Εθνική Στρατηγική για το Δημογραφικό
Γράφει ο Γιάννης Κωνσταντάτος
Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης
Κάθε Σεπτέμβρη στα σχολεία μας, εκεί που θα έπρεπε να χτυπάει η «καρδιά» της νέας Ελλάδας, αντικρίζουμε μια σκληρή πραγματικότητα: ολοένα και λιγότερα παιδιά. Στην πόλη μας, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα, οι πρώτες τάξεις μετρούν μόλις δώδεκα, δεκαέξι ή εικοσιπέντε μαθητές. Και δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό σε κάποια ακριτική περιοχή της χώρας μας∙ είναι η θλιβερή εικόνα παντού. Μέσα σε μια δεκαετία, η Ελλάδα έχει «χάσει» 70.000 πρωτάκια.
Αν συνεχίσουμε έτσι, το 2060 η χώρα μας δεν θα είναι παρά μια κοινωνία συνταξιούχων. Χωρίς νέα παιδιά, χωρίς ζωντάνια, χωρίς προοπτική. Κι αν χαθεί το μέλλον, χάνεται μαζί και η Ελλάδα μας.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με «ημίμετρα»
Πολύ συχνά η Πολιτεία μιλάει για το δημογραφικό με βαρύγδουπες δηλώσεις και επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Όμως η ουσία απουσιάζει. Οι νέοι άνθρωποι, τα νέα ζευγάρια, χρειάζονται έμπρακτη στήριξη για να αποφασίσουν να φέρουν στον κόσμο περισσότερα παιδιά.
Δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική πολιτική για την υπογεννητικότητα αν δεν τολμήσουμε να μιλήσουμε για πραγματικά μέτρα:
• Οικονομική στήριξη με γενναία επιδόματα – όχι 100 ευρώ το μήνα στην καλύτερη περίπτωση για δύο παιδιά, αλλά ουσιαστικά ποσά που να καλύπτουν το κόστος ανατροφής. Γιατί όχι 1.500 ευρώ μηνιαίως για κάθε παιδί;
• Εργασιακή ασφάλεια και ευελιξία για τις μητέρες και τους πατέρες, με ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής.
• Στήριξη κατοικίας για τα νέα ζευγάρια, ώστε να μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και να χτίσουν τη ζωή τους.
Κάποιοι θα πουν ότι «δεν υπάρχουν λεφτά». Όμως η Πολιτεία γνωρίζει πολύ καλά πού θα βρει τους πόρους όταν θέλει. Ας επενδύσει εκεί που πραγματικά παίζεται το μέλλον του Έθνους: στα παιδιά μας.
Τι κάνουμε ως Δήμος
Στον Δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης, με τα περιορισμένα μας μέσα, στεκόμαστε ως Διοίκηση δίπλα στην οικογένεια:
• Προσφέρουμε δωρεάν παιδικούς σταθμούς.
• Παρέχουμε δωρεάν καλοκαιρινή απασχόληση για τα παιδιά.
• Διατηρούμε συμβολικά δίδακτρα στα αθλητικά, πολιτιστικά μας τμήματα και στο Ωδείο.
Όμως γνωρίζουμε καλά ότι αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται εθνική πολιτική, σχέδιο με βάθος χρόνου, στρατηγική που να μην εξαντλείται σε εξαγγελίες.
Εθνικό ζήτημα πρώτης γραμμής
Η υπογεννητικότητα είναι το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό ζήτημα. Αν προσθέσουμε και τη «διαρροή μυαλών» -τα χιλιάδες νέα παιδιά που αναζητούν καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό- τότε η εικόνα γίνεται δραματική.
Αν δεν αντιδράσουμε τώρα, αύριο θα είναι αργά. Και τότε, οι αυλές των σχολείων μας δεν θα γεμίζουν από παιδικές φωνές, αλλά θα μοιάζουν με βουβές αυλές μιας χώρας που σβήνει.
Απευθύνω φωνή αγωνίας: η Ελλάδα χρειάζεται εδώ και τώρα Εθνική Στρατηγική για το Δημογραφικό. Όχι μισές λύσεις, όχι αναβολές. Μόνο με τόλμη, αποφασιστικότητα και πραγματικά μέτρα μπορούμε να ελπίζουμε σε μια Ελλάδα ζωντανή, με προοπτική, με μέλλον.
Εύχομαι και ελπίζω τα επόμενα χρόνια να διαψευστώ. Να επιστρέψω στους αγιασμούς των σχολείων και να βλέπω τα προαύλια γεμάτα παιδιά, γεμάτα ζωή. Γιατί εκεί είναι η ελπίδα, εκεί είναι η Ελλάδα.
Διαβάστε επίσης: Γ. Κωνσταντάτος: «Σβήνει η Ελλάδα μας;»
