Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ
Η Γουατεμάλα είναι μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής με μακραίωνη ιστορία ακόμη και πέραν των δύο τελευταίων μηνών. Η φιλοσοφία της είναι εκείνη που προηγήθηκε τόσο του Αριστοτέλη όσο και του Πλάτωνα.
Όσο για τον Δημόκριτο και τη θεωρία του άτμητου ατόμου, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να γελάνε, διότι για τους ίδιους τα ψημένα ανθρώπινα εντόσθια ήταν αντικείμενο όχι της χημείας αλλά και της μαγειρικής! Ένα έθνος όχι μόνον με παρελθόν αλλά και μέλλον για όσους κατορθώσουν να επιβιώσουν από τα εκατομμύρια εξάσφαιρα που κυκλοφορούν στις κωλοτσέπες από τους αναρίθμητους ικανότατους σε σκοποβολή πολίτες της περίφημης αυτής χώρας. Έναν τουφεκάς, πέντε σκοτώνεις. Ότι πάρετε, ένα τάληρο, διαλέχτε, διαλέχτε, διαλέχτε, σήμερα έχει, αύριο δεν έχει.
Εγώ νόμισα πως τη σημαία αυτής της χώρας διάλεξαν αυτή τη φορά να είναι η πρώτη που θα μπει στο στάδιο για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Ύστερα είχα άλλη πληροφόρηση, είπαν πως αυτή τη φορά θα τιμηθεί ως πρώτη η σημαία του Πακιστάν, λίγο αργότερα μίλγσαν για τη σημαία της Γερμανίας, και πιο ύστερα για τη σημαία της Μαδαγασκάρης. Εις μάτην.
Όλως περιέργως είχε αποφασισθεί πως πρώτη των πρώτων θα έμπαινε η ελληνική γαλανόλευκη. Άδικο, γιατί και οι Πορτογάλοι κάτι προσέφεραν στην ανθρωπότητα με την ιδέα της «Γκαρότας» στον τόπο των εκτελέσεων. Δεν ήταν λίγο, αργούσε να πεθάνει ο θανατοποινίτης αλλά τελικά τερμάτιζε με τη μέθοδο του εξελισσόμενου πνιγμού από τη σιδερένια θηλιά στον λαιμό. Επιτυχία 100%.
Εμείς τι κάναμε; Απλώς ιδρύσαμε τους Ολυμπιακούς Aγώνες με σύμφωνο κατάπαυσης κάθε πολέμου κατά τη διάρκειά τους. Μετά διδάξαμε τη ρίψη του δίσκου, τη ρίψη του ακόντιου και της σφαίρας. Διδάξαμε τον θαυμασμό του γυμνού σώματος στα «γυμναστήρια».
Ύστερα ήρθαν οι Πέρσες στον Μαραθώνα και ένας αμόρφωτος ονόματι Φειδιππίδης, άμυαλος τελείως, έτρεξε από χαρά 42 χιλιόμετρα για να αναγγείλει «Χαρείτε, νενικήκαμεν». Και εκεί που ρίγησε η ανθρωπότητα, εξέπνευσε ο Αθηναίος δρομέας. Έτσι έμαθαν τα βλαχαδερά των Ούνων να λένε τη διαδρομή αυτή Marathon Race και να τη μιμούνται όλα τα κράτη του κόσμου. Αλλιώς θα παρέμεναν βόδια. Απλά και κατανοητά πράματα.
Έτσι που λέτε και φέτος αποφάσισαν την έναρξη των αγώνων να κηρύξουν κάτω από το γαλάζιο και το μπλε της τρισένδοξης Ελλάδας. Όλοι οι άλλοι παραπίσω, παρακατούλια που λέμε χωριάτικα κι εμείς, πίσω, στην πεζούρα.
Εκεί προς το τέλος, λίγο πριν τον προτελευταίο. Αυτό έχουμε να δείξουμε εμείς και ενδιαμέσως έναν Αριστοτέλη, έναν Πλάτωνα, έναν Επίκουρο και έναν Ευρυπίδη, το πολύ και έναν Όμηρο ή έναν Δημόκριτο. Εμείς ξεμείναμε από πυραύλους cruz, και μας έμειναν στα χέρια οι διαιώνιες τραγωδίες της Αντιγόνης, του Οιδίποδα και της φτωχιάς Ηλέκτρας.
Καϋμένε Σοφοκλή, ξέμεινες στα αζήτητα των πολέμων και των σφαγών. Μην αναρωτιέται πλέον κανείς γιατί στους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς καμία ψηφοφορία βάζουν πάντα πρώτη την ανεπανάληπτη σε κύρος και ιστορία σημαία των Ελλήνων φωτοδοτών. Όλοι εσείς οι άλλοι, εκεί, στη Β’ εθνική!
