Η διευθύντρια του 1ου Πειραματικού Λυκείου Αμαρουσίου που φέτος συμπληρώνει έναν αιώνα λειτουργίας μιλά στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για τις εκδηλώσεις που προγραμματίζονται γι’ αυτή την επέτειο με παράλληλη καταγραφή της ιστορίας του σχολείου. Παράλληλα αναδεικνύει τα προβλήματα υποδομών που αντιμετωπίζει το σχολικό συγκρότημα
Έχει συμπληρωθεί 1,5 χρόνος από τη στιγμή που το 1ο Λύκειο Αμαρουσίου μετατράπηκε σε Πειραματικό. Φέτος το σχολικό συγκρότημα επί της Λεωφ. Κηφισιάς κλείνει 100 χρόνια από την ίδρυσή του, αποτελώντας ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για την πόλη και τα βόρεια προάστια, κάτι που ανέδειξε και η πρόσφατη εκδήλωση τιμής και βράβευσης παλαιών διευθυντών, στην οποία παραβρέθηκε η ΑΜΑΡΥΣΙΑ.
Με αφορμή αυτή την κομβική χρονιά, συνομιλήσαμε με τη διευθύντρια του Πειραματικού κυρία Βασιλική Δεριζιώτη, θέλοντας να μάθουμε με ποιον τρόπο θα τιμηθεί περαιτέρω η ιστορική αυτή επέτειος, καθώς ξεκινά μια σειρά δράσεων και εκδηλώσεων που σχεδιάζει το σχολείο, με αποκορύφωμα την τελετή αποφοίτησης των μαθητών της Γ’ Λυκείου τον ερχόμενο Ιούνιο, δηλαδή της «φουρνιάς» των 100 χρόνων του.
Από την κουβέντα μας, ωστόσο, προέκυψαν πολλά και ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα, καθώς η Β. Δεριζιώτη διατυπώνει σαφή παράπονα προς τον Δήμο Αμαρουσίου για την αντιμετώπιση του σχολείου, από τον μη χαρακτηρισμό του ως διατηρητέο έως τα τεχνικά προβλήματα που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει στις υποδομές του. Απευθύνει, μάλιστα, ανοιχτό κάλεσμα για ιδιωτικές χορηγίες από όσους ενδιαφέρονται να βοηθήσουν, προκειμένου να δοθούν λύσεις.
Συνέντευξη: Γιάννης Μπεθάνης
Κυρία Δεριζιώτη, φέτος συμπληρώνονται τα 100 χρόνια ιστορίας του σχολείου το οποίο διευθύνετε. Πώς θα τιμήσετε αυτή την ιστορική επέτειο;
Πράγματι, φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του σχολείου μας και ήδη πραγματοποιούμε εκδηλώσεις όπως αυτή στην οποία τιμήσαμε τους παλιούς διευθυντές/καθηγητές και είχαμε την εξαιρετική ομιλία του Μαρουσιώτη καθηγητή Πανεπιστημίου Γιώργου Πάλλη για την ιστορική πορεία του σχολείου, την οποία άλλωστε η ΑΜΑΡΥΣΙΑ κάλυψε δημοσιογραφικά. Κάναμε την έναρξη της προσπάθειας αυτής και αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να μαζέψουμε υλικό ώστε να συνθέσουμε και να αποτυπώσουμε αυτή την ιστορία, ενώ οι μαθητές μας συμμετέχουν με τις ιδέες τους, όπως για παράδειγμα με τη δημιουργία μιας αφίσας που θα αναφέρεται στον έναν αιώνα λειτουργίας μας. Επίσης, θα διοργανώσουμε μια μεγάλη εκδήλωση στις 11 Ιουνίου, η οποία θα είναι η τελετή αποφοίτησης των μαθητών μας της Γ’ Λυκείου, ενώ σκεφτόμαστε να φτιάξουμε κάποιο λεύκωμα. Γι’ αυτόν τον σκοπό συγκεντρώνουμε φωτογραφικό υλικό, υπάρχει επίσης ένας όμιλος μαθητών που έχουν αποφοιτήσει από το σχολείο μας που έχουμε ζητήσει τη βοήθειά του, τόσο ως προς το υλικό που μπορεί να έχουν όσο και ως προς την καταγραφή των εμπειριών τους από τα μαθητικά τους χρόνια. Στην ιστοσελίδα του σχολείου μας έχουμε μια φόρμουλα, όπου όποιοι θέλουν να στείλουν υλικό, είτε φωτογραφίες από τους ίδιους, τις οικογένειές τους παλαιότερα, είτε να γράψουν εμπειρίες τους από τα χρόνια φοίτησής τους ως παρακαταθήκη στην ιστορία του σχολείου.
