Γράφει ο
Γαβριήλ Πανάγος
Γίνονται συναντήσεις για το νερό, να µείνει δηµόσιο αγαθό, να µην το πάρουν πολυεθνικές κ.λπ. Όλα αυτά σωστά. Όταν όµως λιγοστεύει, τότε οι πιθανότητες αυξάνουν να ιδιωτικοποιηθεί. Όταν υπάρχουν αρκετά υπόγεια ύδατα και πηγές µε άφθονο νερό, τότε είναι δύσκολη η εµπορευµατοποίησή του. Αυτό όµως εξαρτάται από τα δάση. Τα δάση µε µεγάλα δένδρα ευνοούν την ύπαρξη υπογείων υδάτων και πηγών ως επίσης των βροχοπτώσεων. Πάνω από τα δάση υπάρχει η τάση συγκέντρωσης νεφών και βροχοπτώσεων, επειδή δηµιουργούνται τα κατάλληλα ρεύµατα αέρος. Επίσης η συγκράτηση του εδάφους, η µη διάβρωση, αυξάνει τη συγκέντρωση υπογείων υδάτων.
Τι γίνεται όµως στη χώρα µας;
Το 2023 κάηκαν 1.600.000 στρέµατα, ελληνικό ρεκόρ όλου του παρελθόντος αλλά και πάνω από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Το 2022 κάηκε µεγάλο µέρος της Πεντέλης, το 2024 το υπόλοιπο περιµετρικά, δεν ήρθαν εναέρια µέσα, σώθηκε µόνο η πλαγιά προς Κηφισιά και Εκάλη. Πόσα ακόµη κάηκαν σε Εύβοια και αλλού. Δεν έχουµε πυρόσβεση για βουνά και δάση. Η Πυροσβεστική έχει εντολή να επεµβαίνει όταν απειλούνται οικισµοί. Αφήνουν τις πυρκαγιές να απλώνονται σε όρη και δάση. Οι πυρκαγιές σβήνονται ευκολότερα στην έναρξή τους. Επίσης δεν λαµβάνονται δραστικά µέτρα για την πρόληψη πυρκαγιών από: π.χ. µικρές χωµατερές, καλώδια ηλεκτρικού, µετασχηµατιστές, εµπρηστές.
Πρέπει να το καταλάβουµε: χωρίς δάση = λειψυδρία.
