Το Γραφείο Τύπου του Κινήματος Χριστιανική Δημοκρατία, με αφορμή την χθεσινή 1η επέτειο του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, με ανακοίνωση που εξέδωσε την Τετάρτη 28/2 καταγγέλλει την επιχειρούμενη συγκάλυψη των εγκληματικών ευθυνών.
Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση
1. Ολοκληρώθηκαν οι «εργασίες» της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη στη Βουλή. Συγκεκριμένα τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης αποχώρησαν καταγγέλλοντας το προφανές: ότι επιχειρείται συγκάλυψη. Υπηρετώντας με τον τρόπο αυτό την συγκάλυψη τού κρατικού εγκλήματος που εμφανίζονται να καταγγέλλουν.
2. Η επιτροπή δεν κάλεσε κανέναν από τους κορυφαίους μάρτυρες προς εξέταση, συμπεριλαμβανομένου του 59χρονου σταθμάρχη, ο οποίος ανήκει στο τεράστιο πελατειακό κράτος, τον πελατειακό στρατό της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
3. Οι εργασίες της επιτροπής ολοκληρώθηκαν όπως-όπως τη στιγμή που ξεκίνησαν να αναδεικνύονται σοβαρότατες ευθύνες του κατά συρροή ψευδόμενου μοιραίου Υπουργού Μεταφορών Κώστα Καραμανλή του νεότερου.
4. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι ο κ. Καραμανλής έλαβε εγγυήσεις ότι «δεν θα τον αγγίξουν». Όλα στη βορά των κομματικών συσχετισμών.
5. Συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα των Τεμπών. Τα θύματα αλλά και όλες οι μη-εξωνημένες συνειδήσεις αυτού του τόπου περιμένουν πραγματική δικαιοσύνη.
6. Προκειμένου να αποδοθεί η δικαιοσύνη, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη σημαντικές μαρτυρίες και στοιχεία που αφορούν στα υλικά που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία η οποία συγκρούστηκε με την επιβατική. Οι ενδείξεις που συνδέουν το μέγεθος της καταστροφής με την επικινδυνότητά τους αυξάνονται, όπως και οι ενδείξεις ότι έγινε απόπειρα το στοιχείο αυτό να συγκαλυφθεί.
7. Η σπουδή προς συγκάλυψη των ευθυνών πολλών υπόπτων ως συνυπαιτίων του δυστυχήματος των Τεμπών αποτελεί έμπρακτη ομολογία ενοχής και αδίστακτων μεθοδεύσεων, με την κάλυψη της σταλινικού τύπου μονοφωνίας που απολαμβάνει η Κυβέρνηση στα ΜΜΕ.
8. Παλαιότερα, οι ορθόδοξοι μοναχοί είχαν ξεσηκωθεί, κατεβαίνοντας από τα όρη όπου μόναζαν, κατά του αυτοκράτορα λόγω απώλειας ανθρώπινων ζωών και άσκησης βίας σε αθώους. Τότε ήταν η συλλογική τιμωρία, σήμερα είναι η εγκληματική νεοφιλελεύθερη και ευνοιοκρατική πολιτική. Ωστόσο, σήμερα «περί άλλων τυρβαζόμεθα». Αλλά εκτός από τα ζητήματα του οικογενειακού δικαίου, υπάρχει και η έκθεση σε θανάσιμο κίνδυνο, που ωστόσο δε φαίνεται να συγκινεί πλέον σήμερα την Διοικούσα Εκκλησία μας.
