Γράφει η
Eλένη
Κονιαρέλλη – Σιακή
Με το μικρό αγόρι συναντηθήκαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας που μέναμε. Ήταν γύρω στα 11 και στα χέρια του έπαιζε έναν φουσκωμένο Άγιο – Βασίλη. Εγώ κρατούσα ένα κλαδάκι ανθισμένης αμυγδαλιάς, που φέτος βιάστηκε περισσότερο από κάθε προηγούμενη χρονιά, να φορέσει τα λευκά της λουλούδια.
– Τι είναι αυτό που κρατάτε; με ρώτησε δείχνοντας το κλαδί .
– Αμυγδαλιά που άνθισε μέσα στα χιόνια… πάντησα περιμένοντας ν’ακούσω κάποιες απορίες του.
– Α! Πολύ ωραία είναι… μουρμούρισε αδιάφορα.
– Δεν είναι όμως καιρός της ν’ ανθίσει… πρόσθεσα. Βλέπεις όμως, ότι όλες αυτές οι αλλαγές στο κλίμα, έχουν τέτοιες συνέπειες.
– Α! Εμένα δεν με νοιάζουν αυτά. Σ’ αρέσει ο Άγιο-Βασίλης μου; Δεν είναι «φατσούλα»:
– Ε… χι και «φατσούλα» ένας Άγιος, του είπα με το «μαλακό».
– «Φατσούλα», σου λέω… Κοίτα πονηρό μάτι, κοίτα κόκκινα ρούχα, μοντέρνες μπότες, μαγουλάκι κόκκινο, κοιλίτσα χορτάτη, γενειάδα φροντισμένη… Άψογος ο κύριος!
– Άκου παιδί μου κάτι… προσπάθησα να του εξηγήσω όσο πιο απλά μπορούσα. Άκου, αυτός ο Άγιος-Βασίλης που κρατάς δεν έχει καμιά σχέση με τον… Σ…ης Εκκλησίας μας και της Ορθοδοξίας μας. Ο «δικός μας» Άγιος Βασίλειος που η Εκκλησία μας τον ονόμασε Μέγα της Οικουμένης Διδάσκαλον», γεννήθηκε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας από ευσεβείς, ευγενείς, και πλούσιους γονείς. Έκανε πολλές σπουδές στην ΑΘΉΝΑ, Φιλολογία, Φιλοσοφία, Ηθική, Φυσική… ζήσε ζωή ασκητική, ήταν πολύ ασθενικός και αδύναμος και έτρωγε μόνο άρτο, νερό και λαχανικά. Διέθεσε όλη την περιουσία του και δημιούργησε τη «ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΑ» με Γηροκομεία, Νοσοκομεία, Ορφανοτροφεία, Ιδρύματα που βοηθούσαν τους ασθενείς και τους κατατρεγμένους… γραψε δεκάδες έργα και θεωρείται ένας από τους τρεις φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες…
– ε διέκοψε ο μικρός, κουνώντας δεξιά-αριστερά τον χοντρό Άγιο Βασίλη του. Τους ξέρω αυτούς τους Τρεις Ιεράρχες και τους « πάω» πολύ γιατί στη γιορτή τους δεν έχουμε σχολείο!
– Αυτό παιδί μου έχεις μόνο να μου πεις… συνέχισα συγκρατώντας δύσκολα τα νεύρα μου. Τόσα ωραία πράγματα που σου είπα για τον Άγιο Βασίλειο της Εκκλησίας μας, και όχι γι’ αυτόν τον ξενόφερτο παραμυθά που δήθεν έρχεται από την καμινάδα και φέρνει δώρα… Τόσα ωραία λόγια άκουσες. Δεν έχεις να πεις τίποτα;
– Τίποτα… απάντησε το παιδί αδιάφορα. Εγώ προτιμώ αυτόν τον Άγιο Βασίλη. Σου είπα, έχει χαρούμενη «φατσούλα» και είναι πολύ «τυπάς»!