Όπως γνωρίζουμε, λόγω της μακράς πορείας του στον χρόνο, το σχολείο διαθέτει και πολύ ενδιαφέροντα αρχεία…
Έτσι είναι, κάθε σχολείο έχει ένα αρχείο που τηρεί. Κι εμείς διαθέτουμε ένα πλούσιο ιστορικό αρχείο, στο οποίο π.χ. είναι καταγεγραμμένα ακόμη και τα επαγγέλματα των κατοίκων που αποφοίτησαν εκείνα τα χρόνια, τα οποία δείχνουν μια ανθρωπογεωγραφία των διαφόρων εποχών. Επαγγέλματα που σήμερα δεν υπάρχουν και δείχνουν την ταυτότητα του Αμαρουσίου και θα πρέπει ασφαλώς να το αναδείξουμε. Το σχολείο φαίνεται ακόμη και σε παλιές ελληνικές ταινίες π.χ. με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ανατρέξαμε και σε αυτές τις ταινίες για να βρούμε υλικό. Ο κόσμος γνωρίζει την ιστορία του, οι Μαρουσιώτες σίγουρα.
Με όλα αυτά προσπαθούμε να αναδείξουμε ότι το σχολείο είναι σημείο αναφοράς και για το Μαρούσι και για τα βόρεια προάστια. Πιστεύουμε ότι με τη συμβολή των ΜΜΕ -και σας ευχαριστούμε για το βήμα που μας δίνετε- θα μπορέσουμε να αναδείξουμε αυτή τη μεγάλη ιστορία που φέρει το 1ο Πειραματικό Λύκειο Αμαρουσίου.
Σε μια σημαντική συγκυρία για το σχολείο το οποίο διευθύνετε, αναλάβατε καθήκοντα στην πρώτη του χρονιά ως Πειραματικό πριν 1,5 χρόνο και φέτος κλείνει έναν αιώνα από την ίδρυσή του. Βρίσκεστε δηλαδή σε ένα «σταυροδρόμι» μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Ποια είναι η εικόνα του σχολείου σήμερα;
Όταν ανέλαβα βρήκα ένα σχολείο που είχε ακόμη πίνακες με κιμωλία. Άμεσα φροντίσαμε να τοποθετηθούν λευκοί πίνακες, υπολογιστές, διαδραστικοί πίνακες κ.ά. και πρέπει να ευχαριστήσω την Πολιτεία και το Υπουργείο Παιδείας που μερίμνησε για να υλοποιηθούν όλα αυτά, τα οποία ασφαλώς δίνουν προστιθέμενη αξία στην καθημερινότητα και την εκπαιδευτική διαδικασία μαθητών και καθηγητών. Πλέον οι μαθητές έχουν εξοικειωθεί με την ψηφιακή τεχνολογία όπως και οι καθηγητές βεβαίως και βλέπουμε σε πολλές περιπτώσεις να βοηθούν τους γονείς τους στις καθημερινές ψηφιακές συναλλαγές τους.
Ξέρετε, είμαστε τυχεροί που ζούμε στην Ελλάδα και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχουμε μια δημόσια διοίκηση που ετοιμάζει τους αυριανούς πολίτες που θα λαμπρύνουν με την παρουσία και το έργο τους όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Διότι μιλάμε μεν και προβληματιζόμαστε για το brain drain, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλοί από αυτούς που πηγαίνουν στο εξωτερικό και διαπρέπουν, στα ελληνικά σχολεία, πήγαν και μάλιστα σε πολύ μεγάλο ποσοστό στα δημόσια σχολεία. Και το 1ο Πειραματικό Λύκειο Αμαρουσίου είναι αμιγώς δημόσιο σχολείο από την ίδρυσή του έως και σήμερα.
