Γράφει η
Ελένη
Κονιαρέλλη – Σιακή
Παράξενος ο φετινός Χειμώνας και δε λέει να φύγει. Παίζει μαζί μας και κρατώντας στο χέρι ένα θερμόμετρο, για 2-3 ημέρες το ανεβάζει αρκετά ψηλά και για τις επόμενες το κατεβάζει χαμηλά, απρόβλεπτα χαμηλά, πετώντας και μικρές σταγόνες βροχής σαν χιονόνερο, ακόμα και μέσα στην πόλη, λες και θέλει να μας ξαναγυρίσει πίσω στον Δεκέμβρη.
Όμως εμείς, ό,τι και να κάνει, άλλα νιώθουμε. Και με το κρύο, η ανασαμιά της Άνοιξης μας χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο, και τα μικρά κίτρινα αγριολούλουδα που ξεπετάχτηκαν βρεγμένα στις άκρες του πεζοδρομίου και ανάμεσα στις πέτρες, μας κλείνουν ενθαρρυντικά το μάτι ! Και είναι γεγονός. Ό,τι και να μας κάνει ακόμα ο Χειμώνας… η Άνοιξη ήρθε! Καιρός να μιλήσουμε και γι’ αυτήν σαν να τη γνωρίζουμε φέτος για πρώτη φορά.
Η Άνοιξη είναι η εποχή που ανθίζουν τα λουλούδια και αρχίζουν να ωριμάζουν και οι καρποί στα δέντρα. Οι Αρχαίοι Έλληνες την έλεγαν και εποχή της «ανθοφορίας». Τα μάτια σου, όπου και να τα στρέψεις, θα δεις όλα τα χρώματα των λουλουδιών αγκαλιασμένα σ’ έναν παράξενο χορό που τον σέρνουν οι πεταλούδες στο χρυσό φως του ήλιου, ενώ τα γλυκά τιτιβίσματα των πουλιών, ξυπνούν ό,τι ακόμα στη φύση δεν έχει ξεφύγει από το φόβο της χειμερινής κακοκεφιάς.
Η ΑΝΟΙΞΗ που λέγεται και ΕΑΡ, είναι ουσιαστικό γένους θηλυκού και ο πληθυντικός του είναι Ανοίξες, και για τους λογοτέχνες -πολλές φορές- Άνοιξες. Θεωρείται η πρώτη εποχή από τις τέσσερις μετά το Χειμώνα και πριν το Καλοκαίρι. Αστρονομικά ξεκινά από την Εαρινή Ισημερία (που έχουμε 12 ώρες ημέρα και 12 ώρες νύχτα), κατά τις 21 Μαρτίου (στο Βόρειο Ημισφαίριο), και από εκεί συνεχώς η μέρα μεγαλώνει και η νύχτα μικραίνει μέχρι τις 21 Ιουνίου, οπότε φθάνουν 15 ώρες η μέρα και… νύχτα. Συνεπώς η Άνοιξη είναι η εποχή με τις μεγαλύτερες ημέρες!
Την Άνοιξη τη συναντούμε παντού. Βασικά βέβαια στη φύση αλλά και στη διάθεσή μας, και στις Τέχνες, τη Ζωγραφική, την Ποίηση, τη Γλυπτική… Ακόμα και σε μεταφορικές έννοιες, όπως η λέξη «άνοιξη» έχει τη μεταφορική έννοια που σημαίνει την αρχή ενός πράγματος, ή τη νεότητα («η άνοιξη της ζωής»), και τον ανοιχτό ορίζοντα, και τη μεγάλη θέα κ.ά. Βέβαια τη συναντούμε και σε πολλές παροιμίες, όπως, «Ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη», όταν θέλουμε να πούμε ότι κανείς μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει μια αρνητική κατάσταση.
Στην Ποίηση, η ομορφιά γενικά, παρομοιάζεται συχνά με την Άνοιξη. «Όμορφη σαν την Άνοιξη» λέμε για μια όμορφη κοπέλα. Στη Ζωγραφική, είναι αρκετά τα έργα πολλών σπουδαίων δημιουργών που ζωγράφισαν τη «δική τους» Άνοιξη. Η «Άνοιξη» π.χ. του Ιταλού ζωγράφου Μποτιτσέλι που φυλάσσεται στο Μουσείο της Φλωρεντίας. Επίσης στο Παρίσι στο Μουσείο του Λούβρου, υπάρχουν πολλοί πίνακες που έχουν θέμα την Άνοιξη, όπως του Μελιέ, του Λανκρέ κ.ά. Τα έργα αυτά διακρίνονται γιατί έχουν ανοιχτούς χρωματισμούς, άφθονο πράσινο και λουλούδια, και νεανικά χαρούμενα πρόσωπα.
Τέλος, θα πούμε και για μια ακόμα διαφορετική Άνοιξη που μένει ζωντανή στην Ιστορία, και αυτή είναι… ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ» με τον πρωτεργάτη της ΒΑΤΣΛΑΒ ΧΑΒΕΛ, που πέθανε σε ηλικία 75 ετών. Ο Χάβελ ήταν πρώην Πρόεδρος της Τσεχίας και θεατρικός συγγραφέας. Ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος Πρόεδρος της Τσεχίας από 2-2-1993 μέχρι 2-2-2003 και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη λεγόμενη «ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ» του 1968. Ήταν αρκετές φορές υποψήφιος για Βραβείο ΝΟΜΠΕΛ και έχει συγκεντρώσει τον παγκόσμιο θαυμασμό για τις προσπάθειές του ως Διεθνής Πρέσβης υπερασπιζόμενος τους καταπιεσμένους ανθρώπους. Ανάμεσα στις δεκάδες διακρίσεις του, συγκαταλέγονται τα Βραβεία «Ούλοφ Πάλμε» και το «Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας», το σπουδαιότερο Βραβείο Αμερικανού Πολίτη που του απενεμήθη «ως έναν από τους μεγάλους ήρωες της Ελευθερίας».
Ο Χάβελ ήταν επίσης γνωστός και σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας και μέσα και έξω από την Τσεχοσλοβακία, που συνέχιζε να γράφει, έστω και αν τα έργα του είχαν απαγορευτεί. Ο Χάβελ, μελετηρός, ντροπαλός, με αραιό μουστάκι και αχτένιστα μαλλιά, είχε γίνει το σύμβολο της Ελευθερίας για πολλούς ανθρώπους. Το επαναστατικό του σύνθημα, για το οποίο έλεγε ότι πάσχιζε πάντα να πορεύεται μαζί του, ήταν: «Η Αλήθεια και η Αγάπη, πρέπει να κυριαρχούν του Ψεύδους και του Μίσους».
Αν και είπαμε τόσα όμορφα πράγματα για την ΑΝΟΙΞΗ, και βρισκόμαστε ήδη αρχές Απριλίου, φαίνεται ότι ο Χειμώνας συνεχίζει να μας ακολουθεί και να μας κοροϊδεύει.
Σήμερα ξέσπασε ένας ξαφνικός θυμωμένος αέρας, γεμάτος παγωμένες σταγόνες βροχής. Έγραψε σφυρίζοντας απειλητικούς κύκλους παντού, και παρέσυρε στο απρόβλεπτο στροβίλισμά του γλάστρες, φύλλα, κλαδιά, αντικείμενα, και ότι άλλο ακόμα εύρισκε στο τύλιγμά του…
Ας κάνουμε λίγη υπομονή… η ΑΝΟΙΞΗ πίσω από τα κλειστά παραθυρόφυλλα χαμογελά!