Γράφει η Ελένη Κονιαρέλλη – Σιακή
Είναι πολλά τα θαυμαστά γεγονότα που μας δείχνουν την απέραντη αγάπη της Παναγίας. Σε πολέμους και σε επικίνδυνους καιρούς, μας προσφέρει την Σκέπη και την ατελείωτη προστασία Της, αλλά και στις δυσκολίες της ζωής μας την ακαταμάχητη βοήθειά Της. Ένα από τα αναρίθμητα θαύματα της Παρθένου είναι και αυτό της «Αγίας Σκέπης», δηλαδή, της ολοζώντανης Προστασίας που προσφέρει η Μεγάλη Μάνα σε όποιον επικαλείται τη Χάρη και τη Βοήθειά Της, με βαθειά Μετάνοια και Πίστη. Οι Χριστιανοί σε κάθε κίνδυνο, σε κάθε πόνο και αρρώστια, σε κάθε ανάγκη δική τους ή σε ανάγκες των δικών τους ανθρώπων, γονατίζουν μπροστά στηθαυματουργή εικόνα Της και μετά από τα δάκρυα, την θλίψη και τον πόνο, έρχονται οι ολόθερμες ευχαριστίες της ευλάβειας και της ευγνωμοσύνης προς την Θεοτόκο γιατί όλα πέρασαν, και το Άγιο Έλεος Της έχει απαλύνει τις πικρές περιστάσεις. Στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλές φορές οι Έλληνες στρατιώτες διηγούνται ότι έβλεπαν πάνω από τα χαρακώματα τη γλυκιά μορφή της Θεοτόκου να τους ενθαρρύνει και να τους προστατεύει από τις βόμβες του εχθρού.
«Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ» της Υπεραγίας Θεοτόκου, είναι η Εκκλησιαστική Εορτή με την οποία τιμούμε τα άμφια της Παναγίας και σχετίζεται με την εμφάνισή Της σε όραμα, στον Ναό των Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης επί Αυτοκράτορος Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού (886-911). Είναι μία από τις τρεις Εκκλησιαστικές Εορτές με τις οποίες τιμούμε τα ΑΜΦΙΑ της Παναγίας. Οι άλλες δύο είναι «Της Τιμίας Εσθήτος (2 Ιουλίου)» και «Της Τιμίας Ζώνης (31 Αυγούστου).
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ «ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ»: Στη Νότια πλευρά του Ναού των Βλαχερνών υπήρχε ένα παρεκκλήσι στο οποίο βρισκόταν – μέσα σε ασημένια λειψανοθήκη – η Εσθήτα της Παναγίας. Σύμφωνα με μελέτη του Ρώσου Αρχαιολόγου Σεργίου, Αρχιεπισκόπου Βλαδιμήρου (1898), σε συνδυασμό με τον βίο του Οσίου Ανδρέα του Σαλού, που γράφτηκε από τον Πρεσβύτερο Νικηφόρο, η Παναγία «ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ» στον Ναό των Βλαχερνών κατά τη διάρκεια Ολονυκτίας Αγρυπνίας ενώπιον του Οσίου Ανδρέου και του Ακολούθου του Επιφανίου, που αργότερα έγινε Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως.
Συνοδευόταν από πλήθος Αγίων και λευκοντυμένων αγγέλων, που έψαλλαν ύμνους, και υποβασταζόταν από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Η Παναγία γονάτισε και προσευχήθηκε για αρκετή ώρα. Μετά έβγαλε από το κεφάλι της το μαφόριο και το άπλωσε « ΩΣ ΣΚΕΠΗ » ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΛΑΟ, και κατόπιν αφού το ξαναφόρεσε αποχώρησε από το Ναό με τη Συνοδεία Της, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρευρισκομένων που επιβεβαίωναν με συγκίνηση την παρουσία της Θεοτόκου στον Ναό και τώρα την έβλεπαν να ανυψώνεται σιγά-σιγά μέχρι και να χάνεται. Το νέο αυτό διαδόθηκε αμέσως στην Κωνσταντινούπολη σε μία πολύ δύσκολη περίοδο που βρισκόταν κάτω από την απειλή των Αγαρηνών (Βυζαντική ονομασία για τους Άραβες), και γέμισε τους κατοίκους της με θάρρος και αισιοδοξία. Όταν πέρασε ο κίνδυνος, η διάσωση της Βασιλεύουσας αποδόθηκε στην παρέμβαση της Θεοτόκου και η Εκκλησία θέσπισε «το γεγονός ως Θεομητορική Εορτή» και την όρισε να εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου. (Στη Ρωσία με το όνομα «Πογκρώφ» τιμάται στις 14 Οκτωβρίου.) Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε Συνεδρία τον Οκτώβριο του 1952, κατόπιν προτάσεως του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος, αποφάσισε την «ΜΕΤΑΘΕΣΗ» της εορτής της «ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ» από την 1η Οκτωβρίου, στις 28 Οκτωβρίου, για να αποτελέσει τη Θρησκευτική βάση της Επετείου του ΟΧΙ. Την Ακολουθία της Εορτής, σε συνδυασμό με το περιεχόμενο της Επετείου κήρυξης του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, συνέγραψε ο Αγιορίτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (1905-1991).
Πάντα η Στοργική Σκέπη της Παναγίας, μπορεί να ηρεμήσει την τρικυμία της ζωής μας.