Είναι επαρκώς στελεχωμένο το σχολείο σας;
Όταν ήρθα εδώ, το 1ο Λύκειο Αμαρουσίου ήταν ήδη χαρακτηρισμένο ως Πειραματικό. Είναι επαρκώς στελεχωμένο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι καθηγητές πρέπει να κάνουν αίτηση για να έρθουν με βάση τα προσόντα τους (μεταπτυχιακά, διδακτορικά, συνέντευξη, μοριοδότηση). Και αρχικά δεν υπήρχε ενδιαφέρον.
Για ποιον λόγο εκτιμάτε;
Αυτό μπορεί να οφείλεται στην εικόνα που είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή το σχολείο ή ότι επειδή πλέον είναι Πειραματικό, μπορεί για κάποιους αυτό να είναι αποθαρρυντικό επειδή οι απαιτήσεις και από την Πολιτεία, αλλά και από τους γονείς και τους μαθητές, είναι υψηλές. Βλέπετε, όταν μετά από κλήρωση έρχονται στο σχολείο μας παιδιά από διάφορες περιοχές της Αττικής, με καθημερινές μετακινήσεις χρονοβόρες και κουραστικές, τότε όπως όλοι καταλαβαίνουμε, οι προσδοκίες όλων είναι υψηλές. Και με τα νέα προγράμματα σπουδών, με τις δράσεις του ενεργού πολίτη που έχουν μπει στο σχολείο, με την Τράπεζα Θεμάτων που δίνει ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη στους καθηγητές για να βγει σωστά η ύλη, αλλά και τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, δημιουργούνται πολλές απαιτήσεις για τους καθηγητές, οι οποίες την ίδια στιγμή, να το πούμε κι αυτό, δεν συνάδουν με τις αμοιβές τους, καθιστώντας το τοπίο στα Πειραματικά όχι ιδιαίτερα ελκυστικό.
Πώς είναι η συνεργασία σας με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Β’ Αθήνας;
Η συνεργασία μου με την αρμόδια Διεύθυνση είναι πολύ καλή· μας στηρίζουν κι αυτό φάνηκε από την εκδήλωση για την «Ημέρα του Καθηγητή» στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών, όπου είχαμε την παρουσία του διευθυντή Ανδρέα Αλεξανδρή μαζί με εκπροσώπους από την Περιφέρεια Αττικής και τον Δήμο Αμαρουσίου δια της αντιδημάρχου Παιδείας Ελένης Λέκκα. Σε αυτό το σημείο, όμως, θα ήθελα να διατυπώσω τα… παράπονά μου από τον Δήμο.
Σας ακούω λοιπόν…
Το κράτος δίνει κάποια κονδύλια αποκλειστικά για τα σχολεία, άρα εκεί πρέπει να διατεθούν. Αν και στην περίπτωσή μας ο Δήμος είναι πολύ συνεπής στην Πάγια Εντολή που δίνει στο σχολείο -και ευχαριστούμε γι’ αυτό τους αρμόδιους- σε ό,τι αφορά στην Τεχνική Υπηρεσία όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρέπει να καταλάβει ο Δήμος ότι σε αυτόν τον τομέα, των υποδομών, ο διευθυντής δεν έχει καμία αρμοδιότητα και πρέπει να απευθύνεται στον Δήμο για οποιοδήποτε τεχνικό πρόβλημα υπάρχει.
