Τετάρτη, 18 Δεκεμβρίου, 2024

Σοφία Μανωλάκου στην “Α”: «Το θέατρο είναι μια μυστική συμφωνία ανάμεσα στους θεατές και τους ηθοποιούς»

Λίγο πριν ακουστεί το τρίτο κουδούνι στο θέατρο «Αθηνά» στο οποίο πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Τέλειοι ξένοι», η πανέμορφη ηθοποιός ανοίγει την καρδιά της και μιλάει για όλα

 

Το έργο «Τέλειοι ξένοι» του Ιταλού Πάολο Τζενοβέζε έχει γνωρίσει τεράστια επιτυχία στο εξωτερικό, ενώ έχει μεταφερθεί επιτυχώς στη μεγάλη οθόνη σε 18 χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. Καθώς η υποδοχή του στο θέατρο «Αθηνά» την προηγούμενη σεζόν υπήρξε εξαιρετική, τη φετινή σεζόν και συνεχίζεται με δύο νέα πρόσωπα στη διανομή.

Ένα απ’ αυτά είναι η σημερινή μας καλεσμένη. Η Σοφία Μανωλάκου στη συνέντευξη που παραχώρησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ μιλάει για τον ρόλο της σε ένα έργο με πολλές ανατροπές και απρόσμενη εξέλιξη, που ισορροπεί αξιοθαύμαστα ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Ακόμα, δεν διστάζει να πάρει θέση τόσο για το ελληνικό «me too» όσο και το θλιβερό φαινόμενο των γυναικοκτονιών που εντάθηκε τη χρονιά που σε λίγες ημέρες φεύγει.

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΑΣΟΣ ΜΕΡΓΙΑΝΝΗΣ

 

 

Θα συστήσεις το έργο στους αναγνώστες μας;

Eπτά φίλοι συναντιούνται για γεύμα στο σπίτι ενός εκ των ζευγαριών. Αποφασίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι. Αφήνουν όλοι τα κινητά τους στη μέση του τραπεζιού και μοιράζονται μεταξύ τους το περιεχόμενο από κάθε μήνυμα, e-mail ή τηλέφωνο που λαμβάνουν.  Όπως αποδεικνύεται είναι ένα εγχείρημα αρκετά ριψοκίνδυνο, καθώς τα μυστικά που έρχονται στην επιφάνεια διαταράσσουν την ισορροπία στις σχέσεις τους. Γιατί όπως είπε και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, «ο καθένας από εμάς έχει τρεις ζωές, μία δημόσια, μία προσωπική και μία μυστική».

 

Το έργο, λοιπόν, καταπιάνεται με τις μυστικές ζωές των ηρώων…

Ακριβώς. Επί σκηνής οι μυστικές προσωπικές ζωές των ηρώων βγαίνουν στη φόρα. Δεν είναι απαραίτητο ότι μια κρυφή ζωή κρύβει κάτι πονηρό ή κακό από πίσω. Ένα μήνυμα ή ένα τηλεφώνημα μπορεί πολύ εύκολα να παρεξηγηθεί από ένα τρίτο πρόσωπο. Το έργο έχει πολλές ανατροπές, πολλές παρεξηγήσεις και πολλά ξεκαθαρίσματα.

 

Ποιός είναι ο δικός σου ρόλος;

Υποδύομαι την Μπιάνκα η οποία είναι παντρεμένη με τον Κοσίμο (Γιώργος Χρανιώτης). Είναι το πιο «φρέσκο» ζευγάρι της παρέας, οπότε η φλόγα του έρωτα δεν έχει σβήσει ακόμα. Φυσικά και το δικό της κινητό θα περάσει από τα μάτια και τα αυτιά των υπολοίπων και η ίδια θα βρεθεί τόσο στη θέση του θύματος όσο και του θύτη. Σε όλο το έργο αυτοί οι δυο ρόλοι εναλλάσσονται συνεχώς. Στο τέλος όλοι οι ρόλοι ξεγυμνώνονται… Εκεί το κοινό αποφασίζει ποιος είναι ο «θύτης» και ποιος το «θύμα».

