Ο Δήμος Νέας Σμύρνης υποδέχεται τον Σωκράτη Μαντζουράνη, για μία παρουσίαση του βιβλίου του, με τίτλο «Οδός Ρωμανού Μελωδού 23» (Εκδόσεις Καμπύλη).
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη και ώρα 18:00, στον Δημοτικό Πολυχώρο «Γαλαξίας» (Κεντρική Πλατεία).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν: ο Κώστας Σκηνιώτης, συγγραφέας-εκδότης, η Ρούντι Ρινάλντι, εκδότης της εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς», η Αιμιλία Βουλβούλη, Κοινωνική Ανθρωπολόγος, και ο συγγραφέας Σωκράτης Μαντζουράνης.
Την παρουσίαση θα χαιρετίσει ο δήμαρχος Νέας Σμύρνης Γιώργος Κουτελάκης, ενώ τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Μιχάλης Σιάχος.
Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν οι Εκδόσεις Καμπύλη και το βιβλιοπωλείο «Κουκίδα».
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Τελικά, αποδείχτηκε ζόρικο εγχείρημα τούτο το «ταξίδι προς τα πίσω» Πιο δύσκολο από τα πρώτα βήματα στην προκυμαία της Μυτιλήνης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περίληψη
«Ήταν καλοκαίρι του ’64, όταν τέλειωσα πια το Γυμνάσιο και ταυτόχρονα τελείωνε και η παραμονή μου στη Μυτιλήνη. Με ένα απολυτήριο «Λίαν Καλώς», τελείωνε νομίζω και η εφηβεία μου, αλλά και η ζωή μου στην πόλη που μεγάλωσα και αγάπησα όσο τίποτα άλλο. Όλη η οικογένεια ήταν ήδη στη Ν. Σμύρνη προετοιμάζοντας το νέο μας ξεκίνημα και περιμένοντας το «μεγάλο γιό», να αρχίσει την ακαδημαϊκή του καριέρα… Αυτό ήταν.
Μια μεγάλη παλιά καρό βαλίτσα στο ένα χέρι, παραγεμισμένη με τα ρούχα μου, τα σεντόνια και την κουβερτούλα μου και δεμένη με σχοινί για να μην ανοίξει, στο άλλο χέρι ένας μπόγος, ένα άσπρο τσουβάλι ζάχαρης δηλαδή, γεμάτος με βιβλία και στον ώμο μου κρεμασμένο ένα ταγάρι από τη γιαγιά-Δαμασκηνή, με μισό καρβέλι ψωμί-δώρο του κυρ- Κώστα του Βαμβακά-ένα πιάτο με σφουγγάτο, δυο ντομάτες, ένα ξυλάγγουρο, κεφτέδες και τυρί απ’ τον Μανταμάδο. Και πάνω-πάνω μια εικονίτσα του Ταξιάρχη κι’ ένα κλωνάρι νυχτολούλουδο, από τον κήπο της γιαγιάς.
Το νυχτολούλουδο, μαράθηκε γρήγορα. Το πιάτο από το σφουγγάτο, το έχω ακόμα. Η εικονίτσα του Ταξιάρχη, χάθηκε. Μάλλον δεν άντεξε, μ’ αυτά που έβλεπε… Ανέβηκα τη σκάλα του πλοίου και βάλαμε ρότα για Πειραιά. Το πλοίο ταξίδευε για Πειραιά κι’ εγώ ταξίδι πίσω στη Μυτιλήνη και στη γειτονιά μου.. Για τούτο το «ταξίδι προς τα πίσω», θέλω να σας μιλήσω σε τούτο το βιβλίο. Και προλαβαίνω την απορία σας. Για ποιο λόγο; Αξίζει τον κόπο;
Γιατί τώρα, κοντά στα ογδόντα, αποφάσισα να κάνω μια… βουτιά προς τα πίσω, στα πρώτα παιδικά και εφηβικά χρόνια, ενός απλού, συνηθισμένου παιδιού της επαρχίας; Μήπως τούτο το «ταξίδι», καλύπτει απλά την ανάγκη ενός ηλικιωμένου για αποδράσεις στο παρελθόν, για «αναμνήσεις» που θα επιχειρήσουν να δικαιώσουν διαδρομές και επιλογές; Μήπως είσαι της άποψης φίλε, ίσως πει κάποιος, πως «τότε ήμασταν καλύτερα, η ζωή ήταν καλύτερη, όλα ήταν πιο καλά και πιο αθώα και πιο αγνά» και θεωρείς πως «αντιπαλεύεις» έτσι, βολικά και άκοπα, το σήμερα; Μήπως από μια «γεροντική αυταρέσκεια» φίλε, θέλεις να μιλήσεις «για σένα», να αφήσεις «συμβουλές και παρακαταθήκες», για τα όσα έζησες και που τα θεωρείς σπουδαία και σημαντικά και αξιομνημόνευτα;
Οι αναμνήσεις, που θόλωναν την κρίση και πολύ συχνά τα μάτια, οι καινούργιες «ερμηνείες» συναισθημάτων και γεγονότων που εμφανιζόταν σήμερα απ΄ το πουθενά, αλλά κι΄ αυτή η 80χρονη μνήμη που πάλευε με το «τι έγινε πραγματικά» και τι ήθελε «να έχει γίνει»… Δε βαριέσαι, όμως. Άλλωστε για έναν «ταξιδευτή του παρελθόντος», νομίζω πως αληθινό, είναι ότι θυμάται για αληθινό. Αφήστε, δεν ήταν εύκολο τούτο το «ταξίδι». Μα καθόλου, σας λέω. Όμως τελικά, το καταχάρηκα.
Ρίξτε μια ματιά κι’ εσείς και τα ξαναλέμε..»
Διαβάστε επίσης: Περισσότεροι από 3.500 δρομείς στο Historical Run 2025
Ειδήσεις από τη Νέα Σμύρνη στο amarysianotia.gr
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
