Από τη Μελβούρνη και το Μιλάνο έως τη Γαλλία και τη χώρα μας, η συγκυριακή φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση σημαντικών κομματιών της κοινωνίας κατά την τελευταία 10ετία έφερε δυναμικά στο προσκήνιο το περίφημο επικουρικό welfare – ή επικουρική κοινωνική πρόνοια- και ορισμένα από τα θεμελιώδη εργαλεία του, όπως την κοινωνική κουζίνα και, στα καθ’ ημάς, την κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος».
Το επικουρικό welfare γεννήθηκε για να απαντήσει στην ανεπάρκεια των δράσεων που είναι υποχρεωμένες να εγγυώνται οι θεσμικές οντότητες με δράσεις που πραγματοποιούν οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών του τρίτου τομέα της – κοινωνικής – οικονομίας. Γεννήθηκε για να οδηγήσει στην αναγκαία υπέρβαση της δυαδικότητας μεταξύ του δημόσιου τομέα – Κράτους – και του ιδιωτικού τομέα, αντιμετωπίζοντας ενεργά την πολυπλοκότητα των προβληματικών των σύγχρονων κοινωνιών με τη συμμετοχή ενδιάμεσων υποκειμένων που ανήκουν στην κοινωνία των πολιτών. Δεδομένου δε ότι βασίζεται σε μορφές συνεργασίας μεταξύ κοινωνικών φορέων και πολιτών για την ανάπτυξη κοινωνικών πολιτικών, το επικουρικό welfare νοείται ως «welfare ευθύνης».
Σε αυτό το πλαίσιο, άλλοτε στο δρόμο, άλλοτε σε σπίτια εθελοντών και άλλοτε σε χώρους που έχουν παραχωρηθεί για κοινωνικούς σκοπούς, με τη στιβαρή στήριξη του εθελοντισμού και της πρακτικής της δωρεάς, το αυτoδιαχειριζόμενο εγχείρημα της κοινωνικής κουζίνας – ανοιχτό και συμμετοχικό – αναδεικνύει μέρα με την ημέρα τον μοναδικό της ρόλο στο πεδίο του επικουρικού welfare και κατ’ επέκταση της περίφημης «Κοινωνικής Μετάβασης», καθόσον λειτουργεί με στόχο μια περιεκτική και πλουραλιστική κοινωνία τόπων συμπερίληψης, τη μείωση των κοινωνικών και πολιτιστικών αποστάσεων και ανισοτήτων, την περιβαλλοντική αειφορία μηδενικής σπατάλης και την ανάδειξη του δικαιώματος στην πρόσβαση στην τροφή και της τροφής ως κοινού αγαθού.
Δεν πρέπει να προκαλεί αίσθηση, κατά συνέπεια, ότι οι πρόσφατες «περιπέτειες» του δημιουργού της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» δεν μπορεί να ενδιαφέρουν όσο ενδιαφέρει η απρόσκοπτη συνέχεια της λειτουργίας αυτού του σημαντικού ελληνικού εγχειρήματος κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως και κάθε άλλου της ίδιας κατηγορίας. «Ο Άλλος Άνθρωπος» πρωτοεμφανίστηκε πρωτοποριακά στη χώρα μας το 2011, λίγο μετά την είσοδο στη βαθιά οικονομική κρίση:
– για να δώσει νόημα στη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών στο πεδίο της εθελοντικής και ανιδιοτελούς προσφοράς σε χρήμα, σε τρόφιμα και σε προσωπική εργασία για την προετοιμασία και την διανομή του φαγητού,
– για να προσελκύσει χιλιάδες εθελοντές από κάθε γεωγραφική περιοχή και κοινωνική τάξη,
– για να λειτουργήσει την αυτοδιαχειριζόμενη κουζίνα σε πόλεις, λιμάνια, και νησιά, για Έλληνες, ξένους, μετανάστες, πρόσφυγες και για όλους όσους είχαν την ανάγκη της στα ξεχασμένα τοπία της αστικότητας και. το σημαντικότερο,
– για να υποστηρίξει τη δημιουργία πολλών άλλων αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων κοινωνικής κουζίνας σε πολλά σημεία της πρωτεύουσας και της Ελληνικής επαρχίας.
Με λίγα λόγια, η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος», όπως και κάθε άλλο παρόμοιο εγχείρημα, γεννήθηκε για να αποτελέσει ένα πολύτιμο «κίνημα αλληλεγγύης στους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη, με την ελπίδα να αφυπνιστούν συνειδήσεις και να ωθήσουν άλλους ανθρώπους και κοινότητες να οργανώσουν παρόμοιες πρωτοβουλίες», όπως διακηρύσσουν οι ιδρυτές της. Και, όπως κάθε εγχείρημα αυτής της κατηγορίας που στοχεύει στη μετάβαση σε μια ανοικτή, αλληλέγγυα, περιεκτική και πλουραλιστική κοινωνία, η κοινωνική κουζίνα λειτουργεί στην υπηρεσία της Κοινωνικής και κατ’ ακολουθία της Οικολογικής Μετάβασης, αν μη τι άλλο γιατί «ένα γεύμα σερβιρισμένο με αγάπη, είναι σε θέση να ταΐσει όλο τον πλανήτη». Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ προσυπογράφει !
Πληρ.: 693 690 3803
