Με αφορμή την επέτειο των δύο χρόνων από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, στις 28 Φεβρουαρίου, η Χριστιανική Δημοκρατία αναφέρεται στο δυστύχημα και στην επιρροή που αυτό είχε στην κοινωνία.
Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση της Χριστιανικής Δημοκρατίας αναφέρει τα εξής:
«Η ξέπνοη κραυγή αγωνίας «δεν έχω οξυγόνο» νεαρής επιβάτιδας που τελικά έχασε τη ζωή της στη σύγκρουση των τρένων, έγινε το σύνθημα για το πρωτόγνωρο για τις μέρες μας ξέσπασμα ως μια εκδήλωση του «ευλογημένου θυμού που έχει κατασπαρεί μέσα μας εναντίον της κακίας» κατά τον άγιο Κασσιανό το Ρωμαίο, σε πείσμα της αφασίας, της αδιαφορίας και της αναισθησίας, που καλλιεργεί συστηματικά και μεθοδευμένα η ατομοκρατούμενη κοινωνία των αυξανόμενων ανισοτήτων, της κοινωνικής αδικίας και της εκθεμελίωσης των παραδοσιακών αξιών.
Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών από το οποίο κλείνουν δύο χρόνια, δεν είναι αποτέλεσμα μόνον ενός ανθρώπινου λάθους, αλλά συνέπεια ταυτόχρονα περισσότερων αιτιών και χρόνιων παθογενειών που ταλαιπωρούν τη χώρα.
Η επικινδυνότητα των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών ήταν από πριν φανερή
Είχε καταγγελθεί επανειλημμένα και από πολλούς πριν το τραγικό δυστύχημα. Ακόμα και η ανώνυμη επιστολή προς την εισαγγελία της Ε.Ε. βάσει της οποίας έφτασε για πρώτη φορά το θέμα στη Βουλή για τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, είχε αποσταλεί νωρίτερα και επικέντρωνε στα θέματα ασφαλείας που υπήρχαν.
Η απαξίωση των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και η εκχώρησή τους στους κερδοσκόπους
Με την πολιτική λιτότητας του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου» και τις μνημονιακές δεσμεύσεις που μας υποχρεώνουν να απαξιώσουμε τις υποδομές του κοινωνικού κράτους για να «κάνουμε οικονομία» και να τις εκχωρήσουμε στους κερδοσκόπους, για να ξεχρεώσουμε. Ανάμεσά τους το 2020 καταργήθηκαν υπηρεσίες των Σιδηροδρόμων, ενώ τμήμα του (ΤΡΕΝΟΣΕ) πωλήθηκε το 2017 στην ιταλική κρατική εταιρία σιδηροδρόμων. Με τις ιδιωτικοποιήσεις, προτεραιότητα γίνεται το κέρδος του «επενδυτή» και όχι η παροχή ασφαλών και ολοκληρωμένων υπηρεσιών.
Το πελατειακό κράτος
Ο διορισμός στη νευραλγική θέση του σταθμάρχη Λάρισας ενός προσώπου χωρίς τα απαραίτητα προσόντα και την απαιτούμενη εμπειρία, μόνο και μόνο χάρη στις κομματικές γνωριμίες του.
Η διαφθορά στο δημόσιο τομέα
Η εισαγγελία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κινητοποιήθηκε μετά από άλλη ανώνυμη επιστολή ανθρώπου που γνώριζε πολλά αλλά φοβόταν να αποκαλύψει την ταυτότητά του, στην οποία περιέγραφε το παρασκήνιο των απανωτών παρατάσεων της σύμβασης 717 ως μέσο πλουτισμού των εμπλεκομένων.
Η λειτουργία της Δικαιοσύνης
Δεν τιμούν τη λειτουργία της Δικαιοσύνης στη χώρα μας:
- Το γεγονός ότι για το ίδιο αντικείμενο που κινητοποίησε την Εισαγγελία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εθνική εισαγγελική αρχή καμμία ενέργεια δεν έκανε παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες.
- Το γεγονός ότι πρόσωπα που γνώριζαν μετά λόγου γνώσεως στοιχεία που θεμελιώνουν εγκληματικές συμπεριφορές, δεν ένοιωσαν αρκετά ασφαλή ώστε να τα καταγγείλουν επώνυμα.
