Δημοσίευση από την Επιστημονική Ομάδα του Ινστιτούτου Έρευνας και Μελέτης Θουκυδίδης. *
Η έλευση της μεταπολίτευσης το 1974 άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Η πτώση του δικτατορικού καθεστώτος του 1967, η επάνοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και ο σχηματισμός υπό της πρωθυπουργίας του της Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας σηματοδότησε την επαναφορά της Δημοκρατικής Ομαλότητας στην χώρα.
Η αποκατάσταση της δημοκρατίας, η σταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών και η οριστική διευθέτηση του Πολιτειακού με το Δημοψήφισμα του 1974 και το Σύνταγμα του 1975 αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η μεταπολιτευτική Ελληνική Πολιτεία.
Το 1975 έχουμε την εκλογή του πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας, πρόκειται για τον ακαδημαϊκό και πολιτικό Κωνσταντίνο Τσάτσο. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος κατά την διάρκεια της θητείας του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1975-1980) δεν περιορίστηκε μόνο στον προβλεπόμενο από το Σύνταγμα του 1975 ρόλο του, αλλά λειτούργησε ως στοχαστής, ως πνευματικός καθοδηγητής αλλά και ως εκφραστής της Εθνικής Ταυτότητας των Ελλήνων διαμορφώνοντας ένα ιδιαίτερο πλαίσιο κατανόησης των εννοιών του Έθνους και της Ελληνικής Διασποράς.
Η προσέγγιση του Κωνσταντίνου Τσάτσου ως προς τι είναι Έθνος και τι είναι Διασπορά δεν υπήρξε μόνο θεσμική ένεκα της ιδιότητας του ως Πρόεδρου της Δημοκρατίας αλλά υπήρξε και εξόχως φιλοσοφική , ιστορική και πολιτική προσπαθώντας να φέρει κοντά την Ελλάδα με τις Κοινότητες των Ελλήνων του Εξωτερικού σε μια προσπάθεια ενδυνάμωσης της διεθνούς θέσεως της χώρας.
Ως ο πρώτος Αιρετός Ανώτατος Πολιτειακός Άρχοντας της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος προσπάθησε αφενός μεν να εδραιώσει τον ρόλο της Προεδρίας της Δημοκρατίας ως θεσμός ενότητας και ως σημείο αναφοράς του Έθνους και αφετέρου να συμβάλει στη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου για τις σχέσεις της Ελλάδας με τη διασπορά, ιδίως σε μια εποχή με σοβαρές γεωπολιτικές προκλήσεις για την Ελλάδα (Κύπρος, Ανατολική Μεσόγειος και Βαλκάνια)
Αξιολογώντας το γεγονός της εκλογής του Κωνσταντίνου Τσάτσου στην Προεδρία της Δημοκρατίας διαπιστώνει εύλογα κάποιος πως πρόκειται για την εκλογή του κατάλληλου ανθρώπου στην κατάλληλη θέση σε μια περίοδο που η χώρα έβγαινε από την επταετή Δικτατορία των Συνταγματαρχών και βίωνε τη Τραγωδία του Ελληνισμού της Κύπρου του Ιουλίου του 1974. Για συνέχιση της ανάγνωσης του άρθρου πατήστε στον κάτωθι σύνδεσμο:
* Βασισμένο στην Δημοσίευση «Το να είσαι Έλλην – Το Έθνος και η Ελληνική Διασπορά στον πολιτικό λόγο του Κωνσταντίνου Τσάτσου.» της κ. Ελπίδας Βογλή Καθηγήτριας Μοντέρνας Ελληνικής Ιστορίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου Κωνσταντίνος Τσάτσος – Φιλόσοφος , Συγγραφέας, Πολιτικός, 2009).
Το παρόν κείμενο δημοσιεύεται κατόπιν εγκρίσεως του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Έρευνας και Μελέτης Θουκυδίδης
