Γράφει η Κωνσταντίνα Στεφανάκου
Φοιτήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης – ΕΚΠΑ
«Έστω ότι η δεκάχρονη κόρη σου βιάζεται και μένει έγκυος. Θα την αφήσεις να φέρει στον κόσμο το παιδί του βιαστή της;»
«Ναι, το παιδί θα γεννηθεί».
Αυτή ήταν η απάντηση του ακροδεξιού ακτιβιστή – ινφλουένσερ Charlie Kirk, ο οποίος δολοφονήθηκε σε ένα event στο Πανεπιστήμιο της Utah, την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα η είδηση να πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις στα ελληνικά μέσα. Είδα γνωστούς μου να ανεβάζουν βαρύγδουπες αναρτήσεις περί «Αριστεράς που δεν μπορεί να τον χτυπήσει με επιχειρήματα κι έτσι τον σκοτώνει», περί «επιλεκτικής ευαισθησίας και ενσυναίσθησης»… Μέχρι και υπουργοί της κυβέρνησης έσπευσαν να υποστηρίξουν τον δολοφονηθέντα -σημειωτέον, μαζί με τις απόψεις του- επιτιθέμενοι μάλιστα σε όσους δημοσιογράφους και μη τολμούν να στηλιτεύουν την ιδεολογία του συναφιού τους.
Η αλήθεια είναι, πως όλα αυτά είναι απλά η ανάγκη της Δεξιάς να βγάλει για ακόμη μια φορά την οργή της. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε πως τον Kirk τον σκότωσε η ίδια του η ιδεολογία. Ο ίδιος, είχε δηλώσει στο παρελθόν πως αξίζει να γίνουν κάποιες θυσίες ώστε να υπάρχει το δικαίωμα της οπλοκατοχής, και ότι ο ίδιος δεν έχει κανένα πρόβλημα να πεθάνουν κάποιοι. Απλώς δεν πίστεψε ποτέ ότι θα αποτελέσει μέρος της θυσίας. Ακόμη πιο ειρωνικό είναι το σκηνικό στο οποίο πέθανε – εκείνη την ώρα έκανε ανοιχτό debate με το κοινό. Είχε από πάνω του ένα μεγάλο πανό που έλεγε: «Gun violence», κι ακόμη πιο κάτω, «Prove me wrong».
Αν ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν υπέρ της οπλοκατοχής και έτοιμος να πεθάνουν άνθρωποι ώστε να συνεχίσει να υπάρχει το δικαίωμα αυτό, ανοιχτά ομοφοβικός, τρανσφοβικός, ρατσιστής, ξενοφοβικός, κατά των αμβλώσεων, σε σημείο να έχει δηλώσει πως εάν η δεκάχρονη κόρη του βιαζόταν και έμενε έγκυος θα την ανάγκαζε να κρατήσει το παιδί, έχει διερευνηθεί για την παρακίνηση της εισβολής στο Καπιτώλιο, είναι υπέρ της θανατικής ποινής, επιθυμεί την κατάργηση της ανεξιθρησκείας δεν χαρακτηρίζεται ως ακροδεξιός, και απλά ως δεξιός δημοκράτης, τότε αυτή η δήλωση λέει πολύ περισσότερα για όσους υπερασπίζονται το θύμα και την ιδεολογία του, παρά για τον ίδιο τον Kirk. Και μέχρι στιγμής τον Kirk, έχουν υπερασπιστεί όχι μόνο απλοί πολίτες, όχι μόνο ομοϊδεάτες του στην Αμερική, αλλά και γνωστός υπουργός της Κυβέρνησης, ο οποίος… έχει πάρει φωτιά (στο twitter, όπως πάντα).
