Από τις εκδόσεις ΑΜΜΩΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ κυκλοφόρησε το βιβλίο του Θεόδωρου Δημητρόπουλου, «Η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας στον Χρυσούν Αιώνα του Περικλέους».
Το βιβλίο, προλογίζει ο ειδικός συνεργάτης της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ κ. Άγγελος Πολύδωρος, αναφέροντας ότι ο συγγραφέας «προσπαθεί να ερμηνεύσει την περίοδο, που οι ιστορικοί αποκαλούν Χρυσούς Αιών του Περικλέους, με βάση τις αρχές της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας. Αυτό φαντάζει πολύ φυσικό, αν σκεφτούμε ότι ο συγγραφέας έχει σπουδάσει Οικονομικά και Εμπορικές Επιστήμες στην ΑΣΟΕΕ, είναι διπλωματούχος του Πανεπιστημίου της Ουαλίας στη Διοίκηση, του Βρετανικού Ινστιτούτου στο Μάρκετινγκ και στη συνέχεια εργάσθηκε ως ανώτατο στέλεχος σε επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Με αυτό το σκεπτικό, της προσέγγισης με τις αρχές της Ολικής Ποιότητας, τόσο οι ιστορικοί, όσο και οι managers θα σταματούσαν την ανάγνωση του βιβλίου, στην παράγραφο της εισαγωγής του, που αναφέρει ότι, «το βιβλίο αυτό είναι μια προσπάθεια να διερευνηθεί η συγκεκριμένη προσέγγιση (σ.σ. «Γιατί αυτή η Ποιότητα», όπως τονίζει προηγουμένως ο συγγραφέας) και να επισημανθούν, να αναλυθούν και να ορισθούν τα θεμελιακά συστατικά της στοιχεία. Οι βασικές της αρχές, οι οποίες αναδεικνύονται μέσα από την εξέταση πραγματικών περιπτώσεων (έργα, διαδικασίες, δραστηριότητες, ενέργειες) και του συνολικού συστήματος της πιο ποιοτικής, ευρηματικής, ανταγωνιστικής και επιτυχημένης πόλεως – κράτους στην ιστορία. Αρχές απλές, καθολικές και υπερχρονικές… Αρχές, ιδέες, θεμελιώδεις αλήθειες, οι οποίες οικοδομούν ένα μοναδικά αποτελεσματικό δρόμο για την ανάπτυξη και τη διατήρηση της ποιότητας που στοχεύει στην πλήρη ικανοποίηση του πολίτη – πελάτη και θεωρείται ο σημαντικότερος παράγοντας για την μακροχρόνια επιτυχία ενός οργανισμού, μιας πόλεως, ή μιας χώρας. Εφ όσον βέβαια ηγεσίες και διοικήσεις τις υιοθετήσουν και τις χρησιμοποιήσουν με την απαραίτητη συνέπεια, όπως έγινε τότε».
Όμως, ούτε οι ειδικοί της ιστορίας, ούτε οι managers, ούτε οι άλλοι, οι «περίεργοι» αναγνώστες, θα σταματήσουν σ’ αυτή την παράγραφο, γιατί ο συγγραφέας με τη γραφή του καταφέρνει να κάνει ελκυστικούς και τους δύο αυτούς τομείς, αφού προηγουμένως ανοίγει την οπτική του –τη ματιά του οικονομολόγου- και βάζει τον αναγνώστη μέσα στο ιστορικό (και κατ’ επέκταση στο κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό, στρατιωτικό, θρησκευτικό και οικονομικό) πλαίσιο της εποχής, το “περίγραμμα”, όπως το αποκαλεί στο πρώτο κεφάλαιο και εξηγεί και τεκμηριώνει στη συνέχεια ότι τίποτα δεν έγινε τυχαίο, τότε.
Υπήρχε ένα Όραμα και μια Αποστολή και ο Περικλής είχε καταφέρει να πείσει “λόγω και έργω” τους Αθηναίους, να στηρίξουν το Όραμά του, για μια Αθήνα “πάντων ανθρώπων παιδευτήριον”, όπως την αποκαλούσε και ο Πλάτων και πείθοντάς τους, τους είχε καταστήσει συμμέτοχους σε ό,τι επετεύχθη στη συνέχεια.
Έτσι ο ειδικός του management, μέσα από τις αρχές της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας, που αναλύονται σταδιακά στο βιβλίο, ταξιδεύει στην πιο ενδιαφέρουσα περίοδο της αρχαιότητας και διαπιστώνει την ομοιότητα των βασικών αρχών της διοίκησης Περικλή με τις αρχές Ολικής Ποιότητας, που διατυπώθηκαν αιώνες αργότερα. Βλέπει έναν Περικλή, έναν μεγάλο ηγέτη, να διοικεί και να δεσμεύεται για την ικανοποίηση των πολιτών του, να εργάζεται για τη συνεχή βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, να ελέγχει, εάν εφαρμόζονται τα σχέδιά του και με τον έλεγχο να διασφαλίζει την Ποιότητα, να δραστηριοποιείται συνεχώς και να προτρέπει τους πολίτες σε μια συνεχή βελτίωση της κουλτούρας τους, ώστε όχι μόνο να αποδέχονται τις καινοτομίες, αλλά και να συμβάλλουν με κάθε μέσο, την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη διαρκή εκπαίδευση, στην περαιτέρω βελτίωση και να είναι έτοιμοι για νέους σχεδιασμούς. Βλέπει τον ιδανικό ηγέτη, που εμείς οι σύγχρονοι, αναζητούμε…
Από την άλλη, ο εραστής της ιστορίας, μέσα από τη ματιά του συγγραφέα, αποκτά μια άλλη οπτική του Θαύματος, που επετεύχθη από τον Περικλή, γιατί ο συγγραφέας έχει “παντρέψει” με θαυμαστή δεξιοτεχνία -έχει μελετήσει- τις ιστορικές πηγές των σύγχρονων του Περικλή, ιστορικών, φιλοσόφων, ποιητών και συγγραφέων, με τις εργασίες και τις απόψεις των σημερινών μελετητών της ιστορίας, αλλά και των θεωρητικών της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας, η οποία μετά την ανάγνωση του βιβλίου, φαντάζει διαχρονική. Σαν μια “συνήθεια”, που θα πρέπει κάθε ένας από εμάς να ακολουθεί για την προσωπική του ανάπτυξη, τη συμμετοχή του στα κοινά, στη δημιουργία και στην εξέλιξη της κοινωνίας.
Πρόκειται για ένα βιβλίο χρήσιμο, όχι μόνον για τους θεωρητικούς της Ολικής Ποιότητας και τους ιστορικούς, αλλά για όλους μας».
