Γράφει ο
Φοίβος Ιωσήφ
Παγκόσμια κωμωδία· θα ήταν προτιμότερο να τη λέγανε παγκόσμια τραγωδία. Η κατάσταση είναι τόσο κωμική που αν ξεφύγει λίγο θα περάσει στην έννοια της τραγωδίας. Θα περάσει από το ακράτητο γέλιο στο τρισκατάρατο κλάμα. Αν συνεχιστεί έτσι η παγκόσμια πολιτική κατάσταση θα κλαίμε όλοι από το πολύ γέλιο.
Δεν ήθελα να ασχοληθώ με την Ουκρανία αλλά με αναγκάζουν οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα. Ουρλιάζουν, φωνασκούν όλες τις ώρες και σε όλες τις εντάσεις των ντεσιμπέλ.
Οι μεν υποστηρίζουν τους αγνούς και άσπιλους Ρώσους και οι δε τους ειλικρινείς και ακέραιους Αμερικάνους, τους αγνούς και άσπιλους βομβαρδιστές της Χιροσίμα και τους δίκαιους εξοντωτές των Ινδιάνων της Οκλαχόμα και της Νεβάδα. Έντιμοι μέχρις ακεραιότητος των τραπεζικών καταθέσεών τους. Άνθρωποι του Θεού, το λένε και πάνω στα χαρτονομίσματά τους ‘’In good we trust’’. Άνθρωποι σαφώς των Ουκρανών και άλλων τυχάρπαστων φυλών. Υπερέχουν οι Αμερικανοί, πώς να το κάνουμε τώρα. Τελευταία μάλιστα έγιναν φίλοι και με τους προαιώνιους εχθρούς. Φίλοι πλέον με την Άγια Ρούσια.
Οι Ρώσοι είχαν μάθει όλως τυχαίως για κάτι διαμάντια και κάτι παλιολίθια και ένα άχρηστο ουράνιο στο υπέδαφος της Ουκρανίας και είπαν, σαν φίλοι πλέον, να τα μοιραστούν με τους Γιάνκηδες. Δώσανε τι δώσανε από τον μπεζαχτά τους στον Ζελένσκι για να πολεμάει τους άπιστους Ρώσους και τώρα που συναντιούνται με τον Πούτιν, όλως τυχαίως σε καμιά τράπεζα στην Ελβετία, ζητάνε πίσω το συνάλλαγμά τους οι Αμερικάνοι. Βέβαια και ο Βολοντιμιράκος ο Ζελένσκι παρκάρισε κι αυτός κανά ενάμισυ δισ. σε μια παλιοτράπεζα της Καραϊβικής για ώρα ανάγκης και τώρα αντιμιλάει στον πλανητάρχη. Ο πλανητάρχης όμως τίποτα, δεν σηκώνει κουβέντα, τα λεφτά και τα κοβάλτια φέρε πίσω και όσο για τον χρυσό στο υπέδαφός σας, δεν θα τα χαλάσουμε, θα σας αφήσουμε και σας να γιορτάζετε του Αγίου Βαλεντίνου κάθε χρόνο. Βλέπετε πόσο καλοί άνθρωποι είμαστε!
Ο Δονάλδος τώρα είναι πολύ σοβαρό πρόσωπο και μιας και είναι πάνω στη δημιουργική ηλικία των ογδόντα χρόνων του, θέλει κι αυτός να παίξει με φισφίσια σαν αυτά της Λαμπρής και σου λέει, άστα να πάνε στο διάβολο, σάματις εγώ με τη Μελάνια θα πάμε στον πόλεμο; χαθήκαν τα εικοσάρια να τα σφάξουμε σαν αρνιά και να κάνουμε μια ακόμη Λαμπρή; Καλό κρασί θα πάρουμε από τους Γάλλους, το περίφημο Beaujolais, θα γλεντοκοπίσει όλος ο Λευκός Οίκος.
Ταυτόχρονα είναι το ίδιο πεπεισμένος και ο νέος νεαρός αντιπρόεδρος Vance που σε βλέπει με άλλο μάτι, μιας και τα μάτια του είναι χωμένα μέσα στις κόγχες και μοιάζει σαν να σε κοιτάζει από το βάθος, πίσω μέσα από το κρανίο του. Θυμίζει λίγο το γένος των χιμπατζήδων με προτεταμένο το μέτωπό τους. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρός μας, κατόπιν επιστημονικής επέμβασης των κομμωτών της Ουάσιγκτον, έχει δημιουργήσει μια πορτοκαλί τέντα πάνω από τα μάτια του και ατενίζει με σιγουριά το μέλλον του μετά τη θητεία του. Βλέπει πολύ μακριά μέσα στο σύννεφο της κόλασης.
Τώρα στη Μόσχα ο υπέροχος και ξακουστός Βλαντιμίρ σχεδιάζει να δώσει τα αριστεία της ανδρείας σε όσα ρωσάκια τη γλυτώσουν από τα αξιόπιστα γερμανικά πολύβόλα Legends MP. Γρήγορα, ταχύβολα και αποτελεσματικά, κανένας ποτέ ζωντανός νεαρής ηλικίας. Όταν συμβούν όλα αυτά, όλοι μετά μπρούμυτα μπροστά στις εικόνες προς έκφρασιν των θερμών ευχαριστιών προς τους κυρίους αξιωματούχους τελετάρχες του Τελ Αβίβ.
Αναρωτιέμαι τελικά ποιος είναι πιο αξιόπιστος και ηθικός, τα λιοντάρια, τα ποντίκια, οι κατσαρίδες ή τα σκυλιά; Αν μπορούν ας κατασκευάσουν κι αυτά πιστόλια και πυραύλους, άντε ντε, αφού είναι ανίκανα!
Όλα καλά θα πάνε, υπομονή, ο πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος πέρασαν, έτσι θα περάσει και ο τρίτος. Όλα περνάνε τελικά!