Βλέπω άτομα τα οποία δεν έχουν νοιαστεί πότε, για οποιοδήποτε κοινωνικό πρόβλημα, δεν έχουν ευαισθητοποιηθεί για κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό τους, να αναρτούν πως «δεν είναι δυνατόν να σκοτώνονται άνθρωποι για τις απόψεις τους», αλλά αλήθεια, πού ήταν όλοι όταν άνθρωποι σκοτώνονταν (και σκοτώνονται) επειδή είναι ομοφυλόφιλοι, επειδή είναι γυναίκες, επειδή είναι διαφορετικής φυλής ή εθνικότητας, επειδή είναι μετανάστες, επειδή είναι Εβραίοι, επειδή υποστηρίζουν διαφορετική ομάδα ποδοσφαίρου – γιατί ξαφνικά έχουμε τόση ενσυναίσθηση, για κάποιον ο οποίος θα πούλαγε και θα αγόραζε τους οπαδούς του εν ριπή οφθαλμού για λίγα παραπάνω λεπτά δημοσιότητας και κυρίως, για κάποιον ο οποίος είναι στην κυριολεξία ο λόγος για τον οποίο πέθανε. Οι απόψεις του τον σκότωσαν, κι όχι επειδή «οι Αριστεροί δεν μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν σε debate» – μιλάμε για τον άνθρωπο που δεν ξεχώρισε ένα έμβρυο δελφινιού, με ανθρώπου, αλλά είχε άποψη για το γυναικείο σώμα. Τον σκότωσε η απαξίωσή του προς τη ζωή. Η πεποίθηση τού «ας πεθάνει η κατσίκα του γείτονα», που θα λέγαμε και στην Ελλάδα. Γιατί ας μην ξεχνάμε, «Δυστυχώς αξίζει να πεθαίνουν κάποιοι άνθρωποι από όπλα κάθε χρόνο, για να έχουμε τη δεύτερη τροπολογία (δικαίωμα στην οπλοκατοχή). Κάναμε τεράστιο λάθος όταν περάσαμε το νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων τη δεκαετία του ’60 (απαγόρευση των διακρίσεων βάσει φυλής, χρώματος, θρησκείας, φύλου ή εθνικής καταγωγής). Είμαι εντάξει λοιπόν με το να γίνουν κάποιες θυσίες».
Γι’ αυτό λοιπόν, όχι. Δεν έχεις λιγότερη ενσυναίσθηση, αν στην τελική σού πέρασε και αδιάφορος ο θάνατος του Kirk. Ο ίδιος άλλωστε, δεν πίστευε σε αυτή την έννοια. Απλώς, θέτεις όρια. Γιατί ένας gay, να νιώσει άσχημα γι’ αυτό, ενώ αν αντιστρέφονταν οι ρόλοι και ο gay έπεφτε νεκρός από σφαίρα, την επόμενη ημέρα ο Kirk θα συνέχιζε την περιοδεία του, κάνοντας debate και υποστηρίζοντας πως το δικαίωμα του δολοφόνου να έχει όπλο είναι μεγαλύτερο από το δικαίωμα της ζωής του θύματος;
Μικρό tip: Ξεχωρίστε τους ακροδεξιούς παρατηρώντας πόσο εύκολα αποδίδουν τη δολοφονία αυτή στη «woke» agenda, ξεχνώντας να αναφέρουν την δολοφονία ΑΚΟΜΗ δύο παιδιών σε σχολείο της Αμερικής, ή την πρόσφατη διπλή δολοφονία της δημοκρατικής τοπικής βουλεύτριας Melissa Hortman και του συζύγου της στη Μινεσότα από ακροδεξιό στοιχείο. Θίχτηκαν τόσο πολύ με τον θάνατο ενός συστημικού εκατομμυριούχου, τόσο που δεν μπορούν να δουν ότι σε αντίστοιχη περίπτωση οι θάνατοί τους θα περνούσαν τόσο αδιάφοροι όσο των παιδιών, από όσους θρηνούν αυτή τη στιγμή τον Kirk.
Το χάσμα των περισσότερων υποστηρικτών του Kirk, ή του Trump, είναι εσκεμμένα τόσο μεγάλο από αυτούς που θεοποιούν. Και αυτό, δεν έχει καμία σχέση με το αν είσαι Δεξιός, ή Αριστερός.
Και τα διπλά standards είναι εξωφρενικά.
Ο Donald Trump κατέβασε τη σημαία της Αμερικής σε μεσίστια θέση για 5 ημέρες, ως ένδειξη πένθους.
Με μια γρήγορη αναζήτηση στο ChatGPT, το οποίο αγαπούν να χρησιμοποιούν και δικοί μας υπουργοί, από το 1970 έως και το 2022 έχουν καταγραφεί 3.083 θύματα σε σχολικούς πυροβολισμούς.
Αν για κάθε ένα θύμα η σημαία της Αμερικής έμενε σε μεσίστια θέση, τότε η Αμερική θα πενθούσε για πάνω από 42 χρόνια, συνεχόμενα.
