Ο Τζιν Χάκμαν (κατά κόσμον: Eugene Allen Hackman) γεννήθηκε στο Σαν Μπερναρντίνο (Καλιφόρνια) το 1930 και πέθανε στο Σάντα Φε στις 26 Φεβρουαρίου 2025. Οι γονείς του ήταν ο Γιουτζίν Έζρα Χάκμαν και η Λάιντα Γκρέι και είχε έναν αδελφό τον Ρίτσαρντ. Έζησε τα εφηβικά του χρόνια στο Στορμ Λέικ της Αϊόβα και σε ηλικία 16 χρονών, άφησε το σπίτι του για να καταταγεί στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ, όπου υπηρέτησε για 4 χρόνια. Μετά την απόλυσή του, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου εργαζόταν σε μικροδουλειές για να βγάλει τα προς το ζην. Το 1956, μετακόμισε στην Καλιφόρνια και προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Διδάχτηκε υποκριτική στη σχολή του θεάτρου της Πασαντίνα, όπου γνωρίστηκε και έγινε φίλος με τον ηθοποιό Ντάστιν Χόφμαν
Το 1964 ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεατρική παράσταση «Any Tuesday». Η συμμετοχή του σε αυτήν του άνοιξε τις πόρτες για κινηματογραφική καριέρα. Έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία «Λίλιθ» (Lilith, 1964), ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεοπτική σειρά «The Invaders» και έγινε γνωστός με την εμφάνισή του στην ταινία «Μπόνι και Κλάιντ» (Bonnie & Clyde, 1967 – βλ. φωτογραφία από το Getty Images).
Το 1969 εμφανίστηκε στην ταινία «Οι δαίμονες των ουρανών» (A Gypsy Moths), καθώς και στην ταινία «Ο πρωταθλητής του ιλίγγου» (Downhill Racer) και λίγο αργότερα κέρδισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου στην ταινία «Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου» (I Never Sang for My Father, 1970), ενώ η καταξίωση ήρθε το 1971 με τo Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως αστυνομικός Τζίμι -Ποπάι- Ντόιλ στην ταινία του Γουίλιαμ Φρίντκιν «Ο άνθρωπος από τη Γαλλία» (The French Connection).
Το 1972 πρωταγωνίστησε στην ταινία-καταστροφής «Η περιπέτεια του Ποσειδώνα» (The Poseidon Adventure, 1972) και το 1974 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο ψυχολογικό δράμα του Φ.Φ. Κόπολα «Η συνομιλία» (The Conversation). Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε σε έναν από τους διασημότερους κωμικούς του ρόλους, ως τυφλός ερημίτης, στην ταινία του Μελ Μπρουκς «Φρανκενστάιν Τζούνιορ» (Young Frankenstein, 1974).
To 1975 εμφανίστηκε στο σίκουελ «Ο άνθρωπος από τη Γαλλία Νο2» (The French Connection II, 1975), του Τζον Φράνκενχαϊμερ και εμφανίστηκε επίσης στο γουέστερν «Οι αλύγιστοι» (Bite the Bullet, 1975) καθώς και στο θρίλερ «Επτά αινίγματα για τον ντετέκτιβ Χάρι» (Night Moves).
Το 1977 έπαιξε στην επική ταινία του Ρίτσαρντ Ατένμπορο «Η γέφυρα του Άρνεμ» (A Bridge Too Far), ενώ την επόμενη χρονιά ανέλαβε το ρόλο του Λεξ Λούθορ στον «Σούπερμαν» (Superman: The Movie), ρόλο που επανέλαβε στα sequel του 1980 και 1987.
Το 1988 έτυχε δεύτερης υποψηφιότητας για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου στην αντιρατσιστική ταινία του Άλαν Πάρκερ «Ο Μισσισσιπής καίγεται» (Mississipi Burning) κι είχε επίσης έναν αξιομνημόνευτο ρόλο στην ταινία «Αδιέξοδο» (No Way Out).
Συνέχισε με ταινίες όπως: «Οι κόκκινοι» (Reds, 1981), «Αποστολή στη Νικαράγουα» (Under Fire, 1983), «Πάθος για το μπάσκετ» (Hoosers, 1986), «Η γοητεία της εξουσίας» (Power) και «Φλερτάροντας τη ζωή» (Postcards from the Edge, 1990).
Το 1992 υποδύθηκε το ρόλο ενός σαδιστή σερίφη, στο γουέστερν του Κλιντ Ίστγουντ «Οι ασυγχώρητοι» (Unforgiven), που του χάρισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού και συνέχισε με τις ταινίες «Η φίρμα» (The Firm, 1993) βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζον Γκρίσαμ, «Πιάστε τον κοντό» (Get Shorty, 1995), «Γρήγορη και θανάσιμη» (The Quick and the Dead, 1995) πλάι στην Σάρον Στόουν και στο «Κρίμσον Τάιντ» (Crimson Tide, 1995).
Το 1996 εμφανίστηκε στην ταινία «Ο θάλαμος» (The Chamber), επίσης βασισμένη σε μυθιστόρημα του Γκρίσαμ. Εμφανίστηκε επίσης στο ρόλο ενός συντηρητικού γερουσιαστή στο remake της ταινίας «Το κλουβί με τις τρελές» (La Cage aux Folles, 1978), που προβλήθηκε με τίτλο «Φτερά και Πούπουλα» (The Birdcage) ενώ το 1997 ανέλαβε το ρόλο του προέδρου των ΗΠΑ στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ «Απόλυτη δύναμη» (Absolute Power).
Ακολούθησε η ταινία μυστηρίου του Ντέιβιντ Μάμετ «Το κόλπο» (The Heist, 2001), καθώς επίσης και η κωμωδία «Καρδιοκατακτητές» (Heartbreakers, 2001 )και η ταινία «Οικογένεια Τενενμπάουμ» (The Royal Tenenbaums, 2001), όπου υποδυόταν τον εκκεντρικό πατέρα μιας παράξενης οικογένειας και κέρδισε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα ή Μιούζικαλ.
Το 2003 συμπρωταγωνίστησε με τον Ντάστιν Χόφμαν στην ταινία «Οι ένορκοι» (Runaway Jury) και την ίδια χρονιά βραβεύτηκε με βραβείο Σέσιλ Μπι ΝτεΜιλ για τη συνολική προσφορά του στο χώρο της 7ης Τέχνης, ενώ το 2004 έκανε την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία «Όλοι οι άνθρωποι του δημάρχου» (Welcome to Mooseport).
