Δημήτρης Βόγγολης Συντονιστής και Δάσκαλος του ΙΗΑ
Ο νερόμυλος
Οι νερόμυλοι ήταν ζωτικής σημασίας μηχανικά κομμάτια εξοπλισμού που κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά στις λοφώδεις περιοχές της αρχαίας Ελλάδας γύρω στον 3ο αιώνα π.Χ. Ήταν βασικά ένας υδροκίνητος μύλος για την άλεση σιτηρών, παρόμοιος με τη συσκευή που χρησιμοποιείται ακόμα σήμερα. Ήταν μια πρωτοποριακή εφεύρεση εκείνη την εποχή και βοήθησε στη διαδικασία άλεσης και κόκκου ολικής αλέσεως χωρίς την ανάγκη ανθρώπινης δύναμης για την επίτευξη του στόχου. Ο πρώιμος νερόμυλος αποτελούνταν από έναν οριζόντιο φτερωτό τροχό, έναν κάθετο άξονα και δύο οριζόντιες μυλόπετρες. Ο μεγάλος τροχός χρησιμοποιούσε σχετικά μικρή ποσότητα νερού για να τον κυλήσει στον άξονά του και να μετακινήσει μηχανικά την πέτρα λείανσης. Η χρήσιμη εφεύρεση οδήγησε στην παραγωγή βρώσιμων βασικών τροφίμων όπως ρύζι, δημητριακά, όσπρια και αλεύρι. Ο νερόμυλος υπέστη διάφορες τροποποιήσεις κατά τη διάρκεια των αιώνων και βοήθησε τους ανθρώπους να αλέσουν διαφορετικές πρώτες ύλες. Ιστορικές αναφορές, ιδιαίτερα από τον Βρετανό ιστορικό MJT Lewis, αναφέρουν ότι ο Έλληνας επιστήμονας και συγγραφέας Φίλων ο Βυζάντιος (περίπου 280-220 π.Χ.) είναι πιθανό να εφηύρε τον πρώτο νερόμυλο. Έχει αναφερθεί ακόμη και στο βιβλίο του, Pneumatica.
Το ξυπνητήρι
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε χρησιμοποιήσει τα παραδοσιακά ξυπνητήρια ενώ μεγαλώνουμε και εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα gadget σε αμέτρητα σπίτια. Αυτή η προέλευση και αυτής της συσκευής χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα. Το πρώτο ξυπνητήρι δημιουργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα, από τον Κτησίβο (285-222 π.Χ.), έναν ελληνιστικό μηχανικό και εφευρέτη. Τοποθέτησε την κλεψύδρα του, ή το ρολόι του νερού, με καντράν και δείκτη για να δείξει την ώρα. Στη συνέχεια, ο Ctesibus ανέπτυξε ένα σύστημα ρίψης πεταλών, οι οποίες έπρεπε να τελειώνουν σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, σε ένα γκονγκ για να κάνουν έναν ήχο. Αυτό έγινε το πρώτο ξυπνητήρι. Αργότερα, ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (428-348 π.Χ.) έφτιαξε τη δική του εκδοχή ενός ξυπνητηριού με αγγεία. Το νερό θα χύνονταν πρώτα σε ένα άνω δοχείο το οποίο θα κατέβαινε με καθορισμένο ρυθμό σε ένα άλλο μπολ με μια αξονική πιπέτα. Όταν γέμιζε αυτό το δεύτερο μπολ, το νερό του έπεφτε γρήγορα σε ένα τρίτο κλειστό δοχείο, αναγκάζοντας τον αέρα να βγει σφυρίζοντας μέσα από ένα σωλήνα. Λέγεται ότι ο Πλάτων χρησιμοποιούσε το ρολόι τη νύχτα για να δείξει την έναρξη των διαλέξεών του την αυγή. Αυτή μπορεί να ήταν η πρώτη γνωστή συσκευή αφύπνισης στην ανθρώπινη ιστορία.
