Γράφει ο Ναπολέων Λιναρδάτος.
Αρθρογράφος το 2010 είχε γράψει: «[π]ώς φτάσαμε λοιπόν σε 365 μέρες στη χρεοκοπία; Και, κυρίως, γιατί φτάσαμε τόσο ανέμελοι; Και για να το πούμε πιο συντεχνιακά: πώς κατάφεραν τα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να χάσουν τη μεγαλύτερη είδηση της μεταπολίτευσης; Γιατί δεν προειδοποιήσαμε την κοινωνία για τα επερχόμενα δεινά;»
Δεκατέσσερα χρόνια μετά από το παραπάνω απόσπασμα, θα είχε ενδιαφέρον αν ο μέσος καταναλωτής των συστημικών ΜΜΕ ξέρει, για παράδειγμα, ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μεγαλύτερο αριθμητικά (403 δισ. το 2023) και ποιοτικά (μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ) από ότι ήταν όταν μπήκαμε στα μνημόνια το 2010. Αν ξέρει ο μέσος τηλεθεατής πως οι ήδη ελάχιστες εξαγωγές μας είχαν πτώση πάνω από 10% φέτος. Ή ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις έκαναν βουτιά -38% το 2023. Ή ότι η Ελλάδα ήταν η τρίτη φτωχότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) το 2023. Το 2024, πέσαμε πιο χαμηλά, γίναμε η δεύτερη φτωχότερη χώρα, και πλέον συναγωνιζόμαστε τη Βουλγαρία για τη θέση της φτωχότερης χώρας της ΕΕ.
Αν τα ελληνικά ΜΜΕ το 2010 έχασαν τη μεγαλύτερη είδηση της μεταπολίτευσης, η είδηση ότι μετά από δεκαπέντε χρόνια από την κατάρρευση του 2010 οι συνθήκες της ελληνικής οικονομίας είναι χειρότερες από αυτές του 2010, θα πρέπει να είναι η είδηση του αιώνα. Μια είδηση που ξανά τα συστημικά ΜΜΕ φαίνεται να αγνοούν.
Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά από το 2010. Δεν έχουμε τώρα τα αποθέματα που είχαμε το 2010. Οι αποταμιεύσεις έχουν εξαφανισθεί. Εκατοντάδες χιλιάδες από τους πιο παραγωγικούς Έλληνες έχουν ήδη φύγει έξω. Η φορολογία είναι ήδη στα ύψη. Ο μικρός και νωθρός ιδιωτικός τομέας ξεκοκκαλίστηκε επί μνημονίων.
Το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι ότι κυβερνάται από μια «ελίτ» που ζει από την παρακμή της χώρας που διοικεί. Μια «ελίτ» που έχει συνδέσει τη δική της ευμάρεια με τη διαρκή φτωχοποίηση της κοινωνίας που κυβερνά.
Μιας και είναι πιο εύκολο να διαπιστώνουμε τα ελαττώματα των άλλων, θα βοηθούσε να καταλάβεις καλύτερα πού βρισκόμαστε, αν έψαχνες λίγο στο διαδίκτυο διάφορες αφρικανικές χώρες και τις εκεί πολιτικές ελίτ. Θα διαπίστωνες πολύ γρήγορα τον παρασιτισμό, την κλεπτοκρατία και τη σήψη. Θα διαπίστωνες επίσης αρκετά γρήγορα ότι και εκεί τα συστημικά ΜΜΕ χάνουν συνεχώς τις μεγάλες ειδήσεις.
