Είναι γνωστόν τοις πάσι ότι ως λαός έχουμε τελείως πια… ξεφύγει. Αλλά όλα τα πράγματα έχουν τα όριά τους. Μπορεί να μη μας ενοχλούν περιστατικά όπως η γηπεδική βία, οι καταστροφές των εξτρεμιστικών στοιχείων των Εξαρχείων σε δημόσια περιουσία, τα Τέμπη, το Μάτι, κ.λπ.Τα ξεπερνάμε όλα αυτά «αβρόχοις ποσί». Είναι η φυσιολογική αντίδραση όλων των παχύδερμων. Γιατί μη μου πείτε ότι δεν έχετε συνειδητοποιήσει ακόμα ότι εμείς οι Έλληνες ανήκουμε σε αυτή τη συνομοταξία. Ναι φίλοι μου, είτε σας αρέσει να το ακούτε είτε όχι, παχύδερμα του… κερατά!
Σε ποια άλλη πολιτισμένη χώρα αυτού του έρημου πλανήτη που λέγεται γη θα πέρναγαν, χωρίς να ανοίξει ούτε ρουθούνι, γεγονότα όπως το Μάτι, τα Τέμπη, τα Εξάρχεια, οι καθημερινοί βιασμοί και σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών, ακόμη και βρεφών, από τους ίδιους τους γονείς και, ενδεχομένως παππούδες και λοιπούς συγγενείς, ο τραγικός εγκεφαλικός θάνατος του 3χρονου αγοριού συνεπεία των ξυλοδαρμών των στοργικών γονιών του, κ.ά. πολλά. Δεν θα αναφερθώ στα συχνά μαχαιρώματα στην 28ης Οκτωβρίου στο Μαρούσι (ακριβώς απέναντι από το βιβλιοπωλείο Ποθητός) που κατ’ επανάληψη έχουν εγκαταλειφθεί μαχαιρωμένοι νεαροί, με χαρακωμένα μάγουλα και τραύματα στο υπόλοιπο σώμα, ηλικίας 15-17 ετών, θύματα συνομιλήκων τους, που απομακρύνονται από τον τόπο του εγκλήματος με την κλασική ενδυμασία αυτής της «συνομοταξίας», δηλαδή κατάμαυρα ρούχα, πιθανόν μαύρο δερμάτινο μπουφάν εφοδιασμένο με λεπίδες στα πέτα και στρατιωτικά κουρεμένο μαλλί.
Μέχρι εδώ μπορεί κάποιος να πει: «Και τι έγινε ρε μεγάλε; Μικρό το κακό. Αφού δεν υπήρξε νεκρός, ούτε γάτα ούτε ζημιά». Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, αγαπητοί μου συμπολίτες. Δεν θα τηρήσετε αυτή τη στάση αν, αύριο, μεθαύριο, στη θέση του τραυματισμένου νεαρού είναι το παιδί σας, πράγμα που απεύχομαι. Όμως τα πράγματα χειροτερεύουν.
Την προηγούμενη ακριβώς Παρασκευή 31/1 δέχθηκε επίθεση, μέσα στο καταμεσήμερο, από 3-4 τέτοιους νεαρούς με τις γνωστές αμφιέσεις και ο Τάσος. Για όσους από εσάς δεν τον γνωρίζουν, ο Τάσος είναι ένας συμπαθέστατος «πλανόδιος» πωλητής μεταχειρισμένων βιβλίων που το πόστο του είναι έξω από τα εκδοτήρια εισιτηρίων του σταθμού ΗΣΑΠ Αμαρουσίου. Πρόκειται περί ενός συμπαθέστατου 60άρη κυρίου, υψηλότατου πνευματικού επιπέδου, ο οποίος αγαπάει αυτό που κάνει, το κάνει με μεράκι και, το κυριότερο, δεν ενοχλεί κανέναν. Εκείνη την Παρασκευή λοιπόν, του επιτέθηκαν οι εν λόγω νεαροί και εκτόξευσαν εναντίον του μια μεγάλη πέτρα που τον πέτυχε στο αριστερό πόδι και ένα γεμάτο μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό που τον βρήκε στο στήθος. Και το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι κυκλοφορεί ευρέως η φήμη ότι οι νεαροί ήταν «βαλτοί» των Ζητάδων που αράζουν καθημερινά στον σταθμό του τραίνου και που τους ενοχλούσε η παρουσία του μικροπωλητή, που πιθανόν να στερείται της σχετικής άδειας. Κατά τα άλλα, ο αξιολογότατος δήμαρχος της πόλης μας Θεόδωρος Αμπατζόγλου προανήγγειλε εντατικοποίηση των πεζή περιπολιών της αστυνομίας και πιθανή επαναφορά του Αστυνομικού Τμήματος κοντά στο κέντρο του Αμαρουσίου (πολύ σωστά, κατά την ταπεινή μου άποψη). Βέβαια γι’ αυτό το περιστατικό θα ήταν πολύ ενδιαφέροντα τα ενδεχόμενα σχόλια του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, αλλά και του ιδίου του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πάντως, τελείωνοντας το σημερινό μου άρθρο, επιθυμώ να πω ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν «Αιδώς Αργείοι». Εγώ είμαι υποχρεωμένος να αναφωνήσω «Αιδώς Νεοέλληνες».
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΙΒΑΣ
