Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Όταν ένα βράδυ μαζί με τα ανίψια μου βλέπαμε σε βίντεο το M*A*S*H (1970) του Ρόμπερτ Άλτμαν, για να τους εξηγήσω πώς μέσα από μια κωμωδία μπορεί να βγεί αντιπολεμικό μήνυμα, πετάγεται η οξυδερκέστερη ανιψιά μου σε μια στιγμή και λέει: «Βρε σεις, αυτός εκεί είναι ίδιος ο πρόεδρος Σνόου των Hunger Games, στα νιάτα του. Δεν του φέρνει;». «Δεν του φέρνει, αυτός είναι» μπήκα στη μέση εγώ και ενώ η προβολή συνεχιζόταν της εξήγησα ότι εκείνος ήταν ο Ντόναλντ Σάδερλαντ, ένα μεγάλο κινηματογραφικό ταλέντο του 20ού αιώνα, που είχε παίξει σε πάνω από 100 ταινίες (Πού να τις θυμόμουν; Είχε παίξει σε πάνω 200 ταινίες και σειρές, διαβάζω τώρα).
Διαβάζω τώρα, επειδή προχθές στο Χ (πρώην tweeter) ο γιός του Κίφερ Σάδερλαντ (ηθοποιός και αυτός) ανέβασε την ανάρτηση: «Με βαριά καρδιά, σας κάνω γνωστό ότι ο πατέρας μου, ο Ντόναλντ Σάδερλαντ, έφυγε από τη ζωή. Προσωπικά, τον θεωρώ ως έναν από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς στην Ιστορία του κινηματογράφου. Ποτέ δεν πτοήθηκε από κάποιον ρόλο καλού, του κακού ή του άσχημου. Αγαπούσε αυτό που έκανε και έκανε αυτό που αγαπούσε. Κανείς δεν θα μπορούσε να ζητήσει κάτι παραπάνω. Έζησε τη ζωή του». Και έτσι είναι.
Ο Ντόναλντ Σάδερλαντ είχε παίξει σε ταινίες όπως το αντιπολεμικό «M.A.S.H.» (1970), η «Εξαφάνιση» (1971), τα «12 καθάρματα» (1966), το «Ξεκινήστε την Επανάσταση Χωρίς Εμένα» (1970), το «Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του» (1971), το «Μετά τα μεσάνυχτα» (1973), την «Η κλοπή των αιώνων» (1979), το «JFK» (1991) και το οσκαρικό «Ordinary people» (1980).
Δεν είχε πάρει Όσκαρ Ερμηνείας, παρά μόνον για το συνολικό έργο του, η Ακαδημία τον τίμησε το 2018. Είχε κερδίσει όμως δύο Χρυσές Σφαίρες (από τις 9 φορές που ήταν υποψήφιος), για το «Citizen X», ένα θρίλερ του 1995 το οποίο στην Ελλάδα κυκλοφόρησε μόνο σε DVD και για την τηλεταινία «Path to War» το 2003.
Στο κοινό του 21ου αιώνα έγινε ευρύτερα γνωστός από τη δυστοπική σειρά ταινιών «Αγώνες Πείνας» με την οποία έκλεισε και την καριέρα του, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Φεντερίκο Φελίνι, Νίκολας Ρεγκ, Αντονι Μινγκέλα, Ρόμπερτ Αλτμαν, Όλιβερ Στόουν και Τζον Στέρτζες.
Θα μας λείψει.
