Γράφει ο Φοιβος Κλοκκαρης Αντιστράτηγος ε.α
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 και την κατοχή του βορείου τμήματός της.
Η Τουρκία συνεχίζει την επιθετικότητά της κατά της Κύπρου προς ολοκλήρωση του στρατηγικού στόχου της να θέσει ολόκληρο το νησί υπό τον στρατηγικό έλεγχό της με δράσεις επί του εδάφους και στο διπλωματικό πεδίο:
• Προωθήσεις στη νεκρή ζώνη (Στροβίλια, Πύλα, Δένεια, Αγ. Δομέτιος, Λήδρα Παλλάς – γήπεδο, Σελέμανι κ.ά.)
• Καταπάτηση της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης(ΑΟΖ) και ακρωτηριασμός του FIR Λευκωσίας.
• Επέμβαση και στην κλειστή περιοχή Αμμοχώστου.
• Μετατροπή του ΑΔ Λευκονοίκου σε στρατιωτική αεροπορική βάση drones και σχεδιασμός κατασκευής ναυτικής βάσης.
• Δημογραφική αλλοίωση και των ελεύθερων περιοχών. Τα κατεχόμενα εδάφη μας σήμερα παρουσιάζουν μια εφιαλτική εικόνα τουρκοποίησης / ισλαμοποίησης, με τη μαζική εμφύτευση Τούρκων εποίκων, τζαμιών και ιμάμηδων, την εκρίζωση του ελληνικού πληθυσμού, την τουρκοποίηση των ελληνικών τοπονυμίων (40.000 στα κατεχόμενα εδάφη και άλλα τόσα στα ελεύθερα) και την καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς μας.
• Εγκατάσταση στα κατεχόμενα ενός τεράστιου στρατιωτικού προγεφυρώματος(ΠΓ) με ισχυρές Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής (ΤΔΚ) επιπέδου Σώματος Στρατού (40.000 άνδρες), που εκσυγχρονίζονται συνεχώς και ενισχύονται με επιθετικά οπλικά συστήματα. Παραμένουν στη Κύπρο επί μισό αιώνα, με αποστολή την εξυπηρέτηση της τουρκικής στρατηγικής του εξαναγκασμού. Δηλαδή με την απειλή ή χρήση στρατιωτικής ισχύος, να αναγκάσουν τους Έλληνες της Κύπρου να αποδεχθούν λύση τουρκικών όρων στο Κυπριακό.
• Κατασκευή οχυρωματικών έργων και ενίσχυση των στρατιωτικών υποδομών των ΤΔΚ.
Τα Κατεχόμενα μετατρέπονται σε προωθημένη στρατιωτική βάση της Τουρκίας, προς εξυπηρέτηση των επεκτατικών σχεδίων της στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Στο διπλωματικό πεδίο, η Τουρκία εμμένει σε λύση του Κυπριακού, που θα νομιμοποιεί τη διχοτόμηση, θα καταλύει την ΚΔ και θα επεκτείνει τον έλεγχο της Τουρκίας σε όλη τη Κύπρο (λύση συνομοσπονδίας δύο κρατών) και η κυβέρνησή μας εμμένει στην αναποτελεσματική πολιτική του κατευνασμού προς την Τουρκία.
Διδάγματα από τη μαύρη επέτειο της εισβολής
1.Η μεγαλύτερη απειλή για την ύπαρξη της ΚΔ και την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, προέρχεται από την επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας.
2.Η εμφύλια διχόνοια στον Ελληνισμό και η παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας, όπως η δικτατορία στην Ελλάδα και το πραξικόπημα στην Κύπρο, είναι αιτίες εθνικών συμφορών. Χρέος του Ελληνισμού, Ελλάδας – Κύπρου, είναι η καλλιέργεια εθνικής ομοψυχίας και η στενή συνεργασία. Το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου (ΔΕΑΧ) όχι μόνο πρέπει να αναβιώσει σε επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά και να αναβαθμισθεί σε άρτια αμυντική συμμαχία. Υπάρχουν οι προυποθέσεις: κοινή απειλή, κοινά συμφέροντα, κοινοί στόχοι.
3.Απαιτείται ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της ΚΔ, επείγουσα αύξηση των αμυντικών δαπανών και καλλιέργεια πνεύματος αντίστασης. Στις Διεθνείς Σχέσεις επικρατεί η επιβολή της Ισχύος επί του Δικαίου. Πρώτος διδάξας ο Θουκυδίδης μας:
Απαιτείται ισχύς για να διεκδικήσεις το δίκαιό σου (διάλογος Μηλίων – Αθηναίων, Ε89).
Απαιτείται δυνατότητα αντίστασης για να διασφαλίσεις την ελευθερία σου (δημηγορία Παγώνδα, ηγέτη των Βοιωτών, Δ92). Η στρατιωτική ισχύς είναι ο κυριότερος συντελεστής παραγωγής ασφάλειας απαραίτητης για την επιβίωση του κράτους μας.
4.Πράξεις που επιφέρουν εθνικές καταστροφές, όπως το εθνοκτόνο πραξικόπημα και η μη εφαρμογή των σχεδίων άμυνας στον πόλεμο, πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά προς αποτροπή επανάληψης τους.
Χρέος μας που πηγάζει από την ιστορική μνήμη είναι:
• Να αντλούμε διδάγματα από την αποφράδα επέτειο του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής. Αυτό άλλωστε μας καλεί να πράξουμε και ο ποιητής μας Κυριάκος Χαραλαμπίδης με τον δραματικό στίχο απόγνωσής του «αν ο λαός μας δεν μπορεί να αντλήσει απ’ τά δεινά του, τότε του δόθηκε άδικα μια τέτοια τραγωδία».
• Να αποτίουμε ύψιστο φόρο τιμής σε αυτούς που αγωνίστηκαν για την πατρίδα και έδωσαν το αίμα τους για την προάσπιση της ΚΔ και την αντιμετώπιση του Τούρκου εισβολέα.
• Να ενισχύουμε την πολύτιμη ασπίδα προστασίας μας. Το κράτος της ΚΔ, που δεν κατάφερε να καταλύσει η Τουρκία με την εισβολή και τις λυσσώδεις προσπάθειες μισού αιώνα.
• Να μην αποδεχθούμε λύση τουρκικών όρων στο Κυπριακό.
• Να ενδυναμώσουμε την εθνική ισχύ της ΚΔ και ιδιαίτερα τη στρατιωτική, να διαφυλάξουμε τις ελεύθερες περιοχές και να αγωνιστούμε για απελευθέρωση των Κατεχομένων.