Κατά συνέπεια, εύλογη είναι η υπόνοια, ότι και άλλες εγκληματικές πράξεις ανθρώπων που είτε λυμαίνονται την εξουσία και τον δημόσιο πλούτο, μένουν για το λόγο αυτό κρυφές. Άλλες που είναι πασίγνωστες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπήκαν στο αρχείο.
Η διαφαινόμενη απόπειρα συγκάλυψης των συνθηκών του εγκλήματος των Τεμπών
Μετά το τραγικό δυστύχημα, σταδιακά πληθαίνουν οι ενδείξεις για οργανωμένη συγκάλυψη των συνθηκών του δυστυχήματος.
- Η δικαστική διερεύνηση καθυστερεί, με βασική αιτία σειρά άστοχων πράξεων και παραλείψεων της κρατικής μηχανής.
- Σε σχέση με τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, η κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής έσπευσε να βάλει την υπόθεση στο αρχείο, ύστερα από διαδικασία-παρωδία.
Η σκανδαλώδης υποβάθμιση των μέσων σταθερής τροχιάς στη χώρα μας
Πέρα από τις πιο πάνω πρόσφατες εξελίξεις, σκανδαλώδης παραμένει η υποβάθμιση του σιδηροδρόμου ως μέσου υπεραστικής μεταφοράς, αλλά και του τροχιοδρόμου (τραμ) ως μέσου αστικής μεταφοράς. Την Τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, η χώρα μας έχει μικρότερο σιδηροδρομικό δίκτυο από αυτό που είχε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Μετωπική σύγκρουση της κοινωνίας με την πολιτική ελίτ
Επιβάλλεται λοιπόν να αποβληθούν όλες οι κερδοσκοπικές εταιρίες από τον τομέα των κοινωφελών υπηρεσιών, επειδή η κοινή ωφέλεια είναι προτεραιότητα ασυμβίβαστη με το κέρδος. Να γίνονται δεκτές μόνο συμπληρωματικά και εφόσον οι ίδιες πραγματοποιούν επενδύσεις, βάζοντας χρήμα και ρίσκο.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ο σιδηρόδρομος και τα Τέμπη. Είναι φανερό από την έκταση που έχουν λάβει οι κινητοποιήσεις και το πλήθος του κόσμου ότι το θέμα δεν είναι μόνο τα τραίνα. Ο τίτλος της κινητοποίησης άλλωστε «Δεν έχω οξυγόνο» αφήνει πολλά να εννοηθούν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι φανερό και από τις πρόσφατες εκλογές, είναι μια κυβέρνηση φανερής μειοψηφίας, που κυβερνά όχι με την ψήφο του ελληνικού λαού αλλά λόγω της φανερής έλλειψης πολιτικής εκπροσώπησής του. Η αντιπολίτευση, αν μπορεί κανείς να ονομάσει έτσι το σκορποχώρι του ΣΥΡΙΖΑ ή το παραπληρωματικό της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, είναι ανύπαρκτη. Και σε κάθε περίπτωση αδυνατεί να εκφράσει τη λαϊκή πολιτική ασφυξία. Η δεξιά της ΝΔ αντιπολίτευση, κραδαίνοντας εν πολλοίς σημαίες ευκαιρίας και ξαναζεσταίνοντας πολυκαιρισμένα φαγιά από το παρελθόν, το ενίοτε σκοτεινό, επίσης δεν μπορεί να στεγάσει αυτό το λαϊκό αίσθημα. Πάει καιρός που τα συστημικά ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους, από Μνημονίων και Πανδημίας, έχουν γίνει σκυλάκι σαλονιού, δίπλα στο τζάκι του Μαξίμου.
Η ασφυξία, λοιπόν, την πολιτικής έκφρασης είναι ολοφάνερη. Και η μετωπική σύγκρουση της κοινωνίας με την πολιτική ελίτ έχει πλέον ακουστεί παντού. Η ηγεσία της χώρας υπολείπεται του λαού της.
Το ζητούμενο πάντως κραυγάζει με τη φωνή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών:
Χρείαν έχομεν πολιτικής και αληθινών πολιτικών ηγετών! Κι ακόμα πιο φωναχτά: Χρειαζόμαστε κυβέρνηση που θα καθοδηγεί και δεν θα μπερδεύει στοιχεία, έρευνα, δικαιοσύνη, νιάτα, δημιουργικότητα και φρόνημα του ελληνικού λαού».
