Γράφει ο Παναγιώτης Πέτρου
πρώην
– Πρόεδρος ΚΑΠΗ Δήμου Αμαρουσίου
– Πρόεδρος Οργανισμού Πρόνοιας Αμαρουσίου
– Πρόεδρος Οργανισμού Υγείας Αμαρουσίου (Πολυϊατρείο, Κέντρο Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης)
– Πρόεδρος Δημοτικής Επιχείρησης Παροχής Κοινωνικών Υπηρεσιών
– Πρόεδρος Μουσείου Φυσικής Ιστορίας
– Αντιπρόεδρος Βρεφονηπιακών Σταθμών
– Μέλος Δημαρχιακής Επιτροπής
– Aντιπρόεδρος Αθλητικού Κέντρου
* ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ
Βλέποντας αυτόν τον καιρό ειδήσεις, καθημερινά στην τηλεόραση και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, νέα παιδιά να πεθαίνουν από ναρκωτικά, από ποτά, να πηγαίνουν λιπόθυμα στα νοσοκομεία, να δημιουργούν προβλήματα στον εαυτό τους, στις οικογένειές τους και στην κοινωνία, θυμήθηκα το 2003 που ο Οργανισμός Πρόνοιας του Δήμου Αμαρουσίου επί προεδρίας μου, που σε συνεργασία με τον γνωστό δημοσιογράφο Κώστα Τσαρούχα που είχε κάνει μια μεγάλη πανευρωπαϊκή έρευνα για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, σε συνεργασία με το Ππαιδαγωγικό Ινστιτούτο, με τον ΟΚΑΝΑ και με τον WFMH (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας) μου παρέδωσε 2 κασετίνες που η κάθε μια περιείχε βιβλίο του δημοσιογράφου (μέρος 1 και 2) από την έρευνα για τα «Ναρκωτικά Στην Ευρώπη» έντυπο υλικό ενημέρωσης και μια βιντεοκασέτα· για το αλκοόλ ένα βιβλίο, έντυπο υλικό ενημέρωσης, μια βιντεοκασέτα, που το αλκοόλ θεωρείται ναρκωτικό, που είναι και αυτό κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο δυστυχώς δεν αναγνωρίζεται ως τέτοιο από την ελληνική κοινωνία.
Είναι ναρκωτικό με αρνητικές συνέπειες στο άτομο, την οικογένεια και την κοινωνία, και όχι όπως θέλουν να πιστεύουν αρκετοί μια «αθώα καθημερινή συνήθεια» που από την πρώτη κιόλας γουλιά η αιθανόλη διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και επηρεάζει τον εγκέφαλο των εφήβων. Δεν υπάρχει καλό και κακό, υπάρχει ένα και αυτό είναι θανατηφόρο, οδηγεί στην τύφλωση και σε χρόνιες παθήσεις. Έχοντας γνώση ας δημιουργήσουμε τη δύναμη της πρόληψης, πληροφόρησης, ενδιαφέροντος για όλους εμάς που γνωρίζουμε και δεν προλαβαίνουμε.
Η γνώση είναι δύναμη. Μάθετε τον πραγματικό ρόλο της οικογένειας. Γιατί πρωταρχικό ρόλο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ναρκωτικών, της χρήσης αλκοόλ, καλείται να παίξει η οικογένεια. Μόνο αυτή μπορεί να προσφέρει στους νέους ισχυρές βάσεις· οι νέοι μπορούν με σύμμαχο τη γνώση να αναπτύξουν το αίσθημα ατομικής ευθύνης. Σιδερένια θέληση και τόλμη τέτοια ώστε ο καθένας να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που καθημερινά εμφανίζονται μπροστά του.
Μετά από αυτή τη συνάντηση, ενημέρωση και παρακολουθώντας και με τους ψυχολόγους μας τις βιντεοκασέτες, ο Δήμος αγόρασε χιλιάδες κασετίνες, που τις μοίρασε σε όλους τους Συλλόγους Γονέων από 50 κασετίνες για ναρκωτικά και 50 κασετίνες για αλκοόλ με την προϋπόθεση οι σύλλογοι να τις διανείμουν σε όλα τα μέλη τους εναλλάξ.
Στη συνέχεια ο Οργανισμός Πρόνοιας και ο νέος σύλλογος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» που ήταν παιδί του Οργανισμού, που ιδρύθηκε με δική μου προτροπή, τα δε μέλη του συλλόγου ήταν εθελοντές που είχαν στόχο την πολιτική προστασία, την ενασχόληση με τα κοινά με απώτερο σκοπό την προσφορά τους για μια καλύτερη ζωή των πολιτών, κάλεσαν τον δημοσιογράφο Κώστα Τσαρούχα να μιλήσει στα παιδιά του Αμαρουσίου σε σχολείο του Δήμου μας, με τεράστια συμμετοχή από παιδιά.
Επίσης, ένα άλλο πρόβλημα της κοινωνίας είναι το μπούλινγκ, μαζί με τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, τα κοινωνικά και τα προβλήματα των οικογενειών.
