Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Από πού έως πού «Ακροδεξιά Κόμματα»; Εννοείται ανθρώπους που έχουν βαρεθεί την παρακμή της Ευρώπης, ανθρώπους που τους στερείται μια ελεύθερη φωνή, ανθρώπους που κυβερνώνται από ελιτιστές νεοταξικούς υπηρέτες πολυεθνικών εταιρειών και μη εκλεγμένους γραφειοκράτες. Οι άνθρωποι που βλέπουν τις πατρίδες τους να γίνονται «χωματερές» για «παράνομα σκουπίδια» που εισάγονται από κάθε τρίτη χώρα. Άνθρωποι που τους επιβλήθηκε μια κλιματική ατζέντα βασισμένη σε ψέματα και απάτες. Άνθρωποι που τους καταστέλλουν την ελευθερία του λόγου, εμπόδια εις τις παραδόσεις και εις τη λατρεία της θρησκείας τους.
Οι μετανάστες, ως γνωστόν, προέρχονται κυρίως από τις χώρες εκείνες του Τρίτου Κόσμου που επί 4 εκατονταετηρίδες οι αποικιοκράτες Ευρωπαίοι ηγέτες και λίγο μετά οι ΗΠΑ έχουν καταληστεύσει και καταστρέψει. Και εις τη συνέχεια, μέσα σε 4 δεκαετίες αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα με 2 Παγκοσμίους Πολέμους με τεράστιες, ανεπανόρθωτες ηθικές, πνευματικές και υλικές καταστροφές. Και τώρα επιτρέπουν από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου που έχουν καταστρέψει, να εισβάλλουν ως λαθρομετανάστες εις την Ευρώπη με τη δική τους θρησκεία και κουλτούρα.
Παράλληλα εις τους γηγενείς Ευρωπαίους πολίτες αρνούνται τη χρηματοδότηση δημοσίων υπηρεσιών λόγω λιτότητας, όμως με δικούς τους φόρους που καταβάλλουν. Αλλά οι κρατικοδίαιτοι δικτάτορες δίνουν τα χρήματα των Ευρωπαίων πολιτών εις την Ουκρανία για τον Ζελένσκι και την παρέα του που πληρώνονται οι ίδιοι με μισθούς και προνόμια ως μια νέα και κυρίαρχη ολιγαρχία!
Η Δύση μισεί τις κοινωνίες μας από μόνη της, δεν χρειάζεται καμία εξωτερική βοήθεια. Η Δύση έχει καταστρέψει τον ίδιο της τον εαυτό· κοιτάξτε γύρω σας τις κοινωνίες που ζούμε. Τις κυβερνούν ανιστόρητοι, ανεγκέφαλοι και μη εκλεγμένες και επιλεγμένες οντότητες. Χωρίς ηθικές, πνευματικές, πολιτιστικές αξίες και παραδόσεις, και που προωθούν μόνο woke ιδεολογίες κ.ά. Οι πολιτικοί εδώ και δεκαετίες έχουν απόλυτη υπακοή και υποταγή σε μια ελιτίστικη ολιγαρχία και εις τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών
εταιρειών.
Ο συντάκτης του παρόντος απεχθάνεται τη γνωστική ανεπάρκεια, παρακμή, ακαμψία και παντελή γνωστική έλλειψη. Ζούμε τώρα με την αίσθηση ότι δεν έχουμε παρελθόν, δεν έχουμε παρόν και μέλλον. Νιώθουμε ότι οι αναμνήσεις μας δεν μας ανήκουν. Η υπεράσπιση όμως των συμφερόντων μιας χώρας, αυτής της κοινωνίας, είναι υπόθεση και ιερά αποστολή και όχι επάγγελμα. Εις τις δικτατορίες, ως γνωστόν, οι άνθρωποι δεν λένε ποτέ αυτά που σκέφτονται, όμως εις τις δημοκρατίες καλό είναι να σκέφτονται τι λένε, αλλά προπαντός και τι οφείλουν να πράττουν προς όφελος όμως όλων των ανθρώπων χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις, και οι οποίοι σέβονται τις ανθρώπινες αξίες και αρχές ως κόρη οφθαλμού. Ο Αβραάμ Λίνκολν(1809-1865) είπε: «Αν θέλεις να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσε του εξουσία!» Γι’ αυτό ποτέ μην κρατάς το κεφάλι σου χαμηλά, ποτέ μην κλείνεις τα μάτια σου, ποτέ μην τα παρατάς. Πρώτα η Πατρίδα, η Ιστορία και οι Παραδόσεις αυτής, και μετά το Κόμμα. Η χώρα μας, η Ελλάδα, πρέπει να ανακαλύψει τις απαρχές της. Διότι μία από τις δυνάμεις του έθνους μας είναι να μη φοβάται να πάει αντίθετα εις το ρεύμα, να είναι πρωτοπόρα.
Ο Γιώργος Σεφέρης (1900-71) έγραψε: «Πότε θα ανθίσουνε τούτοι οι τόποι; Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι να συνοδεύσουνε την βλακεία εις την τελευταία της κατοικία;».
Η ελπίδα είναι το ψωμί των φτωχών, λέει μια παροιμία! Και προσθέτω: «Η πιο θεμελιώδης αρχή της ανθρώπινης φύσης είναι η πανίσχυρη επιθυμία να σε εκτιμούν». Απλά, σταράτα λόγια, διότι μόνο εις την απλότητα της ζωής ευρίσκεται ο πλούτος της γνώσης και της σοφίας. Η γνώση και η ενσυναίσθηση είναι η τροφή για τη σκέψη. Η φτώχεια υπάρχει, όχι γιατί δεν μπορούμε να ταΐσουμε τους φτωχούς, αλλά επειδή δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους. Όμως ματαιοπονεί εκείνος που προσπαθεί να φάει τη σούπα της ζωής με το πιρούνι και όχι με το κουτάλι.