Όταν ανέλαβα πριν 1,5 χρόνο, το σχολείο μόλις 1-2 ημέρες πριν τον αγιασμό ήταν γιαπί, λόγω των καλοκαιρινών εργασιών ενεργειακής αναβάθμισης. Ήμασταν όλο το καλοκαίρι σε επικοινωνία ώστε να μπορέσει να ανοίξει απρόσκοπτα. Τα μπάζα τα πήραν μόλις μια ημέρα πριν τον αγιασμό από το προαύλιο για να μπορέσουμε να ανοίξουμε. Δύο ημέρες πριν μάλιστα είχε πλημμυρίσει το σχολείο, έμπαιναν νερά με μεγάλη ροή από την κεντρική σκάλα. Και μάλλον λόγω αυτών των προβλημάτων στον αγιασμό, όπου είθισται να εμφανίζονται εκπρόσωποι του Δήμου, δεν ήρθε κανείς…
Ο αντίλογος σε αυτό το κομμάτι από τη δημοτική Αρχή σε αδρές γραμμές είναι ότι η κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών δυσκόλεψε τις διαδικασίες και έπρεπε να υπογραφεί συμφωνία-πλαίσιο με ιδιώτη εργολάβο προκειμένου να ξεκινήσουν, κατά προτεραιότητα, εργασίες συντήρησης και ανακαίνισης σε σχολικές μονάδες.
Το ότι δεν υπάρχουν πλέον οι Σχολικές Επιτροπές δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διατεθούν τα χρήματα. Ένας τόσο πλούσιος Δήμος όσο το Μαρούσι, με τόσα εμπορικά κέντρα, καταστήματα και κατοίκους, δεν μπορεί να λέει ότι δεν έχει έσοδα. Το αν τα διαχειρίζεται περισσότερο για την εξωστρέφεια των δράσεών του αντί για έργα, αυτό είναι δική του πολιτική επιλογή. Ας τα δώσουν στους διευθυντές να τα χειριστούν και μετά μπορεί να κριθεί στην πράξη αυτή η αλλαγή. Εδώ και 1,5 χρόνο, με ολοκληρωμένο πλέον το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης, προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά και τις κακοτεχνίες.
Είναι πολλές αυτές;
Το αρχικό κτήριο είναι πέτρινο, καθώς το σχολείο ιδρύθηκε και κτίστηκε το 1925. Και ενώ θα έπρεπε να κηρυχθεί ως διατηρητέο, προς έκπληξή μου είδα ότι στην πρόσφατη έκδοση του Δήμου Αμαρουσίου για τα διατηρητέα-ιστορικά κτίσματα της πόλης, δεν έχει συμπεριληφθεί. Προφανώς επειδή δεν έχει κριθεί ως διατηρητέο. Όμως αυτό είναι ευθύνη και αρμοδιότητα του Δήμου να το κάνει. Ένα σχολείο που είναι από τα πρώτα που ιδρύθηκαν στο νέο ελληνικό κράτος, ως Γυμνάσια τότε. Και είναι απορίας άξιο γιατί αυτή η ιστορία δεν αναδεικνύεται. Ας το βρουν οι υπεύθυνοι. Ο Δήμος, πάντως, δεν την έχει αναδείξει δυστυχώς… Αυτά λοιπόν πρέπει να αναδειχθούν όπως τους αρμόζει. Θα θέλαμε λοιπόν και την ιδιωτική πρωτοβουλία να βοηθήσει. Αναζητούμε χορηγίες και χορηγούς και θέλουμε να απευθύνουμε κάλεσμα μέσα από το βήμα που μας δίνετε, προκειμένου να αναδείξουμε το σχολείο και την ιστορία του.
Έχετε μεταφέρει τα παράπονά σας αυτά στη δημοτική Αρχή;
Βεβαίως, διότι είχαμε και μια συνάντηση στην αρχή της χρονιάς για θέματα οικονομικής διαχείρισης και ζητήσαμε από τον δήμαρχο και τους αρμόδιους αντιδημάρχους τη βοήθειά τους. Μάλιστα ο δήμαρχος μάς είπε ότι και ο ίδιος είναι απόφοιτος του σχολείου μας, όμως δεν βλέπουμε κάτι. Ελπίζουμε βέβαια να δούμε κάτι έμπρακτα στη συνέχεια.