Βλέπουμε πάνω από 2.000 παιδιά κάθε χρόνο στα νοσοκομεία. Επιθέσεις, βρισιές, απειλές, ξυλοδαρμοί, εκβιασμοί, κλοπές, σεξουαλική παρενόχληση, κακοποίηση. Η καθημερινότητα πολλών παιδιών και εφήβων μέσα στο σχολικό περιβάλλον αλλά και εκτός σχολείων, είναι ένα περιβάλλον που θυμίζει ζούγκλα και τα παιδιά καλούνται να επιβιώσουν. Η σχολική βία και ο εκφοβισμός που εκδηλώνεται μεταξύ των μαθητών θεωρείται πλέον πολύ σοβαρά και επαναλαμβανόμενα κοινωνικά προβλήματα.
Τα περισσότερα περιστατικά αποσιωπούνται διότι θεωρείται ότι στιγματίζουν τους θύτες, τα θύματα και το κύρος του σχολείου. Ωστόσο το φαινόμενο αυτό έχει πολλές και σοβαρές επιπτώσεις τόσο στη σωματική και ψυχική υγεία όσο και στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, ενίοτε με επικίνδυνες συνέπειες και τραγικά αποτελέσματα.
Ταυτόχρονα, τα διαδικτυακά «παιχνίδια» και οι online προκλήσεις θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των χρηστών και μονοπωλούν συχνά πυκνά την επικαιρότητα, όσοι δε έπαιρναν μέρος σε αυτά κυνηγούν likes και σχόλια. Τα πιο διαδεδομένα επικίνδυνα «challenges» του διαδικτύου είναι: 1) Η λήψη selfie σε επικίνδυνα μέρη, 2) Το φαινόμενο της «μπλε φάλαινας» που παροτρύνει τους συμμετέχοντες να κάνουν ριψοκίνδυνες αποστολές που ενέχουν υψηλό κίνδυνο για τη ζωή τους, 3) Το «blackout challenge» ή αλλιώς «πρόκληση συγκρότησης» που σύμφωνα με το παιχνίδι, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να δέσουν ένα μακρύ καλώδιο στο λαιμό τους ή ένα κορδόνι, προκαλώντας ασφυξία και προκαλώντας να χάσουν τις αισθήσεις τους προσωρινά, βιντεοσκοπώντας τη στιγμή ευφορίας που νιώθουν καθώς οι αισθήσεις τους επανέρχονται σταδιακά και 4) Η μορφή του J. Gallind όπου είναι κάτι ανάλογο με έναν άνθρωπο ή ένα ποντίκι, που θέτει στους συμμετέχοντες προκλήσεις συνοδευόμενες από ένα αντάλλαγμα σε περίπτωση που τις κερδίσουν.
Όπως είναι επόμενο, τελικά στάδια αυτής της διαδικασίας είναι η αυτοκτονία. Στην Ελλάδα, το πρώτο καταγεγραμμένο από την αστυνομία θύμα είναι μια 15χρονη μαθήτρια από την Κατερίνη. Απαγχονισμένο βρέθηκε στο δωμάτιό του ένα 12χρονο αγόρι στα Κάτω Πατήσια, αυτοκτόνησε μαθήτρια στη Γλυφάδα με συγκεκριμένο παιχνίδι. Ένας 15χρονος στα Γιαννιτσά πριν από χρόνια έστησε επιχείρηση απαγχονισμού. Αυτοκτονία 15χρονου στο Κερατσίνι που οφείλεται σε συγκεκριμένο διαδικτυακό παιχνίδι.
Στη Ελλάδα έχουν καταγραφεί 5 περιστατικά μέσα σε ένα χρόνο από τα «παιχνίδια θανάτου». Είναι μια δοκιμασία επικίνδυνη στην οποία υποβάλλονται μαθητές για να κρατούν την ανάσα τους μέχρι λιποθυμίας, που μπορεί να προκαλέσουν ασφυξία, καρδιακές ανακοπές, εγκεφαλικές βλάβες και θάνατο.
Βλέποντας αυτά τα προβλήματα, το Κέντρο Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης καθιέρωσε σε συνεργασία με την εκάστοτε σχολική κοινότητα να πηγαίνει εβδομαδιαίως σε τακτές ημέρες και ώρες (αλλά και έκτακτα) ψυχολόγοι να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σχολική κοινότητα. Δημιουργήθηκε η Σχολή Γονέων όπου οι γονείς προσέρχονται σε εβδομαδιαίες συνεδρίες για να μπορέσουν να ενημερωθούν για τα όποια προβλήματα υπάρχουν. Γιατί οι γονείς μπορεί να λέμε ότι είμαστε επαγγελματίες στις δουλειές μας, όμως κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι επαγγελματίας γονιός και γι’ αυτόν τον λόγο δημιουργήθηκε η Σχολή Γονέων.
Τέλος με όλα τα παραπάνω υπήρχε άψογη συνεργασία του δημάρχου Παναγιώτη Τζαννίκου, του Οργανισμού Πρόνοιας, του Κέντρου Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης, της Σχολής Γονέων, των Συλλόγων Γονέων, διευθυντών, καθηγητών, δασκάλων. Γιατί ως πρόεδρος που ήμουν, με ενδιέφερε η παραγωγή πολιτικής στην τοπική κοινωνία για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς να ασχολούμαι με δημόσιες σχέσεις και φωτογραφίες.
Υ.Γ. Πρόσφατα πέθανε ένας 22χρονος που κατάπιε αμάσητο ολόκληρο μπέργκερ, και στο Μεσολόγγι έπεσε ένας 15χρονος στο προαύλιο του σχολείου του… Σημειώνεται πως πρόκειται για το 25ο περιστατικό στη Δυτική Ελλάδα μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα.
