Γράφει οΟ Γκαίτε είναι ένας από τους πιο στιβαρούς γίγαντες της ανθρωπότητας. Ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος και φιλόσοφος. Εκείνο που αποτέλεσε τον μπούσουλα της ζωής του ήταν ο ελληνικός πολιτισμός, γι’ αυτό και έλεγε, «μόνον οι Έλληνες γεννιούνται πολιτισμένοι».
Δεν έλεγε μόνον αυτό, έλεγε κι άλλα όπως: «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό µέσα στη νύχτα». Πέρα από αυτό αναφερόταν επίσης σε ό,τι πιο εγκωμιαστικό για την ελληνική φυλή. Συνέχιζε να λέει συχνά «ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη». Θεωρούσε πως η ευγένεια, η σκέψη και γενικά ο πολιτισμός είναι όλα εγκλωβισμένα μέσα στην ελληνική ιστορία και στην σκέψη των Ελλήνων. Θαύμαζε και μελετούσε τον Αριστοτέλη, τον Όμηρο και τους μεγάλους τραγικούς μας, ιδιαίτερα ασχολούνταν με τον τραγικό Σοφοκλή! Πολύ συχνά επαναλάμβανε: «Απ’ όλους τους λαούς, οι Έλληνες ονειρεύτηκαν το όνειρο της ζωής με τον πιο όμορφο τρόπο».
Έτσι ακριβώς έγινε και υπήρχε πραγματικός λόγος. Οι Έλληνες, αυτή η μοναδική φυλή, έζησε στις ακτές της Θεσσαλίας και της Ιωνίας, ξύπνησε στις υπόροιες της Οίτης και του Μαίναλου, αντίκρισε με τα δικά του μάτια το μοναδικό γαλάζιο του Αιγαίου και του ουρανού της Κρήτης. Λούστηκε στα νερά του ταχύβοου Σπερχειού και του ήρεμου Αλφειού κοντά στην μαγική Ολυμπία, δίπλα στο ξηρό κλίμα της Αρκαδίας (Arcade klima το χαρακτηρίζουν οι γιατροί όλου του κόσμου και το συστήνουν για το σύνολο των ανθρώπινων ..παθήσεων).
Ήξερε καλά πού πάταγε ο Γκαίτε όταν ξεστόμιζε από το στόμα του όλους αυτούς του διθυράμβους για το ανθρώπινο ελληνικό τελειούργημα. Ο Σωκράτης διατυπώνει το περίφημο «γνώθι σ’ αυτόν» και ο Γκαίτε το ενστερνίζεται και μετατρέπει την εσωτερική συνείδηση ως παράδειγμα της αλήθειας και της απόφασης.
Η κάθε στιγμή της καθημερινότητας του Γκαίτε στηριζόταν σε ελληνική σκέψη και εσωτερική διεργασία. Παρόμοια πορεία υπήρξε αργότερα και από τον μεγάλο διανοητή Nίτσε, ο οποίος έλεγε για τους Έλληνες παρόμοιους επαίνους, ίσως και μεγαλύτερους.
Οι άνθρωποι συνεχίζουν να νοιώθουν ντροπή και μίσος μπροστά στους Έλληνες. Σε κάθε περίοδο της ζωής του προσπάθησε o ευρωπαϊκός πολιτισμός να απελευθερώσει τα δεσμά του από τους ηνίοχους Έλληνες. Έτσι μαρτυρούν υπέρ των Ελλήνων οι μεγαλύτεροι διανοητές της Δύσης, προσπαθώντας κι αυτοί οι ίδιοι να μοιάσουν στον Αισχύλο, τον Σωκράτη, τον Δημόκριτο και τους άλλους φωτοδότες του τρίτου σε απόσταση από τον ήλιο πλανήτη με την ελληνική ονομασία Γη.
Κάπου εκεί έξω υπάρχουν και οι άλλοι ελληνικοί πλανήτες με τα ονόματα, Άρης, Κρόνος, Αφροδίτη. Δίας, Διώνη, Αμάλθεια, Ερμής και άλλοι.