 

Επί σκηνής είστε 7 ηθοποιοί. Τι οδηγίες πήρατε από τους σκηνοθέτες της παράστασης Γιώργο Πυρπασόπουλο και Πέτρο Λαγούτη; Ποια ήταν η σκηνοθετική προσέγγιση;

Οι δυο σκηνοθέτες μάς βοήθησαν πολύ στο κομμάτι της καθοδήγησης όσον αφορά λεπτομέρειες για το πώς θα περάσει το έργο στην πλατεία. Ακόμα και τα βλέμματα των ηρώων μπορούν να προδώσουν κάτι στον θεατή (π.χ. μια ανατροπή που θα γίνει), οπότε εστίασαν πολύ σε αυτό το κομμάτι. Οι οδηγίες ήταν σαφείς. Θέλαμε να υπάρχουν συγκεκριμένα βλέμματα σε συγκεκριμένες στιγμές του έργου, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που «παίζουμε» με τις σιωπές και τις αμηχανίες μας. Γενικότερα, ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τον ρόλο μας μπορεί να προδώσει κάτι. Είναι ένα έργο που «κλείνει το μάτι» στον θεατή.

Το κοινό μπαίνει στην εξίσωση της παράστασης;

Σε μεγάλο βαθμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια συγκεκριμένη στιγμή του έργου, κατά την οποία υπάρχει μια πολύ μεγάλη ανατροπή, από όλο το θέατρο ακούγεται ένα επιφώνημα έκπληξης. Γενικά, η παράσταση δεν έχει ένα συγκεκριμένο ύφος. Περνάει ακαριαία και χωρίς καμιά προετοιμασία από την κωμωδία στο δράμα και από το γέλιο στο δάκρυ. Ό,τι γίνεται δηλαδή και στις ζωές μας.

 

Σου έχει τύχει να παίζεις κωμωδία και το κοινό να μην ανταποκρίνεται;

Μου έχει τύχει. Το θέατρο είναι μια τελετουργία, μια μυστική συμφωνία ανάμεσα στους θεατές και τους ηθοποιούς. Όλα είναι θέμα ενέργειας, η οποία κάποιες φορές μπορεί και να μη λειτουργήσει…

 

Το θέατρο είναι θνησιγενής Τέχνη. Μια παράσταση μόλις παρουσιάζεται πεθαίνει, ζει μόνο στις μνήμες των θεατών. Πώς αντιμετωπίζεις εσύ αυτή τη συνθήκη;

Μα αυτό ακριβώς που λες καθιστά την Τέχνη αυτή ανεκτίμητη. Όταν ξέρεις ότι μπορείς να βρεις κάτι εύκολα και ανά πάσα στιγμή, όπως συμβαίνει π.χ. με τις ταινίες, δεν θα το εκτιμήσεις τόσο. Φυσικά και η ταινία θα παραμείνει σπουδαία και σημαντική, θα είναι όμως και εύκολα προσβάσιμη. Όταν ο θεατής δει μια παράσταση που του αρέσει, θα του μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη του. Μπορεί να τη θεοποιήσει, ακόμα και να την εξιδανικεύσει. Πάντως δεν πρόκειται να την απομυθοποιήσει ποτέ.

 

Εσένα ποια παράσταση που παρακολούθησες ως θεατής σού έχει μείνει αξέχαστη;

Υπάρχουν σπουδαίες παραστάσεις στην Ελλάδα, αλλά επειδή δεν θέλω να αδικήσω καμία, θα αναφέρω την παράσταση «War Horse» («Το άλογο του πολέμου») που παρακολούθησα στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου.

 

Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για το θέατρο και την υποκριτική;

Έχω την αίσθηση ότι ξεκίνησε όταν ήμουν μόλις 6 ετών. Πίσω από το σπίτι μας υπήρχε ένα θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Αθηναίων που δεχόταν και παιδιά. Όταν οι γονείς μου με ρώτησαν με τι θα ήθελα να ασχοληθώ, τους είπα ότι θέλω να με γράψουν εκεί. Μάλιστα, θυμάμαι ότι στο τέλος της χρονιάς παρουσιάσαμε τη δουλειά μας στο Άλσος Παγκρατίου. Από τότε μου μπήκε το «μικρόβιο» του θεάτρου. Παρ’ όλα αυτά, υπερασπίστηκα το όνειρό μου και τα θέλω μου λίγο αργότερα.