Ποια είναι τα βασικά σας αιτήματα;
Το σχολείο έχει να βαφτεί 13 χρόνια! Και η Υγειονομική Υπηρεσία της Περιφέρειας έχει έρθει και έχει καταγράψει ότι το κτήριο χρειάζεται ελαιοχρωματισμό και για λόγους υγιεινής. Επίσης, λόγω των προβλημάτων, της εισροής υδάτων, των φθορών που έγιναν κατά τη διαδικασία της ενεργειακής αναβάθμισης εσωτερικά του κτηρίου, σε προφορική του απάντηση στα γραπτά αιτήματά μας, ο Δήμος αναφέρει ότι υπάρχουν πολλά σχολεία στην πόλη που χρήζουν παρεμβάσεων. Εδώ, όμως, έχουμε ένα μεγάλο σχολικό συγκρότημα που συστεγάζει Γυμνάσιο και Λύκειο. Προαυλιζόμαστε στον ίδιο χώρο, έχουμε ένα κλειστό χώρο που είναι ταυτόχρονα και γυμναστήριο και αίθουσα τελετών και αίθουσα συγκέντρωσης και των δύο σχολείων. Κατά συνέπεια, αν πρέπει να γίνει κάτι ταυτόχρονα, δεν χωράμε. Άλλος χώρος δεν υπάρχει. Αυτό ο Δήμος δεν το έχει σκεφτεί και δεν έχει μεριμνήσει.
Αντισεισμικός έλεγχος έχει γίνει στο σχολικό συγκρότημα;
Αν δείτε τα παλαιά σχέδια, ο χώρος πολλαπλών χρήσεων όταν χτίστηκε και ως τις αρχές της δεκαετίας του ’80 χρησιμοποιήθηκε ως σκεπαστός από πάνω, αλλά περιμετρικά ήταν ανοιχτός από τρεις πλευρές. Αυτό το κτίσμα αποτέλεσε τη βάση ανέγερσης του Γυμνασίου από πάνω του και δεν ξέρω αν πληροί τις προϋποθέσεις. Αντισεισμικό έλεγχο δεν έχουμε καταγράψει, εμείς ζητούμε να γίνει, ως μη οφείλουμε, αφού η ευθύνη για τα κτήρια είναι του Δήμου. Πρέπει να βρεθεί χώρος ώστε όταν βρέχει να μπορούν όλοι οι μαθητές να κάνουν γυμναστική. Και από τα δύο σχολεία. Ξέρουμε ότι υπάρχουν άλλα σχολεία στην πόλη που διαθέτουν ξεχωριστό αμφιθέατρο και ξεχωριστό γυμναστήριο και κάποια από αυτά δεν συστεγάζονται κιόλας. Άλλα διαθέτουν πολυχώρους… Σκεφτείτε ότι δεν διαθέτουμε καν βιβλιοθήκη στο σχολείο!
Εννοείτε ότι δεν υπάρχει αίθουσα που να είναι προσβάσιμη για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς;
Υπήρχε ένας χώρος που είχε αποθηκευτική χρήση δίχως παράθυρα, όπου μέσα εκεί, βρίσκονταν διάσπαρτα βιβλία λογοτεχνικά και ιστορικά. Μπορούσες να βρεις τέτοια βιβλία, ακόμη και σε αίθουσες και γραφεία καθηγητών. Μιλάμε για βιβλία που έχουν ιστορική αξία, καθώς κάποια από αυτά έχουν τυπωθεί ακόμη και στο 1900. Έχουμε το αρχείο μας, που σε προηγούμενη διεύθυνση του σχολείου δόθηκαν χρήματα για να γίνει μια βιβλιοθεσία του, μαζί με τους παλαιούς τίτλους, που ήταν σημαντική πρωτοβουλία, Όμως αυτά πρέπει να μπουν σε έναν χώρο που θα είναι προσβάσιμος σε μαθητές και καθηγητές για μελέτη, αλλά και για έρευνα, λόγω της ιστορικότητας των αρχείων. Να φτιάξουμε μια βιβλιοθήκη αντάξια τόσο της ιστορίας του όσο και του χαρακτήρα του ως Πειραματικό. Έχω κάνει τις ενέργειες που μου επιτρέπονται προς την ΚτΥπ Α.Ε. από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα, προκειμένου να πάρουμε κάποιες βιβλιοθήκες, ακόμη όμως δεν έχουμε δει ανταπόκριση στο αίτημά μας. Προφορικά μας είπαν ότι είναι και δύσκολο να δοθούν χρήματα.
