκδήλωση τίμησε με την παρουσία της η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Γ. Μενδώνη καθώς και άλλοι επίσημοι.
Το πρόγραμμα ποικίλο ως προς το ύφος και έξοχα μελετημένο για την περίσταση, περιλάμβανε αρχικά τη Σουίτα μπαλέτου «Ταναγραία», έργο 17, του δικού μας συνθέτη Γιώργου Σισιλιάνου (1920-2005), ακολούθησε το Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα σε ρε ελάσσονα έργο 47, του εθνικού συνθέτη της Φινλανδίας Γιαν Σιμπέλιους (1865-1957) και κατέληξε με την «Ηρωική Συμφωνία» αρ.3 σε Μί ύφεση μείζονα, έργο 55, του τιτάνα της τέχνης των ήχων Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827). Στο πόντιουμ ήταν ένας από τους σημαντικότερους μαέστρους της εποχής μας, Χάνου Λίντου (φωτό δεξιά) – μουσικός διευθυντής της Ορκέστρα Γκουλμπενκιάν και κύριος διευθυντής της Φινλανδικής Εθνικής Όπερας και Μπαλέτου- και σολίστ στο βιολί ο ταλαντούχος και ανερχόμενος Ντάνιελ Λοζάκοβιτς (φωτό αριστερά).
Η συναυλία ξεκίνησε με μια σύντομη αλλά άκρως περιεκτική ομιλία του κυρίου Δημαρά για τον Σύλλογο οι «Φίλοι της Μουσικής» καταλήγοντας ότι το ΜΜΑ είναι σχολείο, οικογένεια και εργοτάξιο πολιτισμού.
Αμέσως τον λόγο “έλαβε” η ορχήστρα ξεκινώντας από το μπαλέτο για μια χορεύτρια («Ταναγραία») του Σισιλιάνου, το οποίο δόθηκε σε πρώτη εκτέλεση τομ. 1962 και αποτελείται από εννέα κομμάτια εμπνευσμένα από τα μικρά αρχαία γυναικεία ειδώλεια που ανακαλύφθηκαν στην Τανάγρα της Βοιωτίας. Πρόκειται, θα έλεγε κανείς, για εννέα μουσικές μινιατούρες με πλούσια ενορχήστρωση, τις οποίες η Κ.Ο.Α. (με κοντσερτίνο τον Απόλλωνα Γραμματικόπουλο), απέδωσε με διαύγεια και ομοιογένεια ήχου, επιτυχημένους και ξεκάθαρους τους αντιχρονισμούς αλλά και τους διαλόγους μεταξύ των οργάνων.
Τη λεπτότητα του ύφους του Σισιλιάνου ακολούθησε η αισθαντικότητα του Σιμπέλιους με τον μαέστρο να διευθύνει με δυναμισμό αλλά και απόλυτη κατανόηση του ύφους του εθνικού συνθέτη της πατρίδας του. Εδώ, οι δεξιοτεχνικοί μαίανδροι της ορχήστρας ακολουθούνταν από το εκλεπτυσμένο σόλο του βιολιού ενώ αρκετές φορές από την απόλυτη ηρεμία υπήρχαν έντονες μουσικές εξάρσεις και υπέροχα διαδοχικά περάσματα του θέματος από τα διάφορα όργανα της ορχήστρας, εντείνοντας έτσι το ενδιαφέρον των ακροατών.
Το τελευταίο μέρος περιλάμβανε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν, αποτελούμενη από τέσσερα μέρη (1: Allegro con brio, 2: Marcia funebre 3: Scherzo και 4: Finale) για την οποία θα μπορούσε κανείς να μιλά και να γράφει “αενάως”. Η Κρατική μας Ορχήστρα την απέδωσε με κατανόηση και σεβασμό, ως να ήταν αφιερωμένη στους ήρωες της μουσικής τέχνης της πατρίδας μας! Σε αυτούς που -όπως είπε ο κύριος Δημαράς, επαναλαμβάνοντας και επιβεβαιώνοντας τον αείμνηστο Χρήστο Λαμπράκη- κατέστησαν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σχολείο, οικογένεια και εργοτάξιο πολιτισμού, γεγονός που επισφράγισε και η αθρόα προσέλευση του κοινού!
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της μοναδικής επετειακής αυτής συναυλίας και θερμές ευχαριστίες στο Υπουργείο Πολιτισμού για την υποστήριξή του.
Υ.Γ. Σχετικά με το σημαντικό όσο και ευαίσθητο θέμα της μουσικοκριτικής γενικά, αλλά και της μουσικοκριτικής στην Ελλάδα, είναι υπό έκδοση βιβλίο της γράφουσας καθώς η μουσική κριτική αφορά άμεσα την αισθητική και την παιδεία ενός εκάστου ατόμου αλλά και του πολιτισμού ενός τό
