Γράφει η Ελένη Κονιαρέλλη – Σιακή.
Τώρα θαρρείς πως οι ημέρες τρέχουν πιο γρήγορα και όσο πλησιάζουμε πιο κοντά στην Ανάσταση του Σωτήρα Χριστού, τόσο περισσότερο από ποτέ, νιώθουμε, ότι έχουμε ήδη αργήσει πολύ, αλλά κυρίως ότι δεν έχουμε προετοιμαστεί έγκαιρα και σωστά, ούτε στο σώμα αλλά κυρίως ούτε και στην ψυχή μας…
Και τότε αρχίζουμε να τρέχουμε για να μπορέσουμε να τα προλάβουμε όλα: Να ετοιμάσουμε το σπίτι, να ψωνίσουμε τα δώρα για την οικογένεια, λαμπάδα και πασχαλινό αυγό για τα βαφτιστήρια, διάφορα πράγματα για τους συγγενείς, να προλάβουμε να στείλουμε ευχετήριες κάρτες στους φίλους και στους γνωστούς… Βέβαια, τώρα έχει «σβήσει» σιγά-σιγά αυτό το παλιό αλλά πολύ όμορφο έθιμο, που στο γιορτινό οικογενειακό τραπέζι της Ανάστασης, στολίζαμε και τις πασχαλινές κάρτες των φίλων μας, καθαρογραμμένες και φωτεινές λες και είχαν πάρει ξεχωριστή λάμψη από το Άγιο φως της Ανάστασης! Σήμερα όμως, δεν ανταλλάζουμε κάρτες. Στον υπολογιστή, ή στο τηλέφωνό μας, με ένα ψυχρό μήνυμα, βρίσκουμε τις ευχές που με λαχτάρα περιμέναμε ν’ακούσουμε. Μόνο που αυτές οι ευχές «πνίγονται και χάνονται» μέσα στην πικροφόρα σιωπή των συρμάτων που μας τυλίγει από παντού… Μάταια περιμένουμε να θυμηθούμε και ν’απαντήσουμε σε μια γνωστή ζωντανή, ανθρώπινη φωνή, που θα μας μιλήσει με ζεστασιά και αγάπη.
Αλλά ας είναι… Στο τέλος βλέπουμε με ικανοποίηση ότι τα προλάβαμε όλα, τρέχοντας και αγκομαχώντας. Ψωνίσαμε τα δώρα, βάψαμε τα κόκκινα αυγά, πετύχαμε τα τσουρέκια στον φούρνο, τα πασχαλινά κουλουράκια μοσχομύριζαν μέχρι έξω στον δρόμο…
Όμως, τι κρίμα! Με τόσο τρέξιμο παραλείψαμε, ίσως και να ξεχάσαμε να φροντίσουμε τα σπουδαιότερα.
Δεν ετοιμάσαμε για τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης: ΕΜΑΣ! Τον ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!
Γι’ αυτήν την ουράνια πνευματική προετοιμασία, έστω και την τελευταία ώρα, πρέπει να τρέξουμε για να προλάβουμε. Και πάντα προλαβαίνουμε ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΡΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ που θα μας χαρίσει λύτρωση και γαλήνη.
Αν έχουμε Πίστη στον Χριστό, όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε. Όλα! Όμως, όταν ο νους μας είναι αφοσιωμένος μόνο στις καθημερινές έννοιες και φροντίδες, δεν καταλαβαίνουμε την πραγματική κατάσταση της ψυχής μας.
Αδιαφορούμε για την εσωτερική μας υπόσταση και βαδίζουμε συνεχώς σε λάθος δρόμους, αν και γνωρίζουμε ότι ο σωστός δρόμος για τη ΣΩΤΗΡΙΑ, ΕΊΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε, ότι: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΊΝΑΙ «Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΝΟΥ, Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΣΚΈΨΗΣ».
Ας τρέξουμε και εμείς για Τον Χριστό μας, που καρφωμένος επάνω στον Σταυρό του Μαρτυρίου Του για τα δικά μας λάθη, μας κοιτάζει με δακρυσμένα μάτια, και περιμένει τη δική μας «ΜΕΤΑΝΟΙΑ»!