Τι εννοείς;

Καμιά φορά επηρεαζόμαστε από παρέες και τον περίγυρό μας. Έτσι κι εγώ μεγαλώνοντας χρειάστηκε να σπουδάσω οικονομικά και μετά βρήκα το θάρρος να σπουδάσω υποκριτική.

 

Οι γονείς σου τι είπαν για την απόφασή σου να γίνεις ηθοποιός;

Ήταν ανοικτοί στο να κάνω οτιδήποτε μου αρέσει. Δεν μου επέδειξαν ποτέ ποιον δρόμο να ακολουθήσω. «Ότι θέλεις εσύ θα κάνεις. Σε εμπιστευόμαστε», μου είπαν.

 

Αν και είσαι στον χώρο μόλις 9 χρόνια, διαθέτεις ένα γεμάτο βιογραφικό. Πώς το εξηγείς;

Θεωρώ ότι υπήρξα τυχερή. Στον χώρο της υποκριτικής, η μια δουλειά σού «συστήνει» μια άλλη. Το κυνήγησα κι εγώ πολύ. Έχω πάει σε πάρα πολλές οντισιόν. Ακόμα και τις φορές που με απέρριπταν, θεωρώ ότι αυτό με βοηθούσε. Με έκανε καλύτερη σε πολλά πράγματα. Το ίδιο ισχύει και με την αρνητική κριτική. Όταν είναι καλοπροαίρετη, μόνο καλό μπορεί να σου κάνει.

 

Έχεις υπάρξει θύμα αυτού που ονομάζουμε «εργασιακό bullying»;

Ναι, έχει συμβεί κάτι τέτοιο στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Όταν ήμουν πιο «μαζεμένη» και «ψαρωμένη» και άφηνα κάποιες συμπεριφορές χωρίς να αντιδρώ όπως έπρεπε. Κάποιοι άνθρωποι, λειτουργώντας από ανασφάλεια, με ένα ιδιαίτερο «χιούμορ» μπορεί να σε φέρουν σε δύσκολη θέση εκμεταλλευόμενοι την απειρία σου. Αυτό έγινε στην περίπτωσή μου. Σήμερα, φυσικά, θα ενεργούσα διαφορετικά. Έχω βρει τους τρόπους -ακόμα και με ένα βλέμμα μου- να βάζω τους ανθρώπους στη θέση τους.

Εξακολουθώ να ονειρεύομαι μια κοινωνία που δεν θα χρειάζεται να βάζουμε κανέναν «στη θέση του». Όπου θα υπάρχει αλληλοσεβασμός και όλοι θα είναι σωστοί απέναντι στον συνάνθρωπό τους.

 

Τα τελευταία δυο χρόνια το ελληνικό θέατρο ζει στον απόηχο των αποκαλύψεων του ελληνικού «me too». Πώς είναι τα πράγματα στον χώρο σήμερα;

Θεωρώ ότι είναι πολύ καλύτερα. Έχουν αρχίσει και μπαίνουν «λιθαράκια» βελτίωσης. Κάποιος που μπορεί να είναι ιδιότροπος, πιθανότατα θα έχει αρχίζει να «μαζεύεται». Η ιστορία με τις αποκαλύψεις που προηγήθηκε μόνο καλό έκανε στο θέατρο. Το σπυρί έσπασε και τώρα βγαίνει το απόστημα. Μπορεί να ξεκίνησε από τον δικό μας χώρο, όμως είναι κάτι που πρέπει να επεκταθεί σε ολόκληρη την κοινωνία. Να αρχίσουμε να μιλάμε και να ζητάμε βοήθεια.

 

Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστή ακόμα μια γυναικοκτονία στη χώρα μας. Ποιες είναι οι σκέψεις σου πάνω σ’ αυτό;

Καμιά φορά αναρωτιέμαι εάν πάντα γίνονταν τέτοια εγκλήματα, απλώς δεν τα μαθαίναμε. Είτε όμως γίνονταν, είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βάλουμε επιτέλους ένα «stop» στον κύκλο της βίας. Θα ήθελα πολύ να αυστηροποιηθεί ο Ποινικός Κώδικας για τέτοιους είδους εγκλήματα.

