Μετά τη νίκη του Τραμπ στο ΝΑΤΟ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ φέρνει μεν πιο κοντά στην εκεχειρία Ισραήλ και Χαμάς, αλλά…
Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 05/07/2025
Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία ούτε ήρθε μόνο εξαιτίας των πιέσεων του Ντόναλντ Τραμπ. Άλλωστε, στην Ευρώπη όλοι συζητούσαν το ενδεχόμενο μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ ενεργοποιήθηκε και η ρήτρα για την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τους στόχους για το έλλειμμα. Με βάση τη συμφωνία άλλωστε, το 3,5% αφορά σε στρατιωτικές δαπάνες, ενώ 1,5% μπορεί να καλύπτει ευρύτερες δαπάνες, όπως για την κυβερνοασφάλεια ή για την έρευνα και καινοτομία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.
Επίφοβο σκηνικό
Η διαπίστωση πάντως ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αναβάθμιση των αμυντικών εξοπλισμών από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου αντανακλά την εκτίμηση ότι οι απειλές για τη σταθερότητα του πλανήτη είναι πολλαπλάσιες σε σχέση με το παρελθόν. Η έντονη ανησυχία των τελευταίων εβδομάδων ύστερα από τον πόλεμο των 12 ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ρωσική αδιαλλαξία, καθώς και η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, αποτελούν άλλωστε τα ζωντανά παραδείγματα που επέβαλαν, ως φαίνεται, και την ενότητα στους κόλπους του ΝΑΤΟ, με τον ίδιο τον Τραμπ ν’ αφήνει στην άκρη τις απειλές του ακόμη και για διάλυση της Συμμαχίας.
Προσπάθεια κατάπαυσης
Η παρέμβαση Τραμπ εξάλλου στο Μεσανατολικό αποτελεί μια ελπίδα για κατάπαυση του πυρός που από προσωρινή -για 60 ημέρες- μπορεί να γίνει μόνιμη, αρκεί Χαμάς και Ισραήλ να συμφωνήσουν ως προς τους όρους και φυσικά να τους τηρήσουν, αφού και οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν διαφορετικές επιδιώξεις – η μεν Χαμάς ζητάει το οριστικό τέλος του πολέμου, το δε Ισραήλ ζητάει τη διάλυση της Χαμάς. Ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε πάντως την Τρίτη ότι το Ισραήλ έχει αποδεχθεί τους όρους για την 60ήμερη κατάπαυση του πυρός και ότι η συμφωνία περιλαμβάνει τη σταδιακή απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων και την παύση των εχθροπραξιών, ενώ δεσμεύτηκε ότι το σχέδιο εκεχειρίας θα παραδοθεί μέσω Κατάρ και Αιγύπτου – προτρέποντας μάλιστα τη Χαμάς να το δεχθεί πριν οι συνθήκες, όπως είπε, γίνουν χειρότερες.
Με επίκεντρο τη Χαμάς
Όλα δείχνουν πως οι δύο πλευρές στην καλύτερη των περιπτώσεων θα οδηγηθούν σε σκληρές διαπραγματεύσεις προκειμένου να καθοριστούν οι επιμέρους όροι της συμφωνίας, με το Ισραήλ να επιμένει από τη δική του πλευρά πως δεν θα πρέπει να υπάρχει Χαμάς στη μεταπολεμική περίοδο. Ίσως αυτό είναι που εννοεί και η αμερικανική πλευρά μιλώντας για «πολιτικό πλαίσιο διακυβέρνησης» στη Γάζα μετά τον πόλεμο, υπονοώντας ασφαλώς ότι η Χαμάς δεν μπορεί να ελέγχει ή να επηρεάζει αποφασιστικά την παλαιστινιακή Αρχή και ότι τουλάχιστον θα πρέπει να υπάρξει η εξουδετέρωσή της σε στρατιωτικό επίπεδο, όπως ζητάει και το Ισραήλ.