Το πολεοδομικό καθεστώς του σχολείου προβλέπει χώρους για γυμναστήριο και βιβλιοθήκη; Υπάρχουν τέτοιοι χώροι ή πρέπει να χτιστούν;
Κατ’ αρχάς για τη βιβλιοθήκη, εμείς έχουμε μια μεγάλη αίθουσα που μπορούμε να τη διαμορφώσουμε. Το υπάρχον κτήριο για γυμναστήριο θα μπορούσαμε να του δώσουμε μια από τις υφιστάμενες χρήσεις του, να το προσαρμόσουμε σε αυτή κατάλληλα, καθώς με δύο χρήσεις, η μια λειτουργεί σε βάρος της άλλης. Θα πρέπει επομένως να αποφασιστεί να φτιαχτεί ένας νέος χώρος, κλειστός, ως γυμναστήριο, προκειμένου να μπορούν και τα δύο σχολεία να εξυπηρετούνται.
Από πλευράς ασφάλειας, ποια είναι η κατάσταση στο σχολείο;
Σε θέματα ασφάλειας ευχαριστούμε πολύ τον Δήμο Αμαρουσίου για την τοποθέτηση συναγερμού στο σχολείο μας και θεωρούμε ότι είναι θωρακισμένο από αυτή την άποψη. Όμως επειδή βρίσκεται πάνω στη Λεωφόρο Κηφισιάς, αντιμετωπίζουμε θέματα παράνομης πρόσβασης στο εσωτερικό. Το σχολείο Σαββατοκύριακο και απογεύματα γίνεται τόπος συναντήσεων, τα κάγκελα όπως βλέπετε είναι χαμηλά, εισέρχονται ακόμη και 100 άτομα σε ορισμένες περιπτώσεις όπως έχω πληροφορηθεί. Ευτυχώς δεν έχουν προχωρήσει σε βανδαλισμούς σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους. Περισσότερο συγκεντρώνονται στο προαύλιο, κάτι σαν σε πλατεία ας πούμε. Όμως, αν θέλουμε να λειτουργεί και με αυτόν τον τρόπο το σχολείο, μιας κι αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ιστό της πόλης, θα έπρεπε να υπάρχει φύλακας. Σύμφωνα με πρόσφατη υπουργική απόφαση, κάποια σχολεία μπορούν να είναι ανοιχτά Σαββατοκύριακα και απογεύματα. Εμείς δεν είμαστε μέσα σε αυτά, ωστόσο θεωρούμε ότι θα έπρεπε να τοποθετηθούν φύλακες και στο σχολείο μας και το έχουμε θέσει στον Δήμο μαζί με τα άλλα αιτήματά μας.
Επίσης, λόγω της θέσης του επί της Λεωφόρου Κηφισιάς θα έπρεπε να τοποθετηθούν ενδεχομένως και ηχοπετάσματα. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλο σχολείο που να βρίσκεται ακριβώς δίπλα από έναν τόσο πολυσύχναστο οδικό άξονα. Ειδικά τους μήνες που τα παράθυρα είναι ανοιχτά, υπάρχει έντονο βουητό που ασφαλώς κάνει δυσκολότερο το έργο και το δικό μας και στο Γυμνάσιο που βρίσκεται αντικρυστά από τη λεωφόρο.
Από όλα τα παραπάνω, όπως καταλαβαίνετε το σχολείο μας έχει παραμεληθεί. Και δεν του αρμόζει για τα 100 χρόνια ιστορίας του, αλλά και ως ένα απλό σχολείο. Και δεν γνωρίζω γιατί συμβαίνει αυτό. Η Πολιτεία, το Υπουργείο, μας έχουν εφοδιάσει επαρκώς. Όμως το κτηριακό ζήτημα και η ιστορική ανάδειξη του σχολείου είναι πράγματα που θα έπρεπε ο Δήμος να μεριμνά.