Γνωρίζω ότι κάτι τέτοιο δεν εξαρτάται μόνο από την Ποινική Δικονομία της χώρας μας, καθώς οι ποινές καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι με την αυστηροποίηση της ποινής, οι εγκληματίες θα το σκέφτονταν δεύτερη και τρίτη φορά για να προχωρήσουν στις απεχθείς πράξεις τους. Δεν αντέχω άλλο να ακούω για ανθρώπους ή για ζώα που φεύγουν από τη ζωή με τόσο βάναυσο τρόπο.

 

Πληθώρα επιλογών υπάρχει πια και στην τηλεοπτική μυθοπλασία. Παρακολουθείς τηλεόραση; Υπάρχουν σειρές που ξεχωρίζεις;

Ξεχωρίζω αρκετές χωρίς να θέλω να αναφερθώ ονομαστικά. Το επίπεδο της ελληνικής μυθοπλασίας έχει ανέβει πολύ και χαίρομαι γι’ αυτό. Υπάρχει και ποιότητα και ποσότητα καλών επιλογών.

 

Τι θέλεις να σου φέρει ο καινούργιος χρόνος;

Σε προσωπικό επίπεδο συνειδητοποίηση, αγάπη και υγεία! Σε συλλογικό επίπεδο ειρήνη και ενσυναίσθηση!

 

Μιας και αναφέρθηκες στο πολύτιμο αγαθό της υγείας, θυμάμαι ότι παλαιότερα είχες μιλήσει ανοικτά για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισες και αφορούσε ένα αυτοάνοσο νόσημα. Πώς είσαι σήμερα;

Όπως όλα τα αυτοάνοσα έτσι και αυτό που αντιμετωπίζω, συνδέεται με το άγχος. Σήμερα είναι σε ένα καλό επίπεδο. Αυτό που θέλω να πω ότι οφείλουμε να διαχειριζόμαστε και το κομμάτι της ψυχικής μας υγείας και όχι να μας «χειρίζεται» εκείνη μέσω του άγχους που επιφέρει η καθημερινότητα.

 

Πώς επιτυγχάνεται αυτό;

Καλό είναι να ζητάμε βοήθεια από ειδικούς, επαγγελματίες της Ψυχικής Υγείας. Και εάν ο πρώτος ή ο δεύτερος στον οποίον θα απευθυνθούμε δούμε ότι δεν μας ταιριάζει, προχωράμε στον επόμενο. Κάποια στιγμή θα βρούμε τον τρόπο και τον κατάλληλο άνθρωπο για διαχειριστούμε αυτό που μας συμβαίνει. Ο επιμένων πάντα νικά!

 

ΙNFO

 

«Τέλειοι ξένοι»

Θέατρο Αθηνά, Δεριγνύ 10 & Πατησίων,

τηλΕΦΩΝΟ: 210 8237330

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Πέτρος Λαγούτης, Γιώργος Πυρπασόπουλος

Μετάφραση/Απόδοση: Ελεονώρα Μελέτη

Σκηνικά: Νότης Χριστοδούλου

Κοστούμια: Κέλλυ Σταματοπούλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Σγουράκη, Καλή Βοϊκλή

 

Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά): Μυρτώ Αλικάκη, Πέτρος Λαγούτης, Δημήτρης Λιόλιος, Σοφία Μανωλάκου, Κατερίνα Μισιχρόνη, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Γιώργος Χρανιώτης και στον ρόλο της μικρής κόρης η Έλενα Δελακούρα

Προπώληση: more.com

 

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου: 18.00 & 21.00

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου: 20:15

Τρίτη 26 Δεκεμβρίου: 18:00 & 21,00

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου : 20.00

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου: 21.00

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου: 21.00

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου: 18.00 & 21.00

 

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου: 20.00

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 18:00 & 21:00

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 20.00

Πέμπτη 4 Ιανουαρίου: 21.00

Παρασκευή 5 Ιανουαρίου: 21.00

Σάββατο 6 Ιανουαρίου: 18.00 & 21.00

Κυριακή 7 Ιανουαρίου: 19.30

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

spot_img
spot_img
spot_img

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