Δεν ήθελα ν’ ακούσω άλλα. Χαιρέτησα βιαστικά και απομακρύνθηκα. Άλλωστε τι έφταιγε το παιδί στην επαναλαμβανόμενη -χρόνια τώρα- διαστρέβλωση και παραποίηση μιας μεγάλης Θρησκευτικής και Ιστορικής αλήθειας που έχει γίνει από κάποιους, με την ανοχή κάποιων άλλων, και όλων μας, χωρίς καμιά ντροπή, σοβαρότητα και σεβασμό για τον κορυφαίο Πατέρα της Ορθοδοξίας τον Μέγα Βασίλειο, που εν ζωή ανακηρύχθηκε ΑΓΙΟΣ. Σ’ ένα απόσπασμα του έργου του προς τους νέους, «Ο δρόμος της αρετής», διαβάζουμε:
«Ο δρόμος που οδηγεί στην ΑΡΕΤΗ, είναι στην αρχή τραχύς και δυσκολοδιάβατος. Είναι ανηφορικός και χρειάζεται πολύν ιδρώτα και κόπο. Ακόμα και να τον πλησιάσει κανείς αυτόν το δρόμο είναι δύσκολο, γιατί είναι απόκρημνος. Αλλά και αν τον πλησιάσει, δε θα φτάσει εύκολα στην κορυφή του…» και καταλήγει με την πολύτιμη συμβουλή. «…. πιδιώκοντας να γίνουμε όλοι καλοί, να μην δειλιάζουμε μπροστά στους κόπους και να μην υποχωρούμε πριν φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου».
Πιστεύω, ότι τα σοφά αυτά λόγια που είπε ο Μέγας Βασίλειος, θα έπρεπε να τα γνωρίζουν σήμερα τα παιδιά κι όχι να δένονται προκλητικά πίσω από το έλκηθρο του «κοκκινοβασίλη» για να ταξιδέψουν απροστάτευτα στην άγνοια και την ανευθυνότητα.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Ο Άγιος Βασίλειος έζησε στην Καππαδοκία και όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο, γι ‘αυτό θεωρείται στην παγκόσμια ιστορία ο εμπνευστής αλλά και πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας . Από την Ορθόδοξη Παράδοση μαθαίνουμε ότι ήταν ψηλός και αδύνατος, με μαύρα μάτια και γένια.
ΣΗΜΕΡΑ: Ο ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗΣ σήμερα, είναι μια γνωστή λαογραφική μορφή γνωστή σε μικρούς και μεγάλους διεθνώς, ως το κυρίαρχο πρόσωπο της Πρωτοχρονιάς, με την κόκκινη στολή του, τα κατάλευκα γένια, τα γυαλιά του, πάντα γελαστός και χαρούμενος με τον σάκο με τα δώρα, και επάνω σε ένα έλκηθρο που το σέρνουν όμορφα ελάφια. Ποιος όμως δημιούργησε την σημερινή εικόνα στον φιλάνθρωπο και αγαπητό Άγιο; Το 1931, γνωστή αμερικανική εταιρεία αναψυκτικών, παρουσίασε τον ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ με πρωτοχρονιάτικα δώρα τα προϊόντα της Εταιρείας στα χρώματα εκείνης. Υπεύθυνος του σχεδιασμού αυτής της διαφήμισης ήταν ο Αμερικανός σχεδιαστής Haddon Sundblon, o οποίος συνεργάστηκε για δεκαετίες με την Εταιρεία. Η διαφήμιση αυτή ήταν πολύ επιτυχής και έγινε τελικά το σήμα δημοτικότητας της, ανά τον κόσμο. Στα ελληνικά αυτή η μετατροπή στην εικόνα του Αγίου πέρασε στη δεκαετία 1950-1960, κυρίως στον αστικό πληθυσμό, από τους Έλληνες μετανάστες, που με τις ευχετήριες κάρτες τους, μας έστειλαν και τον «ΔΥΤΙΚΟ ΑΪ-ΒΑΣΊΛΗ!».
